Echte autoliefhebbers houden van pit, van het gegrom van V8-motoren en van de geur van olie en benzine. Laat dat nu precies de elementen zijn die we in een propere toekomst zullen moeten missen. Of niet ? Op het salon in Brussel stond de elektrische mobiliteit in het centrum van de belangstelling, al blijft alles relatief : er wordt veel over gepraat maar vorig jaar werden in ons land alles samen tweehonderd elektrische auto’s verkocht. De redenen daarvoor lijken voor de hand te liggen : elektrische auto’s zijn duur, hebben te weinig autonomie en zijn allesbehalve sexy. Toch ?
Peugeot toonde met zijn EX1 concept car aan dat elektrische aandrijving voor spetterende resultaten kan zorgen. De schitterende tweezitter brak diverse wereldrecords maar blijft mijlenver van de productie staan.
Dat de elektrische droom realiteit kan worden, bewezen enkele jonge bedrijven. Het avontuur van de Tesla, waarbij enkele jongens in hun achtertuin een elektrische sportwagen gingen bouwen, is veelbetekenend. De Tesla Roadster Sport is een begrip geworden. Hij is behoorlijk snel, heeft 340 km autonomie en oogt heel sexy. De afspraak om er 2500 stuks van te bouwen, is inmiddels nagekomen en in eigen land vonden vijftig van die tweezitters een koper. Niet mis voor een auto van 100.000 euro. Het is nu uitkijken naar het model S, een gezinswagen met vier deuren die ongeveer 50.000 euro zal kosten. Tesla hoopt er 20.000 per jaar van te verkopen.
Fisker is nog zo’n jonge hond die niet bang is van dromen. Zes jaar na de start van het bedrijf staat de Karma in Brussel, een luxueuze elektrisch aangedreven vierzitter met een glazen dak van zonnecellen, een topsnelheid van 200 km/uur, een verbruik van 3,5 liter/100 km en een uitstoot van 51 gram CO2. Hoewel de Karma altijd elektrisch rijdt, heeft de wagen ook een 2-liter-turbobenzinemotor die als een kleine elektrische centrale fungeert. In principe is dat pas nodig na 80 km elektrisch rijden en dan zorgt de aan boord opgewekte elektriciteit voor nog eens 300 km autonomie. Dat principe van de extended range zit ook in de Opel Ampera en in de Chevrolet Volt. Het combineert het beste van twee werelden : proper rijden zonder de zogeheten range anxiety (‘de schrik om plat te vallen’), terwijl die zonnecellen de airco van energie voorzien. De Karma kost wel zo’n forse…112.000 euro.
Wie het goedkoper wil, kan dan weer kiezen voor de modellen van MIA, een Frans bedrijf dat voor eenvoudige producten heeft gekozen die louter elektrisch worden aangedreven. Ze zien eruit als grappige, kleine busjes met een centrale zit voor de bestuurder en werden getekend door Murat Günak, een topdesigner die zijn comfortabele positie bij Mercedes inwisselde voor de onzekere uitdaging als head of corporate strategy bij MIA. Omwille van zijn autonomie van 80 à 130 km is de kleine wel een echte stadsmus, maar extreem handig. De versie van 8 kWh wordt in drie uur opgeladen, die van 16 kWh in vijf uur. Er is al een MIA vanaf 20.813 euro. Of klopt uw jeugdig hart meer voor een Twizy van Renault, de tweezitter in tandem waarvan iedereen zich afvraagt of hij een sexy trendsetter dan wel een marginaal verschijnsel wordt ?
En dan is er het geval Smart, dat het eerste honderd procent CO2-neutrale automerk ter wereld wil worden. Een Smart die vier jaar lang 14.500 kilometer per jaar aflegt, stoot in die tijd toch nog ongeveer 5160 kg CO2 uit. De fabrikant wil dat euvel compenseren door bomen aan te planten in Kenia, dat door woestijnvorming dertig procent van zijn wouden verloren zag gaan. Per verkochte auto worden 168 bomen geplant en die zetten in die vier jaar de uitstoot van zo’n Smart om. Alles wat ze nadien aan koolstof opnemen, is een bonus. De bomen die de toekomstige eigenaars van een Smart zullen ‘schenken’, worden eigendom van lokale landbouwers, die ze zullen aanplanten en verzorgen. Om het allemaal professioneel aan te pakken, werd naar een samenwerking gezocht met WeForest. Die NGO verenigt wetenschappers die zich specialiseren in de strijd tegen de opwarming van de aarde. Ze zullen de bomen tien jaar lang ‘volgen’.
Ten slotte zijn er de knutselaars, de marginalen, de idealisten en de utopisten. Xavier Van der Stappen is eigenlijk antropoloog, maar voor alles een gepassioneerd liefhebber van elektrische mobiliteit. In 2009 reed hij met een eerste prototype van een zelf ontworpen elektrische eenzitter van Brussel naar Dakar in 165 uur. Het jaar daarop snelde hij met zijn tweede prototype, een tweezitter met een autonomie van 400 km, van Kopenhagen naar Kaapstad. Vorig jaar ontwikkelde hij een elektrische Tour de France waarbij hij mobiliteitsconferenties hield en bewees dat het mogelijk was om met zijn elektrische roadster 4000 km af te leggen, zonder oplaadproblemen. In Brussel toonde hij zijn jongste creatie, de I-Care 333, een driewieler voor drie personen met een maximumsnelheid van 130 km/uur en een autonomie van 300 km. Een racingversie, de I-Care Racing 2012, zal dit jaar te zien zijn op het circuit van Zolder. In radiatorenbouwer Jan Kriekels vond Van der Stappen een bondgenoot met een open geest die hoopt dat de I-Care met zijn eenvoudige constructie overal gebouwd kan worden. Daarbij zouden grondstoffen gebruikt worden die gewoon in de natuur groeien, zoals vlas, dat een wezenlijk deel uitmaakt van het koetswerk van deze eigenzinnige automobiel.
Dimitri Göbel bewandelt andere paden en ontwierp op basis van de motor en het onderstel van een Citroën 2pk een vederlichte roadster die als kit geleverd kan worden. De Burton weegt slechts 480 kg en is eenvoudig af te stellen of te repareren. Als de moderne oldtimer aanslaat, wil Göbel uitkijken naar een elektrische versie.
Door Pierre Darge
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
