Gerd doet de zaken. Gabriele zorgt voor de kreatie. Samen vormen mijnheer en mevrouw Strehle het merk Strenesse. “Natuurlijk zijn er wrijvingen”, zegt zij. “Maar wrijvingen geven warmte”, zegt hij.

LENE KEMPS

Wanneer je Nördlingen binnenrijdt, lijkt het of je de middeleeuwen bezoekt. Een grote stadspoort, kronkelende straatjes met kasseien, huisjes met houtwerk, winkels met ijzeren uithangborden en een rustig kabbelend riviertje. Een grote panoramische postkaart. “Ik ben altijd blij in het buitenland te zijn”, zegt Gerd Strehle. “Maar god, wat is het heerlijk om weer thuis te komen naar rust en groen. ” De Strehles wonen in hartje middeleeuwen in een 500 jaar oud huis en hebben hun bedrijf even buiten het stadscentrum. “Niemand verwacht dat er hier mode wordt gemaakt”, zegt Gabriele. “Als we zeggen dat we in de textielsektor zitten, denken ze meteen aan folkloristische toestanden met kwastjes en linten. “

Niets is verder verwijderd van het Strenesse-beeld dan kwastjes en linten. Gabriele Strehle heeft van understatement een kunst gemaakt. Haar kollektie is eenvoudig van lijn, beheerst van kleur en sober van uitstraling. Gevraagd naar welke ontwerpers ze opkijkt zegt ze : “Armani, omdat hij voortdurend kwaliteit levert. Hij haalt altijd een hoog niveau en blijft steeds zichzelf. ” Het andere objekt van bewondering is Yamamoto. “Hij heeft een fantastische feeling voor stoffen en kleuren. “

“In tijden van krisis moet je aanvallen”, meent Gerd Strehle. Een erg zichtbare imago-reklamecampagne, een voortdurende uitbreiding van de export en een gekontroleerde exclusiviteitspolitiek hebben de naam Strenesse een krachtige uitstraling gegeven. De omzet van ’94 was het dubbele van die van ’87. Strenesse exporteert naar Canada, de Verenigde Staten, het Verre Oosten en West-Europa. De Strehles zijn erg trots op hun sukses in Italië, van oudsher moeilijk modegebied voor buitenlanders. “We hebben een eigen winkel in Milaan en een vijftigtal verkooppunten, telkens toonaangevende zaken”, zegt Gerd.

Toen Gerd Strehle in 1968 zijn muziekstudies stopzette en naar ekonomie overschakelde, was dat niet van harte. Hij wilde koncertpianist worden, maar kreeg een baan in het bedrijf van zijn ouders. De firma Strehle maakte in die tijd uitsluitend jassen. Degelijke, goed afgewerkte mantels. Mooie produkten, maar niets biezonders. Gerd Strehle wilde iets anders. Iets wat pastte bij de geest van de tijd, iets met een ziel en een eigen identiteit. In 1973 nam hij een idealistische en ambitieuze studente aan. Gabriele Mangold, recht van de Modeschool in München. “Ze leek de juiste vrouw op het juiste moment. Kreatief en toch praktisch aangelegd”, zegt Gerd. Gabriele had grootse plannen. “En ik was ervan overtuigd dat ik ze mocht uitvoeren. Dat was de enige reden dat ik met hebben en houwen naar dit gat verhuisd ben”, lacht ze nu. Ze zag een kollektie voor jonge en moderne vrouwen voor zich. Een total-looklijn, met meer dan alleen maar mantels. “Ik dacht aan mezelf”, zegt Gabriele. “Toen ik van school kwam, had ik een goed gevoel voor stoffen en coupes. Ik was veeleisend, maar kon geen fortuinen aan kleding uitgeven. Er moesten nog meer vrouwen zijn zoals ik, dacht ik. ” Haar idee was juist en Strenesse “In die tijd werd er achter elke naam gewoon esse gezet om een gevoel van snelheid te suggereren” sloeg aan. In 1985 trouwde Gabriele met Gerd en sindsdien delen ze een kledingkollektie, sukses en een dochter.

Gerd, de zakenman, is uitbundig, spontaan en lacht graag. Gabriele beschrijft hem als “een artistiek en gevoelig iemand vol levenslust. ” Gabriele is diskreet en houdt niet van interviews, hoewel ze eenmaal begonnen gedreven en overtuigd praat. Ze is de beste verpersoonlijking van de Strenesse-stijl : weinig make-up en frullen, veel uitstraling.

Samen leven en werken. Heeft u strikte afspraken over de scheiding tussen werk en privé ?

Gerd : De regel is dat we thuis niet over het werk praten, dat hebben we elkaar lang geleden beloofd. Het lukt niet altijd. Soms gaan we gewoon door en dat is gevaarlijk. Je moet stop kunnen zeggen. Je huis en huwelijk moeten een rustpunt zijn.

Gabriele : We hebben een jonge dochter, Clara. Zij helpt ons om het werk achter te laten. Door haar moeten we ons zo organizeren dat ons werk wel gedaan moet zijn als we thuiskomen.

