LENE KEMPS

DOMINO

“Ik heb niet voor een andere zender gekozen, ik heb gekozen voor een programma. ” Met vuur beklemtoont Gertie Christoffels dat dit de uitdaging was die ze nodig had : “Het is de eerste keer dat ik van bij het begin bij een projekt betrokken ben. Heel spannend en heel plezant is dat. “

Domino heet de uitzending en het kleine dominosteentje uit het welbekende spelletje is meer dan een symbool. Veertig minuten lang gaat Gertie op pad langs Vlaamse wegen, een tocht die haar bij interessante, eigenaardige en excentrieke, maar vooral bij “gewone” Vlamingen brengt. “We praten over wat hen bezighoudt, hobby’s, beroep… En elk gesprek eindigt met de vraag : “Bij wie moeten we volgens jou nu langsgaan ? ” Dat ene dominosteentje zet een reeks gebeurtenissen in gang. Ons redaktieteam doet research : we willen boeiende mensen voor de camera brengen en bovendien moet het visueel ook haalbaar zijn. Maar ikzelf heb de mensen nooit vooraf gezien of gesproken, voor mij blijft het een verrassing”, lacht Gertie. Of ze de domino negen afleveringen lang kunnen volhouden is niet zeker. “Uitgangspunt is dat de laatste persoon van de ene week, de eerste van de volgende week zal aankondigen”, zegt Karl Symons van produktiehuis TV De Wereld. “Het is mogelijk dat de lijn onderbroken wordt. Het blijft tenslotte een spel. ” “Even verrassend voor ons als voor de kijkers”, meent Gertie Christoffels. (HV)

Domino, vanaf 3 september om 18 uur op VTM.

MET TWEE WOORDEN : ON, BELEEFD

“Alleen valse mensen zijn altijd beminnelijk”, schreef in de 19de eeuw de Schot Compton Mackenzie. Joke van den Boer, auteur van de handige pocket Etiquette, Stijlvol door het leven is het daar helemaal niet mee eens. Omgangsregels maken het leven aangenamer, maar ze evolueren wel. Daarom is Amy Groskam-ten Have, die eens als bijbel gold, toch niet meer helemaal up to date. Joke van den Boer houdt er rekening mee dat mensen scheiden en dat het aankondigen van een huwelijk van zoon of dochter dan wel wat ingewikkelder is dan vroeger. Paren zijn niet noodzakelijk echtparen of vanzelfsprekend heteroseksuele paren, daar moet je rekening mee houden in het adresseren van uitnodigingen. Mensen uit het bedrijfsleven geeft ze graag enkele wenken mee over de omgang met de receptie-afluisterbrigade van de roddelpers. Ook heel nuchtere tips over thuis ontvangen ontbreken niet : kook alleen wat je al hebt geprobeerd en maak het vooral niet te ingewikkeld, met menusuggesties. Dit Hollandse boekje is voor België iets minder bruikbaar als het over zakenlunches en -diners gaat, daaromtrent zijn de geplogenheden niet identiek tussen noord en zuid. Over het algemeen is dit een geslaagde update van overjaarse etiquette-gidsen. (TV)

Etiquette, Stijlvol door het leven, Bzztôh, Den Haag, verdeeld door de Standaard Uitgeverij, 390 frank.

TURKOOIS

Eerst was er de Ferrari, daarna de tassen, toen de scooter. “We hebben ook een turkooise helikopter en een truck geloof ik”, zegt Maxime Pluim, managing director van MCM voor België en Nederland. Michael Cromer, de man tussen al dat blauw, is de numero uno van MCM, intussen uitgegroeid van een bagage-lijn tot een luxe-kollektie die ook cosmetica, brillen en kleding bevat. De letters staan trouwens voor Michael Cromer München. “Die scooters zijn een gadget”, zegt mevrouw Pluim. “We gebruiken ze op beurzen of bij de opening van een winkel. Er zijn ook andere uitvoeringen. We hebben ze in het typische MCM-bruin met logo, in het rood en blauw-wit. We hebben er nooit aan gedacht ze te verkopen, maar als er veel aanvragen zijn, wie weet… “

DIANA, THE DOLL

Voor de som van bijna zes pond (5.99) kunnen Engelse kinderen een pop kopen die sprekend op Diana lijkt. Kompleet met vijftien outfits waaronder een badpak, een avondjurk en zelfs een bruidsjapon, want volgens John Dawson hoofd van Peter Pan, het bedrijf dat de pop uitbrengt kan een prinses niet zonder. Diana-liefhebbers klagen dat de garderobe van de pop hopeloos verouderd is, net als de haarstijl en make-up van de plastic prinses. Dawsons ekskuus is dat de pop al een tijdje geleden in Zuid-Afrika is gelanceerd en dat ze toen nog aktueel was. Maar hij gaf toe dat het misschien geen slecht idee zou zijn om de Engelse Di te dynamizeren. In België is de pop nog niet te krijgen.

