Lekker eten en vrij dansen in een bouwvallige garage: wil je het meemaken dan moet je je haasten want Loft zal slechts één jaar bestaan.

N o deco, just art. No Louvre, just young artists. No sushi, just Italy. No Starck, just Philippe. No dress code, just relax. No boys bands, just spicy girls. No boum boum, just doubidoubidou. Just Le Loft vzw is een vergankelijk en vermakelijk project: een bar-restaurant voor leden, geëxploiteerd onder dekmantel van een kunstgalerie Het idee komt van Philippe Martin, die een jaar lang de oude Fiat-garages toegewezen kreeg. Razendsnel richtte hij de ruimtes in. Veel was er niet nodig want om in de mode te zijn moet het tegenwoordig oud en groezelig zijn. Omdat de garage minstens tien jaar leeg had gestaan, waren alle elementen voorhanden. Binnenrijden doe je in een gigantische loods met werkputten. In een aanpalende hoge hangar werd een open keuken geïnstalleerd en op houten vlonders kwamen klapstoeltjes en tafels uit glas en staal. Tussen de tafels lopen elegante meisje, in het zwart gekleed in T-shirts met opdruk No Barbie, just me en met open rug. De meisjes werden gerecruteerd via het communicatie- en hostessenbureau van Philippe Martin, die in zijn vorig leven autocoureur was en samen met zijn broer tweemaal de 24 uur van Francorchamps won. Philippe is ook de eigenaar van het restaurant Fou Chantant (Defrélaan, Ukkel), waar vlees op het houtvuur en de piano voor ambiance zorgen. Midden in de ruimte van de Loft zweven namaakrotsblokken en aan de muur hangt figuratieve kunst. Het onweerde, de hemel had zich geopend toen wij de garage binnenreden. Een toeschietende jongen nam de auto over. Omdat het glazen dak op vele plaatsen lekte, liepen wij tussen de plassen door naar het rode tapijt dat ons tot in het restaurant leidde. Daar was een gedeelte van het personeel bezig met het dweilen van de vloer, want ook hier was het dak lek. Het binnensijpelende water moet men zien als een attractie. Wij kregen een plaatsje in de buurt van de keuken, waar chef-kok Marc Van Doren als een acrobaat heen en weer sprong. Hij is een kok met ervaring (vroeger l’Amandier in Ukkel) en slaagde er die avond in om zo goed als alleen voor een honderdtal gasten te koken. De menukaart is een plank met deurtjes en de benamingen van de gerechten zijn, zoals de bediening, in het Frans. Wij kozen: eendenleverterrine met plakjes gerookte eendenborst, opgediend met een smakelijke groene kruidensalade (450 fr.) en filets van gestreepte zeebarbeel met een lekkere mengeling van prinsessenboontjes, gebakken appel, gehakte hazelnoten en roomvinaigrette (420 fr.). Als hoofdgerechten verschenen: een vegetarische bereiding rond farfalle-deegvlinders met artisjokbodem, broccoli, courgette, paprika, oesterzwammen en raketsla (390 fr.) en opgerolde cordon bleu met penne-deegwaren en een verse tomatencoulis met pijnboompitten (480 fr.). En om de avond te rekken was er ook nog frambozenmousse (250 fr.). Wij waren in de ban van het totaalgebeuren en verrast door de kwaliteit van het eten. Ondanks de drukte slaagde Marc Van Doren er in om met gevoel te koken.

Art-gallery/restaurant-bar Loft: Simonisstraat 21, 1060 Brussel. Tel. (02) 534.43.33. Alleen voor leden (lidmaatschap 100 fr). Parking met voiturier. Open van 12 tot 15 u. en vanaf 18 u. (behalve zaterdagmiddag en zondag). XXXX (vier koksmutsjes)

PIETER VAN DOVEREN / FOTO JAN CAUDRON De beoordeling van de keuken gaat van 1 tot 5 koksmutjses. 1 = negatief; 2 = redelijk; 3 = positief; 4 = aanbelevelenswaardig; 5 = uitmuntend.