Gerd : Helemaal in het begin botsten onze karakters, we waren beiden koppig. Tjonge, dat waren ruzies. Ondertussen hebben we twintig jaar geoefend in de vreedzame coëxistentie. Tien daarvan zijn we getrouwd.

Gabriele : Er zijn natuurlijk nog altijd wrijvingen.

Gerd : Maar wrijvingen geven warmte, dus dat is niet erg.

Achter de naam Strenesse staat altijd het woord groep. Waarom legt u daar zo de nadruk op ?

Gabriele : Strenesse is geen designer-kollektie. Ik ben niet de almachtige ontwerper die alles domineert. Ik bewonder modemakers die hun ideaalbeeld kompromisloos uitwerken, maar ik kan dat niet. Bij mij staan praktische bezwaren extreme visies in de weg. Ik sta te zeer met mijn voeten op de grond om in een ideaalbeeld te geloven. Ik ben zelf een vrouw, ik weet dat niet alle dagen ideaal zijn.

Het zou verkeerd zijn enkel mijn naam aan de kollektie te geven, dat is niet fair tegenover mijn kollega’s. Ik maak de kollektie niet alleen. Het is echt teamwerk. Ik heb de lijn opgestart en er mijn stempel op gedrukt, maar ik wil niet dat ze met mij veroudert. Dat is vaak het geval wanneer de mening van een persoon overheerst. Ik omring mij met jonge mensen. Hun raadgevingen zijn waardevol.

Strenesse is praktisch gericht. Er zijn bijvoorbeeld veel broeken omdat u zelf vindt dat je in een rok geen grote stappen kan nemen. Hoe vangt u de vervrouwelijking van de mode op ?

Gabriele : We worden, niet geheel ten onrechte, geassocieerd met de zwarte broek-wit hemd-stijl, maar we zijn meer dan dat. We hebben altijd jurken gemaakt. Voor de winter zitten er veel rokken en jurken in de kollektie en dat was verleden zomer ook al het geval. We gaan op ons gevoel af : the body is back. Jarenlang heb ik voor elk feestje een smoking aangetrokken. De laatste keer zei ik tegen mijn man : ik wil een jurk. Ik had zin in vrouwelijkheid en elegantie.

Het is net hetzelfde met de nieuwe lengte. Ze ziet er gewoon juist uit, zo net boven de knie. We hebben ze uitgevoerd in jersey en zachte stofkwaliteiten zodat het kledingstuk mooi valt, want volumes zijn heel belangrijk bij deze lengte. Wij willen niet overdonderen met nieuwigheden, maar we volgen de trends, net als designer-lijnen.

Hebben alle klanten, uw winkels, de nieuwe lengte genomen.

Gabriele : Ik steek de nieuwe lengte in de kollektie, omdat ik vind dat we ze moeten hebben, maar ik laat de klanten nog andere mogelijkheden. Wij zijn een commerciële lijn, je moet de klanten niet klem zetten. Ik dring aan dat ze toch enkele stukken in de nieuwe lengte nemen, omdat ik vind dat dit meer dan ooit een tijd is van krachtige stellingnames. Ik ben van nature een voorzichtig persoon, maar de laatste seizoenen heb ik altijd voor een sterk beeld gekozen, nooit voor een veilige oplossing. Als we nieuwe dingen geen kans geven, komen we nergens.

Er wordt vaak beweerd dat de winkels de ontbrekende schakel zijn in het modeproces, dat zij de vernieuwing tegenhouden. De klant wil wel, de ontwerper wil wel, maar de winkelier doet niet mee.

Gerd : Daar klopt iets van. Ze kopen veilig, wat in deze tijden heel begrijpelijk is. Maar als gevolg hangt er in alle winkels net hetzelfde. We zien het in de showroom : ze zijn bang van de gedurfde stukken. Wanneer Gabriele hen kan overtuigen er enkele te nemen, bellen ze onveranderlijk op : kunnen we bijbestellen ? De speciale dingen gaan snel weg en wat blijft over ? Een zaak vol zwart, wit en blauw.

Winkels staan vandaag voor een grote uitdaging. Ze moeten de klanten boeien door sterke en nieuwe vormen te prezenteren. Ze moeten vrouwen zin geven om nieuwe dingen uit te proberen. Ze moeten klanten begeleiden en bijstaan als ze moeite hebben met de nieuwe proporties. Dat vraagt veel inspanning en inzet.

Maar de koopkracht is gedaald en mode werd minder belangrijk.

Gerd : Dat is zo. Vrouwen spenderen minder dan vroeger. Elke aankoop is doordacht. De cijfers tonen aan dat als er meer geld wordt uitgegeven, dat het niet naar kleding gaat. Reizen, een auto of het huis, dat zijn de prioriteiten.

Toch ben ik niet negatief ingesteld. Vrouwen zijn nog steeds geïnteresseerd in mode en kopen nog steeds kleding. Je moet hen op de juiste manier aanspreken.