DE KONINKLIJKE VOUWSTOEL

“Voor zover ik weet, is er geen soortgelijk model op de markt”, zegt David Linley, zoon van prinses Margaret. Hij heeft het over de lichtgewicht, opvouwbare Bantam-Seat, een schoudertas die met een eenvoudige beweging tot een leren zitje kan worden omgevormd. Een mooi ding voor hengelaars, piknikkers, schilders en train-spotters. “Er bestaan wel andere klapstoelen, maar geen enkele is zo praktisch en makkelijk”, beweert Linley, die het zelf heeft uitgeprobeerd op de Grand Prix Races in Monaco. “Ik kon bovendien al mijn spullen in de rugzak kwijt : verrekijker, camera en alles wat ik nodig had. “

Het stoeltje kost 340 pond, een hoog bedrag dat volgens Linley het gevolg is van zijn wil om alles in Engeland te produceren. “Iedereen zegt me dat het in Taiwan sneller en goedkoper uit de fabriek zou rollen, maar ik wil per se een honderd procent Brits produkt afleveren. “

Hoewel Linley normaal met hout werkt, zit er uitsluitend aluminium in het stoeltje. “Het houten prototype zag eruit als een strandstoel. Het was te zwaar en onhandig”, zegt Linley.

Linley, twaalfde in lijn voor de troonopvolging, is het eerste lid van de koninklijke familie om een eigen firma op te starten. High-class houtbewerking. Kleine dozen en objekten, maar ook meubels op bestelling. Hij werkt voor klanten als Mick Jagger, Giorgio Armani en Elton John hij bestelde een gigantisch bed. Prijzen voor objekten gaan van 1 pond (een potlood in walnoothout) of 8 pond (een deurstop) tot 650 pond “Maar dat is dan ook echt de duurste kist in de winkel”. Linley is heel diskreet over zijn koninklijke kontakten en wil vooral niet horen dat hij via zijn hooggeplaatste konnekties aan werk zou geraken. “Ik neem vaak deel aan projekten in musea enzo, waar je anoniem schetsen moeten indienen. Voor het Metropolitan Museum in New York heb ik op die manier de opdracht voor een immense tafel gekregen. Zonder dat ze wisten wie ik was. Mijn klanten zeggen dat ze mijn stijl appreciëren : rijk aan dekoratieve elementen en details, en dat ze daarom bij mij komen. “

Er werken nu elf mensen full time voor Linley, als designer of in de administratie. En 44 free-lance vaklui. Zijn bedrijf is verhuisd van New King’s Road naar een groter pand in Pimlico. “Het moeilijkste is dat ik door de groei steeds minder zelf achter de werkbank kan staan”, zegt David Linley. “Ik mis de geur van het hout en de voldoening dat je aan het eind van de dag zelf iets hebt gemaakt. “

OP HET NACHTKASTJE VAN DAN LACKSMAN

Jacques Duvall had me The Complete Beatles Recording Sessions van Mark Lewisohn gegeven en ik heb er een maand over gedaan om het werk door te nemen. Een ander boek van formaat A Hard Day’s Write, The Stories Behind Every Beatles’ Song van Steve Turner vult het eerste werk perfekt aan. In beide boeken zit ontzettend veel informatie. Data, foto’s, opnamesessies uur per uur, take per take, wie er bij was, welk spoor, ongelooflijk. Ik citeer : 1964, Wednesday the 3rd of June, from 3 to 4 p.m., repetitie van I Want To Hold Your Hand, I Saw Her Standing There, Long Tall Sally… Wat opvalt, is hoe intensief de Beatles met hun muziek bezig waren. Je staat er nooit bij stil maar voor sommige nummers zijn meer dan vijftig verschillende takes opgenomen. Véél werk dus. En natuurlijk zijn er de ontelbare anekdotes en kleine ongelukjes die geschiedenis maken. Zoals het nummer Her Majesty op het album Abbey Road dat door Paul McCartney naar de prullenmand werd verwezen. Maar de jonge technieker knipte net iets te vroeg waardoor de eindtonen van het vorige nummer tegen Her Majesty plakten. Op het einde knipte hij midden in de eindtonen waardoor de song abrupt ophoudt. Toen McCartney het nummer achteraf in die versie hoorde, vond hij dat het wel iets had en zo is de song tenslotte toch op Abbey Road terechtgekomen. Er is ook de fameuze tekening van Julian Lennon voor zijn juf Lucy, later door John Lennon gebruikt als basis voor Lucy in the Sky with Diamonds. Of het verhaal van McCartney die een gat in het plafond van zijn Schotse boerderij opknapt : Fixing Hole. Beide songs werden altijd als drugservaringen gezien. Alhoewel die verwijzingen er zijn, blijkt de echte ontstaansreden een stuk banaler. (MW)

Dan Lacksman is producer, komponist en de man achter Deep Forest.