Het huis was honderd jaar oud toen fotografe Fien Muller en haar partner Hannes Van Severen het kochten. Ook hun atelier maakt deel uit van het erf, waar zij fotografeert en hij sculpturen maakt. Sinds kort maken ze er ook samen een meubelcollectie die ze minimaal, maar ook poëtisch en weelderig noemen.

Natuurlijk is het vreemd om mijn eigen huis te fotograferen”, vindt Fien Muller. “We wonen hier nu vier jaar. Ik ken deze plek zo goed, dat ik weet wanneer welke kamer op zijn mooist is. ’s Ochtends zit de zon mooi binnen in de living, na de middag komt de keuken aan de beurt. Bovendien is het fijn om mijn eigen huis te herontdekken door de camera. En het is een mooie herinnering aan hoe we op dit moment leven.”

Want geregeld gaan bij Fien en Hannes de meubelen naar een andere plek of kamer. “Met een driejarige en een zesjarige dochter is er sowieso leven in huis. En in de tuin, waar de kinderen hun eigen pipi-langkousconstructie hebben met glijbaan.”

STILLEVENS

Zowel Fien als Hannes komen uit een kunstenaarsfamilie en daar zijn sporen van te vinden door het hele huis : tekeningen en schilderijen van Koen Muller, de vader van Fien, schilderijen van Hannes’ grootvader Dan Van Severen en uiteraard stoelen van zijn vader Maarten. “De mix van warme en strakkere elementen is typisch voor ons.” Hun herenhuis ten noorden van Gent werd in 1908 gebouwd door een industrieel. De houten vloeren en trappen werden opgeschuurd, de muren opnieuw bepleisterd en de ramen vervangen. De onderverdelingen in de ramen werden minutieus overgenomen. “De verhoudingen horen bij het huis.”

Fien Muller studeerde na haar vier jaar fotografie nog twee jaar beeldhouwen. En het spel tussen twee en drie dimensies boeit haar enorm. Zo is ze net begonnen met een reeks lichtboxen en ze maakt al jaren stillevens met een link naar oude meesters. Ze maakt boxen van één bij één meter waarin ze composities maakt met kleurrijke taferelen. Of ze bouwt hele installaties en fotografeert die. “Door die vertaling ontstaat een verhaal. Je kunt iets suggereren door dingen uit hun context te nemen en samen te plaatsen in een neutrale setting. Mocht ik enkel de installatie tonen en niet het beeld ervan, zou het mysterie grotendeels wegvallen. Dat is precies wat me boeit.” Ook in de woningen die ze fotografeert voor magazines of voor architecten, vindt ze stillevens. “Op de schouw bijvoorbeeld verzamelen mensen dingen die voor hen belangrijk zijn. Hoe ze die dan plaatsen tegenover elkaar, dat vind ik fantastisch. Het is een vitrine die puur symbolisch geïnterpreteerd kan worden.”

Hun eigen schouw wordt omgord door een boekenkast uit beukenhout. “Die was hier al toen we het huis kochten. Die muur geeft ons letterlijk en figuurlijk warmte. We leven in de winter vooral in de living, in de zomer meer in de keuken en op het terras.”

SAMEN IN ÉÉN PROJECT

“We hebben elk een atelier in de schuur naast het huis. Letterlijk tien stappen moeten we doen naar ons werk, onder een dikke beuk door.” Hannes Van Severen doet er ingrepen op tweedehandskasten, hij maakt er zijn maquettes, trappen en banken. Zijn handelsmerk is het vervormen van herkenbare meubelen en architectuurelementen, het saboteren van het ‘vertrouwde’. Door de realiteit te verbinden met de verbeelding wil hij de vanzelfsprekendheid onderuithalen.

Tot voor kort werkten Fien en Hannes onafhankelijk van elkaar in het atelier. “We zijn tien jaar een koppel en natuurlijk geven we elkaar constant ideeën, opmerkingen en impulsen door. We spreken over kleuren, vormen, inhoudelijke aspecten en materialen. Soms over het rood van een paprika in de winkel. Maar echt samen een project uitwerken hadden we nog nooit gedaan. Tot Veerle Wenes van galerie Valerie Traan uit Antwerpen mij uitnodigde om te exposeren. Ik mocht een bevriend kunstenaar meebrengen en dat werd Hannes. In plaats van ons werk op elkaar af te stemmen, leek het ons fijner om echt samen aan een project te werken.”

Het resultaat is een strakke en minimalistische, maar tegelijk speelse meubelcollectie met tafels, rekken en lampen. “Ja, je kunt er referenties in vinden aan het minimalisme van Donald Judd. Maar doordat we ofwel met marmer werken ofwel met kunststof in rijke en diepe kleuren, krijgt het iets extra. Die patronen en kleuren brengen leven en warmte. Het is sober, maar weelderig.” Er zijn vierkante tafels met een lamp aan, rekken die tafels worden, hangkastjes uit vijf marmersoorten, hangzetels met de rug naar elkaar, onderzetters en abstracte kunststoffen snijplanken. Dat snijplankmateriaal doet bovendien dienst als tafelblad en rek. Na de start bij Valerie Traan afgelopen zomer passeerde de collectie bij Jerome Sohier in Brussel en nu staan ze nog tot 15 april bij Frederic Hooft in Gent. “Er komen almaar nieuwe meubelen bij, we amuseren ons.” Op Interieur Biennale 2012 in Kortrijk krijgt Muller-Van Severen een eigen platform, waar ze meer gezamenlijk werk zullen voorstellen.

Prototypes van de meubelen kregen ook een plaats in huis : de vierkante tafel in de nis voor het raam in de living, het bureautje bij de haard. “Ik werk hier graag”, zegt Fien, “het geeft mij een geborgen gevoel, die rekken links van mij. Ik geniet ook van de aanraking met het werkblad. De patine van een snijplank wordt almaar mooier.” Er staan maquettes op het rek en souvenirs, schetsen en objecten. Als stillevens te midden hun leven.

De meubelen van Fien Muller en Hannes Van Severen gaan via Galerie Valerie Traan.

www.fienmuller.be

www.mullervanseveren.be

www.valerietraan.be

DOOR LEEN CREVE

“De beukenhouten boekenkast rond de schoorsteen geeft ons letterlijk en figuurlijk warmte”

“De mix van warme en strakkere elementen is typisch voor ons”

“Het spel van patronen en kleuren brengt leven en warmte”