Roxette De Duitse tv-shows beu

Hoewel Marie Fredriksson pas geopereerd is vanwege een hersentumor, brengt Roxette nu ‘The Ballad Hits’ uit. De eerste van twee compilaties die haar en Per Gessle de nodige ademruimte moeten geven.

Peter Van Dyck

Amper één week nadat ik Marie Fredriksson interviewde naar aanleiding van The Night of the Proms, raakte de zangeres thuis in Stockholm buiten bewustzijn. Met een hersenschudding, ten gevolge van de val, werd ze opgenomen in het ziekenhuis. Daar ontdekten de dokters een kleine hersentumor. Over hun engagement voor The Night of the Proms kon meteen een streep getrokken worden.

“De shock was groot toen we het nieuws over de tumor vernamen”, zegt haar collega Per Gessle tien dagen na de geslaagde chirurgische ingreep. “We hadden grootse plannen voor de herfst, maar die werden plots héél irrelevant. We kunnen enkel hopen op een spoedig herstel.”

“Gelukkig bekijken we onze planning jaar per jaar. Op lange termijn iets vastleggen, doen we nooit. Ik denk dat dit al bij al weinig invloed op onze carrière zal hebben. Ik geloof erin dat Roxette nog een toekomst heeft.”

Zo heeft hij de organisatoren van The Night of the Proms al laten weten te hopen een van de komende jaren alsnog van de ontmoeting tussen klassiek en pop deel te kunnen uitmaken. Marie had in ons gesprek al toegegeven dat de veertigers van Roxette na vijftien jaar in de muziekbizz naar dit soort uitdagingen uitkijkt. Dat ze met het duo al meer dan een decennium non-stop aan de top staat, daarvoor kon ze zelf moeilijk een verklaring vinden. Maar ze probeerde het toch, op ons aandringen. “Wat héél essentieel is geweest om het zo lang te kunnen uitzingen, is de aparte relatie die Per en ik erop nahouden. We zijn in de eerste plaats goeie vrienden. Omdat we elkaar heel erg respecteren, gaan we uit van het principe: als een van ons iets niet ziet zitten, laat we het zonder pardon vallen. We volgen in beslissingen steevast ons hart, ook muzikaal blijven we altijd onszelf.”

Eigenlijk zijn er twee Roxettes. De eerste is romantisch van aard, wat zich uit in zoete ballads, de tweede is tongue in cheek en leeft zich uit in power popsongs. Het is heel verleidelijk om de eerste gedaante te vereenzelvigen met Marie en de tweede met Per. Maar zo simpel ligt dat niet, verzekerde de vrouwelijke helft van de Zweedse tandem ons. “Zowel Per als ik houden van beide soorten songs. Om je een voorbeeld te geven: op de nieuwe single A Thing about You, wat toch een ballad is, neemt Per de hoofdbrok van de vocalen voor zich.”

,,Ik ben er me van bewust dat Marie een beter vocalist is. Om die reden is het logischer dat zij de ballads zingt”, stelt Per. “Als songschrijver zet ik even graag mijn tanden in zo’n traag nummer als in een power popsong. Ik ben opgegroeid met T-Rex en de Monkees, zie je.”

Het fundamenteelste verschil tussen de twee protagonisten van Roxette manifesteert zich in de manier waarop ze songs pennen. “Mijn songs zijn autobiografischer”, lichtte Fredriksson toe. “Ik kan niet anders dan schrijven over wat er in mij omgaat. Per werkt liever met personages. Zijn fantasie slaat snel op hol.”

De muzikale schizofrenie inspireerde de groep tot twee komende compilatie releases. Binnenkort verschijnt The Ballad Hits, die al hun bekende slows herbergt, in de lente volgt tegenpool The Pop Hits. Het was de platenfirma die op een nieuwe hitcollectie aandrong. Als het dan toch moet, laten we het dan maar ineens een beetje origineel aanpakken, zo redeneerden Gessle en Fredriksson. “Het was ons idee om de compilatie te splitsen in een trage en een snelle plaat”, legde Marie uit. “Dat leek ons leuker en boeiender dan een doorsnee Best of.”

