Onlangs kwam het duo Riedel-Torres naar Brussel om via een seminarie nog maar eens aan te tonen dat de vorm van het wijnglas de smaakperceptie in hoge mate beïnvloedt. De eerste impressie is immers bepalend. Door de bovenste rand van het glas zo te profileren dat de eerste slok terechtkomt vooraan op de tong, waar de papillen voor zoet en zuur liggen, benadrukt men de fruitige aspecten van de wijn. Glazen die de eerste slok achteraan op de tong doen belanden, accentueren de bitterheid omdat daar de bitterpapillen liggen. Ook de vorm en het volume van het glas spelen een rol: hoogte en openheid zijn cruciale elementen. Een ruim, open glas oxideert het boeket en doet jonge wijn rijper smaken. Hoge, smalle glazen concentreren het boeket door een soort schouweffect en maken de wijn fijner. Kleine, lage, open glazen beklemtonen de zwaardere componenten en onderdrukken de fijnere aroma’s.

Met deze boodschap gaat Georg Riedel (“Het leven is te kort om goede wijn uit slechte glazen te drinken”) de wereld rond. Hij heeft de meeste grote châteaus in Bordeaux al veroverd. (Invoer: Groep Meyhui, Kortrijk-Heule.)

Op hetzelfde seminarie zorgde Miguel Torres voor een opmerkelijke proeverij. Voor een Franstalig Belgisch specialistenpubliek van wijnschenkers en -schrijvers schonk hij blind 4 chardonnay-wijnen van 1995: een Amerikaanse, een Spaanse, een Franse en een Chileense, met als opdracht het land van oorsprong te herkennen en ze vervolgens naar voorkeur te rangschikken.

De eerste was duidelijk Amerikaans: zware, rijpe aroma’s met overdadig hout en wat stomp van smaak. Hij kreeg 3 voorkeurstemmen. Het ging om de Chardonnay Marimar Torres Estate in Sonoma (750 fr.).

De tweede was nogal ‘gewoon’ en discreet, iets fijn in de mond maar nogal gemakkelijk en commercieel, met goed geïntegreerd fijn Frans hout. Een wat zachte onderbouw verwees naar Spanje, maar de meerderheid nam hem voor Frans. 16 voorkeurstemmen. Het ging om de Chardonnay Torres Milmanda, Penedes (± 750 fr.).

De derde haalde geen voorkeurstem en was duidelijk de minste van de drie, met een stompe neus en verwaterd in de mond. Ondergetekende nam hem voor Chileens. Het betrof de Corton Charlemagne van Louis Jadot (± 2000 fr.). Ongeloof bij de meeste sommeliers die dergelijke flessen voor meer dan 4000 fr. aan hun klanten aanbevelen.

De laatste was een revelatie. Een rijk Meursault-achtig boeket van rijpe chardonnay met een klassieke Franse, goed door hout gestructureerde rokerige smaak, mooi ingebouwd zuur en evenwichtige lengte. 14 voorkeurstemmen. Ondergetekende nam hem voor Frans en schonk hem zijn voorkeurstem. Het betrof de Chardonnay Torres Santa Digna, Chili (295 fr.).

Torres haalde zijn slag thuis: zijn blinde proeverij bevestigde dat grote namen altijd samengaan met groot geld maar niet altijd met grote kwaliteit. Bij het opnieuw proeven van de Santa Digna enkele weken later, valt de rokerige toets van de nieuwe Franse vaten waarin hij voor 80 procent werd vergist, nog meer op. Het is een wijn die kan bij gerookte zalm en zelfs bij kaviaargerechten.

(Invoer: Fourcroy in Brussel; De Vidts in Sint-Niklaas; Colin in Gent; Bacchus in Knokke; Quality Foods in Oostende; Goyens in Genk en Kwalidra in Merelbeke.)

Herwig Van Hove