Als kind kwam Sofia Coppola al geregeld in Parijs. Nu leeft de jonge cineaste er halftijds, met de (Franse) vader van haar kleine Romy. Ze werkt er ook vaak : ze ontwierp een accessoirelijn voor Louis Vuitton, in 2006 draaide ze er ‘Marie-Antoinette’ en recentelijk haar eerste reclamespot.

Hebt u zich diep in uw hart altijd eenParisienne gevoeld ?

Sofia Coppola : Ik ken Parijs al vanaf dat ik heel klein was. Lang geleden hadden mijn ouders niet ver van hier een appartement gekocht. Precies dezelfde wijk waar ik me enkele jaren geleden vestigde tijdens de opnames van Marie-Antoinette. Saint-Germain is zowat mijn dorp in Parijs. Ik hou van de sfeer hier, die zowel cool als historisch doordrongen is.

Uw eerste job als jong meisje was in Parijs ?

Ik was vijftien en had een stage weten te bemachtigen bij Chanel, in de couturestudio. Bovendien was ik nerveus en geĆÆntimideerd door het feit dat ik voor Karl Lagerfeld mocht werken. Eigenlijk heeft hij me zeer snel op mijn gemak gesteld. En nadien was er Victoire de Castellane, die bij de juwelen werkte en die zo grappig is. Ik heb daar een geweldige tijd gehad en heb het voor elkaar gekregen dat ze me de volgende zomer terug in dienst namen.

Wilde u styliste worden ?

Ik wist helemaal niet wat ik wilde doen ! Maar ik heb wel altijd een zekere interesse voor mode gehad. Ik herinner me dat ik als kind in het Parijse appartement van mijn ouders onder de indruk was van de chic van de Franse actrices die hier ontvangen werden, zoals Aurore ClƩment of Carole Bouquet. Helemaal iets anders dan dat wat ik gezien had in Californiƫ. Na mijn stages bij Chanel heb ik trouwens een abonnement genomen op de Franse Vogue, die in mijn kleine dorp Napa Valley met de post aankwam als een ufo. En dat terwijl iedereen vandaag de mode kan volgen via het internet, waar je ook bent.

We weten dat u bevriend bent met Marc Jacobs. En voor het huis Louis Vuitton hebt u net een tas ontworpen. Maar wat zijn uw relaties met Dior en met ontwerper John Galliano ?

Ik ken John al lang en ik hou echt veel van zijn werk. Hij heeft een heel eigen creativiteit en een uniek gevoel voor enscenering. Ik ga vaak naar zijn shows, die hebben iets magisch. Zijn mode heeft me bijvoorbeeld sterk beĆÆnvloed toen ik aan Marie-Antoinette werkte, omdat ik wilde dat de kostuums van Kirsten Dunst er zowel achttiende-eeuws als hedendaags uitzagen. Het soort mix dat John bijzonder goed beheerst.

Heeft hij meegewerkt aan uw commercial voor het parfum Miss Dior ChƩrie ?

Hij heeft een jurk ontworpen die het model draagt en hij is enkele keren naar de opnames gekomen. Maar verder kreeg ik carte blanche voor dit project.

Is dit uw eerste commercial ?

Ja. Ook al duurden de opnames niet langer dan drie dagen, toch was het voor mij een goede manier om weer achter de camera te gaan staan. Pas op, ik ben zeker niet lui. Maar mijn dochter Romy is nog maar twee jaar en zij heeft me wat weggehouden van de studio’s.

De spot oogt heel fris en lijkt wel een hommage aan Parijs.

Aan het Parijs dat mij in verrukking brengt. Er hangt een luchtige sfeer die vergelijkbaar is met de sfeer uit de films van de nouvelle vague, waarvan ik hou : de langspeelfilms van Truffaut of A bout de souffle van Godard. Ik denk dat de keuze van een liedje van Brigitte Bardot op de geluidsband deze sfeer nog sterker maakt. In feite is het niets anders dan een stadswandeling van een jong meisje, guitig en fris. Net als het parfum dat ze draagt. Het doet wat denken aan de escapade van een Amerikaanse op vakantie in Parijs. En daar kan ik mij perfect in herkennen.

Hebt u ervoor gekozen om de sprankelende en luchtige kant van de stad te tonen ?

Dat stond van tevoren vast. Ik verdeel mijn tijd tussen Parijs en New York. En als ik naar hier kom, ben ik altijd opnieuw verbaasd over het ritme van de Parijzenaars dat lichter en zachter is. Voor de spot wilde ik me op deze sfeer concentreren en zocht ik naar plaatsen die dit gevoel zouden kunnen weergeven. We hebben gedraaid in een oude patisserie in de wijk Les Halles, in de paskamers van het huis Dior, op een brug over de Seine, bij de mooie bloemenzaak MouliƩ op de Rive Gauche, in het hotel Crillon en in de tuinen van het Palais Royal. Hoewel Saint-Germain me bindt, zal Le Jardin du Luxembourg altijd mijn lievelingsplek blijven !

Er wordt gezegd dat u de opera ‘Manon Lescaut’ gaat regisseren in Montpellier.

Ik heb het ook gelezen, maar dat is totaal niet juist : mijn volgende stap is opnieuw een filmproject. Ik ben net klaar met het schrijven van die film. Veel details kan ik u niet geven, maar ik wil u wel vertelen dat ik dit jaar zou willen draaien. In de Verenigde Staten, sorry, Parijs.

Door Guillaume Crouzet – Bewerking Sofie Albrecht

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content