Om de fans toch iets meer te bieden, zullen op de cd’s én een bonus-e.p. nieuwe songs staan. Dat mocht wel, want het is nog maar zeven jaar en twee albums geleden dat er met Don’t Bore Us, Get to the Chorus een verzamelalbum op de markt werd gegooid. “Toch lijkt dat een eeuwigheid”, zei Fredriksson.

Marie Fredriksson en Per Gessle, beiden afkomstig uit het Zweedse Halmstad, waren al vrienden vóór ze muzikale partners werden. Per nam met zijn toenmalige Gyllene Tider in dezelfde studio op als Strul, de eerste band van Marie. Terwijl de leden van Gyllene Tider uitgroeiden tot plaatselijke tieneridolen, strandden Maries escapades met Strul en nadien MaMas Barn roemloos. Het was Per die haar in ’84 influisterde dat ze haar eigen kans moest wagen. “Ik dacht: waarom niet? Ik had niks te verliezen. En kijk: eindelijk genoot ik bijval. Een tijd later was het opnieuw Per die het initiatief nam. Hij was uitgekeken op Gyllene Tider en stelde voor om als duo te gaan samenwerken. Het kwam allemaal heel spontaan. Er zat geen bewuste carrièreplanning achter.”

Het toeval stond inderdaad aan het roer tijdens de zegetocht van Roxette. Toen een jonge Amerikaan, die in het kader van een uitwisselingsproject in Zweden was komen studeren, in ’89 naar huis terugkeerde, was die jongen dol op Roxettes single The Look. Hij bezorgde een tape aan een radiostation in Minneapolis, dat het nummer meteen als gek begon te draaien. Het was de start van het wereldsucces, dat de voorbije dertien jaar hun deel werd.

De gespreide releases van de twee compilaties geven Gessle en Fredriksson de nodige ademruimte. Marie kan rustig bekomen. Zo had Lou Gramm, de zanger van Foreigner – samen met Simple Minds de vervangers van Roxette op The Night of the Proms – een vol jaar nodig om te recupereren van een soortgelijke operatie in ’97. Ook voor Per was het tijd om wat druk van de ketel te nemen. Maakte tot dusver Marie met de regelmaat van de klok tussen de bedrijven door in haar eentje één voor de Zweedse markt bestemde plaat – in totaal vijf albums en één retrospectieve -, Per concentreerde zich vooral continu op het reilen en zeilen van Roxette. Slechts af en toe gunde hij zichzelf een pleziertje: met The World According to Per Gessle en met het The Lonely Boys-hobbyproject, dat als een liefdesverklaring aan The Beatles begrepen kon worden.

Onlangs coverde hij I Wanna Be Your Girlfriend van de Ramones voor het tribute album The Song Ramones the Same. “Dat zal veel fans misschien verrast hebben, maar toen ik mijn eerste groep had, was ik echt beïnvloed door de punkbeweging, door groepen als Buzzcocks en Patti Smith Group. Voor de Ramones had ik de grootste boon, omwille van hun mix van attitude, grote popsongs en coole kapsels.”

In de pre-Roxette periode fabriceerde Per twee soloalbums in het Zweeds, die gegeerde collector’s items zijn geworden. Nadat het succesverhaal van Roxette was losgebarsten, vond hij nauwelijks nog tijd. In de stille periodes bleef hij als een trouwe hond over de zaken van de groep waken en pende hij ook songs in opdracht van derden.

De voorbije drie jaar schreef Gessle wat songmateriaal in het Zweeds bij elkaar, eventueel bestemd voor een solo-uitstap. “Per werkt nu thuis in een kleine studio, dat moet heel verfrissend voor hem zijn”, meende Marie. “Met Roxette kampeerden we altijd in grote studio’s en waren er altijd heel wat mensen bij betrokken.” Roxette blijft de hoofdzaak, benadrukt Gessle, maar intussen geniet hij van een zelf gekozen kluizenaarschap. “Ik heb het hier naar mijn zin in Zweden. Ik ben de Duitse tv-shows wat beu.”

Het is gezond om even een stap opzij te zetten en Roxette in de koelkast te stoppen, kon Marie getuigen. “Dat heeft zeker ook een cruciale rol gespeeld in onze overlevingstactiek. Het is ook door dat besef dat we nu al vijftien jaar kunnen volhouden.”