Wij volgen de lijn die we twintig jaar geleden hebben uitgezet : luxueuze materialen, een goede afwerking, een redelijke prijs. Een sober kledingstuk met een duidelijke maar onopdringerige stijl. Klassiekers, telkens weer aangepast aan de geest van de tijd.

Enkele seizoenen geleden begon u Strenesse Blue, een vrijetijdslijn. Waarom ?

Gabriele : Vroeger droegen vrouwen tijdens het weekend of op vakantie een oude jeans, een hemd van hun man en een ruime trui. Ik heb de indruk dat ze nu iets gekonstrueerder verlangen. Ze willen dat weekend-gevoel behouden, maar in kleren die speciaal voor hen gemaakt zijn. Windjacks, truien en leggings, maar goedgeknipt en met een modieuze uitstraling.

Gerd : Een vrouw die tijdens de week een mooie kasjmier trui draagt, wil die in het weekend niet omruilen voor een sweater van slechte kwaliteit.

De Strenesse vrouw is een duidelijk type, ze lijkt trouwens een beetje op u.

Gabriele : Dat wordt vaker gezegd. In het begin nam ik ook mezelf als voorbeeld. Je mag als ontwerpster niet uitsluitend voor jezelf werken, maar je toetst je ontwerpen natuurlijk wel aan je eigen leven.

Gerd : We weten heel goed wie de Strenesse vrouw is. Ze heeft een kosmopolitische stijl, ze is onafhankelijk en sterk. Ze is zelfverzekerd, wat niet betekent dat ze nooit twijfelt. Ze wil dat kleding haar persoonlijkheid onderstreept en niet overschaduwt. Ze werkt, ze heeft verantwoordelijkheden, maar diep in haar binnenste heeft ze zin om gevaarlijk te leven. Dat zie je in haar ogen.

In uw ogen ?

Gabriele : (lacht) Af en toe doen we gevaarlijke dingen, dus dat zit wel goed.

De Strenesse vrouw is meestal donkerharig, zoals u.

Gabriele : Het is waar dat we nog nooit een blond model hebben gekozen. Nadja heeft voor ons gewerkt toen ze nog haar natuurlijke bruine haarkleur had. Christy Turlington, Magali, Shalom… Allemaal donkere types.

Voor de laatste campagne hadden we Linda geboekt, maar we hielden niet van haar platinablonde filmster-look. We belden het modellenbureau en zeiden : we willen haar alleen met bruin of zwart haar. Ze zeiden dat ze ons op de hoogte zouden houden. In Milaan was ze blond. In Parijs was ze blond. We begonnen bijna te wanhopen, maar in New York was ze weer zwart. Alleen Linda.

Uw catalogi zijn ware fotoboeken. U werkt met bekende fotografen en topmodellen. U bent er blijkbaar van overtuigd dat die aanpak oplevert.

Gerd : Een herkenbare stijl is essentieel. Ongeveer zes procent van onze omzet gaat naar reklame, wat veel is in de modesektor. Je moet steeds hetzelfde beeld neerzetten, aangepast aan de tijd. Steeds dezelfde vrouw, ge-update. In het begin werkten we met fotograaf Jacques Olivar. Prachtige foto’s. Daarna hadden we zin in spontane en beweeglijke beelden, toen hebben we Ellen von Umwerth gevraagd. Nu houden we het al enkele seizoenen bij Jürgen Teller, omdat hij sterke, moderne en heldere foto’s maakt.

Bij René Lezard vertelde men ons dat ze niet meer geloofden in die aanpak. Iedereen kan zich tegenwoordig een topmodel en een goede fotograaf veroorloven.

Gerd : Dat zal wel. Maar wat kan ik zeggen ? Voor ons werkt het. Met de foto’s maken we catalogi, folders en advertenties. Onderzoeken hebben uitgewezen dat ons merk door de beelden aan bekendheid wint. Dat het ons aantrekkelijk en interessant maakt.

Kan u zich een leven zonder mode voorstellen ? Hebt u ooit gedacht : waar ben ik mee bezig ?

Gabriele : Nee nooit. Ik kan me geen leven zonder mode voorstellen. Ik denk dat ik hoe dan ook altijd in de mode was terecht gekomen. Mijn man zegt wel eens : je kookt zo goed, waarom openen we geen restaurant ? Maar hij meent het nooit echt.

Gerd : Ik wilde eigenlijk koncertpianist worden, dus soms denk ik wel een keer : waarom doe ik dit ? Maar ik ben dol op mijn baan. Het is toch een fantastisch leven : reizen, kontakten met mensen, creëren. Bovendien kan ik het samen met mijn vrouw doen. Ik voel me elke dag weer gepriviligieerd.

Gabriele en Gerd Strehle : “In tijden van krisis moet je aanvallen. “

“De nieuwe lengte ziet er gewoon juist uit, zo net boven de knie. “

De Strenesse-vrouw : “Diep in haar binnenste heeft ze zin om gevaarlijk te leven. “

Ongeveer zes procent van onze omzet gaat naar reklame, wat veel

is in de modesektor. Je moet steeds hetzelfde beeld neerzetten,

aangepast aan de tijd. Steeds dezelfde vrouw, ge-update.