SCHUBVLEUGELIG

Afspraak met mijn maat die, door omstandigheden, wat is versukkeld in het polyamoureuze leven. Het is het uur van de avond waarop gesprekken het met de logica niet zo nauw meer nemen. We hadden het over Star Wars en over de uniciteit van vingerafdrukken. Nu zijn we aanbeland bij ‘de’ vrouwen. Mijn maat worstelt daar zo mee dat hij de neiging heeft er onlosmakelijk het lidwoord voor te plakken. Dat wekt de indruk dat vrouwen een homogene, ietwat kwalijke substantie zijn en niet de rijke verscheidenheid aan wonderlijke wezens die we elke dag weer in het straatbeeld tegenkomen.

Het probleem van mijn maat is niet zozeer een tekort als wel een teveel aan vrouwelijke aandacht. Na de big bang van zijn uiteengespatte huwelijk, wisselen de dames in zijn leven elkaar af met de snelheid waarmee het universum alle kanten uitvliegt. Altijd hol ik een meisjesnaam of twee achter de feiten aan.

Hij heeft het over F., een meisje dat hij op de achterbank van de auto heeft gevingerd, een activiteit die ik sinds mijn zestiende niet meer zo lelijk benoemd zag.

Hij heeft het over M., de exotische vrouw die een kindje heeft van haar vriend die in de bak heeft gezeten. “Toen hij haar betrapte met een ander, heeft hij die het hospitaal ingeslagen. En dan zegt ze de volgende dag al dat ze zo’n klik met mij voelt. Er is een hoek af van dat meisje ; zulke wijven kan ik tegenwoordig missen als kiespijn.”

Hij heeft het over L., moeder van twee kinderen, die hem om onduidelijke redenen de bons heeft gegeven en die hij elke dag nog mist. “Ze zegt dat ze niet verliefd genoeg op mij is. Dat ze de grond van onder haar voeten wil voelen wegzakken, de aarde uit haar baan zien drijven en uit haar sokken worden geblazen. Ze zegt dat ze geen compromissen wil sluiten, maar de ridder op het witte paard wil.”

Hij heeft geantwoord dat ze maar beter kan uitkijken als die ridder van zijn paard stapt – dat hij zich niet ontpopt als een sadist die haar mishandelt.

Dat vind ik wel gevat van hem. Mijn kameraad is geen losgeslagen marginaal, zoals u uit het bovenstaande zou kunnen afleiden, maar een aantrekkelijke vent uit de wereld van de kunstrestauratie. Zoals bij velen van ons, is zijn kompas een beetje van slag geraakt. Ik heb hem nog gekend toen hij veilig bij A. woonde en ’s avonds aan een single malt nipte, terwijl ze samen keken naar Temptation Island. Drie jaar geleden zijn ze uiteengegaan, omdat de sleur had toegeslagen en de vlinders weg waren. Ik begrijp dat van die vlinders ; tegelijk vind ik het onbetrouwbare schubvleugeligen met verwoestende angels en scharen. Inmiddels is mijn kameraad, in zijn niet-aflatende zoektocht, een indrukwekkende collectie vrouwen tegengekomen met faal-, bindings- of anders wel verlatingsangst, die zijn ziel over het asfalt schraapten. Heb jij je nu verbeterd ? vraag ik mij weleens af. Maar dat zeg ik niet hardop. Ik luister naar de verhalen over zijn nieuwste verovering, die hij vertelt met een mengsel van opwinding en afgrijzen.

“Toen ze haar bloes uittrok, Mulders, toen ze haar bloes uittrok, dacht ik : ha, zùlke borsten – alsof ik ze al een paar keer eerder had gezien in een catalogus van tepelhoven. Op dat moment wist ik dat ik in mijn leven een paar vrouwen te veel hun bloes heb zien uitdoen.”

Geloof mij of niet, maar terwijl hij dat zegt, verschijnen er tranen in de ogen van die grote kerel. Ze zijn te wijten aan de alcohol, aan mama’s met kille ogen en misschien ook enigszins aan de ontbinding van de wereld. Mijn maat staart in zijn glas als een man die heeft ontdekt dat alle leven in het universum gedoemd is al na korte tijd weer uit te sterven.

Omdat ik niet meteen iets beters kan verzinnen, bestel ik nog een choufke, zoals de vlucht in de drank hier liefkozend genoemd wordt. Ik tast naar woorden als bij een sterfgeval en zeg hem dat er aan dit slordige leven, dat veel mannen hem benijden, vast ook weer een gelukkig einde komt.

jp.mulders@skynet.be

JEAN-PAUL MULDERS

Het probleem van mijn maat is niet zozeer een tekort als wel een teveel aan vrouwelijke aandacht. Altijd hol ik een meisjesnaam of twee achter de feiten aan

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content