Marie Fredriksson, getrouwd met Michael Bolyos, is moeder van twee kinderen: de negenjarige Josefine en de zesjarige Oskar Mikael. Na de Crash! Boom! Bang!-tournee nam Roxette in ’95 een lange break. Directe aanleiding was haar tweede zwangerschap. “We waren echt wel aan die pauze toe. De eerste jaren van je carrière is het zwoegen om iets op te bouwen en krijg je geen kans om even uit te blazen en thuis van je familieleven te genieten.”

Nadien bleek het lastig om de draad weer op te pikken. De cd Have a Nice Day was een zware bevalling. Stond Roxette er in de beginperiode op om in eigen land en met Zweedse muzikanten en technici aan de albums te werken, voor deze plaat wijzigde het duo zijn politiek. “We namen op in Spanje”, vertelde Fredriksson. “Omdat we met rust gelaten wilden worden. Het warmere klimaat sprak ons uiteraard ook aan. (lacht) We gingen voor het eerst in zee met mensen die we niet goed kenden. We waren vastbesloten om iets nieuws te proberen. We zochten heel impulsief een andere sound. Achteraf bekeken, moet ik vaststellen dat we té veel wilden. Dat we niet direct resultaat zagen, frustreerde ons bovendien. Het kostte bloed, zweet en tranen om dat album af te werken.”

Eerder dit jaar nam Roxette op de Zweedse Grammy Awards een speciale prijs van de regering in ontvangst: een Export Price for Outstanding International Achievement. De zoveelste trofee voor de twee Zweden en toch is de gewenning nog niet ingetreden, zei Marie. “Het is altijd leuk om steun te ondervinden, zeker als het eens van de regering komt. Het is een bevestiging: hé, we zitten nog op het goede spoor.”

Al ging Abba hen voor, toch was het in ’89 nog vrij uniek om als Zweedse groep internationaal te scoren. De jongste jaren waaien steeds meer Scandinavische groepen over. Het is niet meer zo ongewoon om op het Europese vasteland en zelfs in Amerika aandacht te krijgen. Saybia heet de nieuwste exponent. Vergeet ook niet dat de Amerikaanse Britney Spears definitief doorbrak met Baby One More Time, een pennenvrucht van de Zweedse songleverancier/producer Max Martin. “Je hebt bij ons een pak steengoeie producers, muzikanten en songschrijvers. Zelfs toonaangevende videomakers, kijk maar naar Jonas Akerlund, die ook weer onze nieuwste clip A Thing about You heeft geregisseerd. Nadat hij in ’93 voor ons Fingertips draaide, vroegen sterren als Madonna en de Prodigy hem en maakte hij wereldwijd naam. De Scandinavische media geven ons ook kansen. Het lijkt alsof de beloftevolle groepen als paddestoelen uit de grond rijzen. Ik denk dat er een gunstig klimaat is geschapen voor muzikanten. Misschien hadden wij wel een voorbeeldfunctie en openden we deuren. We toonden hen: als je ervoor werkt, kan je het maken. De Zweedse muzikanten krijgen meer zelfvertrouwen en dat is niet slecht, want vergeleken met Amerika en Groot-Brittannië zijn we een klein land.”

“Onze grote troef is onze attitude. You don’t take anything for granted als je uit een klein land komt. Amerikanen zijn verwend als het op internationale aandacht aankomt. Wij blijven heel nuchter denken. In Engeland is dat toch ook even anders: de zelfingenomenheid en zelfgenoegzaamheid die daar in de muziekbizz leeft. De Engelsen wanen zich nog steeds de absolute nummer één in de popmuziek. Maar je ziet de situatie toch veranderen. De rest Europa maakt duidelijk een inhaalbeweging. Wat niet wegneemt, dat ik ons succes onverminderd verbazingwekkend blijf vinden.”

‘The Ballad Hits’ verschijnt op 4/11 bij EMI.

Websites:

www.roxettenews.com : stek van de officiële fanclub, kort op de bal spelend met alle info over de groep.

www.roxette.org : het wemelt op internet van de Roxette-fansites, maar dit is de absolute pionier, die ook veel aandacht aan de soloactiviteiten van Per en Marie besteedt.

Dat het Zweedse duo het al vijftien jaar samen uitzingt, ligt aan het feit dat ze vooral goede vrienden zijn.

Abba ging hen voor, maar toch was het in ’89 vrij uniek om als Zweedse groep internationaal te scoren.