OVERNACHTEN IN EEN KLOOSTER : WE HEBBEN ER ALLEMAAL WEL EENS AAN GEDACHT MAAR HET IS ER NOOIT VAN GEKOMEN. BIJ ROSARIO KAN HET IN ALLE RUST EN IN ALLE VRIJHEID. KENNISMAKING MET EEN EIGENZINNIGE AANPAK.
Wie het allemaal even niet meer ziet zitten, of wie gewoon even op adem wil komen, kunnen we het onooglijke dorpje Bever, op de taalgrens, aanraden. Er is daar een bijzondere plek, de B&B Rosario. Al doet die omschrijving te kort aan de vele kwaliteiten van het huis, dat overigens een kloostertje is, en daar is al veel mee gezegd. Het werd in 1834 opgericht, en de Dochters van Sint-Jozef van Templeuve vonden er onderdak. Veertig jaar geleden verloor het die functie, en kreeg het enkele wisselende bestemmingen. Tot Johan Vriens het vijftien jaren geleden kocht, en het zijn huidige bestemming gaf. Hij voelde aan dat er tijden in aantocht waren waarin mensen behoefte zouden hebben aan rust. Vandaar dat ‘Even Stil Staan & Bezield Verder Gaan’ het motto is van zijn gastenverblijf.
Het weer is bijna winters als we er aan het eind van de lente langskomen, maar de glimlach van Sofie, die de deur opent, maakt al veel goed. Bovendien neemt ze de zwaarste van mijn valiezen over, en ook dat is tegenwoordig geen alledaagse geste meer. In de lage gangen met de ouderwetse bevloering overheerst de stilte, en dat wil Johan nadrukkelijk zo houden : als ik de trap naar de eerste verdieping beklim, wordt me beleefd gevraagd om de schoenen uit te doen. Op sokken en over lange tapijten loop ik naar mijn kamer, een sober geheel met twee eenpersoonsbedden, zonder televisie of opsmuk. We hadden het niet anders verwacht.
Johan is niet de eerste de beste. Van opleiding is hij meubelmaker, later opende hij in Antwerpen het café Pavane, waar enkel klassieke muziek te beluisteren viel, in een vorig leven stond hij ook aan de wieg van de Brooderies in Antwerpen en Gent, om uiteindelijk voor Bever te kiezen. Toen we tien jaar geleden voor het eerst te gast waren in Rosario, gaf het geheel nog een zeer onaffe indruk. Vooral buiten lag nog veel werk te wachten. Dat Johan niet heeft stilgezeten, bewijst de metamorfose die de tuin heeft ondergaan : het groen en de paden liggen er piekfijn bij. De wakkere gastheer weet dan ook van aanpakken : hij heeft zo’n 28.000 klinkers gelegd, 8000 buxusstekjes geplant en nog eens 240 taxusplantjes. Ook het huis was dringend aan renovatie toe. Er werden 130 containers met afval afgevoerd, en de verbouwing zelf nam zo’n 10 jaar in beslag. Van monnikenwerk gesproken.
PRIEELTJES
Om de hoek ontdekken we een natuurlijk zwembad, er is een kleine boomgaard, en de tuin werd opgedeeld in enkele kleinere prieeltjes, zodat iedereen zich in zijn eigen groene hoekje kan terugtrekken en toch voldoende privacy overhoudt. Als de zon van de partij is, moet het hier heerlijk niksen zijn. En dat is precies waar de gasten voor komen. Al mag dat niksen ook breder worden gezien. Muzikanten komen er op de vleugel oefenen, schrijvers voltooiden er boeken, componisten komen er componeren, en voor u en ik is er een leefruimte die eigenlijk meer weg heeft van een bibliotheek : er liggen wel driehonderd cd’s en meer dan duizend boeken. Over van alles, maar toch vooral over spiritualiteit en aanverwante begrippen. Want Rosario is een plek waar zoekenden op adem komen en tijd maken voor inzichten in anderen of in zichzelf.
Er is ook een kapel die voor concerten wordt gebruikt, of voor lezingen, of voor wat dan ook. Daar worden op gezette tijden cd’s opgenomen, en niet van de minste, want de akoestiek is er heel bijzonder, en de stilte vanzelfsprekend. En Johan zet bij tijd en wijle zelf concerten op met muzikanten van formaat.
Omdat we ons nu eenmaal in een klooster bevinden, zitten we ’s avonds met zijn achten aan een lange tafel voor het avondmaal. Er zijn toastjes met pesto vooraf, een kommetje met sinaasappel en bieslook als voorgerecht, en een fors bord met Vlaamse karbonades, appelmoes en aardappelen als hoofdschotel. Als toetje komt er ook nog rabarbertaart op tafel. Alles eenvoudig en heerlijk. En tussendoor wisselen de gasten als vanzelfsprekend ervaringen en meningen uit. Ongedwongen, spontaan, open. Een dirigent vat de essentie van zijn vak samen, andere gasten zwijgen en luisteren. Het lijkt wel alsof we elkaar al jaren kennen, en dat is een zeldzaam geworden gevoel in deze moderne samenleving.
Aan het ontbijt komt een weelde van bioproducten op tafel, van verschillende soorten brood, echte boter, muesli en yoghurt over havermoutpap, kaas, drie soorten jam, dadel, appel- en perenstroop, een eitje naar keuze, vers fruit, amandelpasta, honing, noem maar op.
Toch willen we eindigen met een kleine waarschuwing. Rosario is niet hip en niet cool, en evenmin trendy. Eerder een beetje ouderwets, niet alleen omwille van het gebouw maar ook omwille van het tempo. Of het gebrek daaraan. Sofie en Johan nemen rustig de tijd voor hun werk, de tijd die nodig is om het goed te doen. En dat is misschien nog de voornaamste kwaliteit van dit unieke adres.
ROSARIO TELT 7 KAMERS, DE MEESTE MET TWEE EENPERSOONSBEDDEN. MAAR OOK EEN VIERPERSOONSKAMER. VOOR EEN OVERNACHTING MET TWEE WORDT 60 EURO AANGEREKEND, INCLUSIEF DE ONTBIJTEN. VOOR HET DRIEGANGENDINER WORDT 20 EURO PER PERSOON GEVRAAGD. ROSARIO, POREEL 10A, 1547 BEVER, 054 58 68 20, WWW.ROSARIO.BE, INFO@ROSARIO.BE.
DOOR PIERRE DARGE & FOTO’S MICHEL VAEREWIJCK
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
