WORN IN THE USA

Het Duitse blad Stern pakte onlangs uit met een ophefmakend stuk over bakteriën en allergieën die via niet zo kwalitatief hoogstaande T-shirts de lichaamshuid zouden aantasten. T-shirts dus uit de lage-lonenlanden waar het goedkoop produceren is, maar waar voor chloor- en dioxinegebruik meestal geen normen gelden. Voor Hugues Tomeo, marketingdirekteur bij Hanes betekende dit nieuws een extra verkoopargument. “Kwaliteit, ” zo zegt hij, “staat met een hoofdletter in het Hanes-vaandel geschreven. “

Hanes maakt samen met Abanderado, Dim en Playtex onderdeel uit van textielgigant Sara Lee. In Amerika heeft Hanes dertig procent van de T-shirt-markt, evenveel als konkurrent Fruit of the Loom. De twee marktleiders willen nu definitief de rest van de wereld veroveren en daartoe werd eind vorig jaar in Gent een nieuw distributiecentrum geopend, dat de hele Europese markt bedient. Een motiverende bedrijfskultuur ligt mee aan de grondslag van het geboekte sukses : jaarlijks worden produkten, managment en klantenservice geëvalueerd, één dag per week worden witte boorden en dassen ingeruild voor polo’s en sportievere kleding.

Voorlopig gaat 85 procent van de T-shirts naar de promotiemarkt of merchandising van bedrijven. De totale omzet bedraagt meer dan vijftien miljard dollar en daarvoor wordt voor elke Europeaan gerekend op drie T-shirts per jaar ; Amerikanen konsumeren er zes. De authentic American T-shirts zijn lichter en niet zo duurzaam te vergelijken met de meeste andere Amerikaanse consumer products en blijken vooral gegeerd in Frankrijk. De rest van Europa betaalt liever iets meer voor kwaliteit. Het simpele onderhemdje dat John Wesley Hanes in 1901 in Winston Salem, North Carolina ontwierp, is in al die tijd niet fundamenteel veranderd : “loose cut”, geen zijnaden, stevig en zuiver katoen, natuurlijke kleuren als “oatmeal” en “forest green”, alhoewel ze in de States tot “fluopink” durven gaan. (MW)

HERR TOD

“Tod heeft een jonge, sexy en glamoureuze toets aan de kollektie gegeven, ” zei Escada-baas Wolfgang Ley. Tijdens de voorstelling van de winter ’95-lijn de eerste kollektie die de stempel van Tod Oldham draagt zat Ley glunderend te kijken. Hij gaf Oldham regelmatig het thumbs up-teken. “We zijn terug, ” was zijn bondige kommentaar na afloop.

De dood van Michael Stolzenburg in september, op zijn beurt opvolger van Margaretha Ley, liet het design team van Escada ietwat stuurloos achter. Niet iedereen was opgetogen over de komst van Oldham, een buitenstaander die niet in het huis is opgeleid. Die problemen lijken nu van de baan. “Het waren twee moeilijke maanden, maar daar zijn we nu voorbij, ” zei Ley. Oldham drukt er trouwens voortdurend op dat hij niet de hoofd-designer is, maar een creative consultant. “Ik geef de ideeën aan en ze zien maar wat ze ermee doen, ” zei hij. “Wij smeren de broodjes en hij levert de jam, ” zo omschrijft Brian Rennie, hoofd van het designteam, de samenwerking.

De Oldham-jam was volgens de aanwezige Amerikaanse pers duidelijk zichtbaar over de kollektie uitgesmeerd. “De kleuren, de overbekende patchworks van ruiten, de knopen en opvallende motieven, alles verraadde de Oldham-hand, ” aldus Women’s Wear Daily. Aangezien Oldham de lieveling van de Amerikaanse vakpers is, zijn zij bevooroordeeld. “De eer komt niet mij toe maar het volledige team, ” zei Tod bescheiden.

De zeshonderd Escada-inkopers die bij het defilé aanwezig waren, kennen Oldham echter helemaal niet en ook zij waren tevreden. Tod ziet het allemaal met verbazing aan : de immense kollektie (2000 stuks !), de perfekte Duitse organizatie en de Schweinsbraten mit Gluwein om elf uur ’s morgens. “Die stad is zo clean, ” zegt hij over Munchen, waar hij nu elke maand naartoe moet. “En wat zo fantastisch is : niemand weet wie ik ben ! “

IVANA TROUWT

De jetset queen hertrouwt. De verloving van Ivana Trump en Riccardo Mazzuchelli is officieel. Het paar gaf een verlovingsfeest in het 16de-eeuwse Syon House bij Londen, eigendom van de Duke of Northumberland. De liaison tussen de gentleman en de Trump werd bezegeld met een ring van vijftig miljoen Belgische frank. Het gaat om een vrij grote saffier omringd door diamanten. Het ontwerp is eenvoudig, maar de grootte van de stenen erg imponerend. Voor mensen die de ring niet zouden hebben opgemerkt, had Ivana wars van alle subtiliteiten een reuzegrote replica laten bakken als verlovingstaart. Voor blinden en doofstommen werd het tema van het feest in hoofdletters uitgeschreven. Het was u raadt het al saffieren en diamanten.

Ivana houdt van Riccardo’s energie, humor, tederheid en gevoeligheid. “Hij is mijn beste vriend, ” zei ze. Riccardo omschrijft Ivana als lovable. Hij heeft huizen in Zwitserland, Praag, Londen, Rome en het Midden-Oosten. Zij heeft drie kinderen : Donald junior, Ivanka en Eric ; een zakenimperium genaamd House of Ivana en een fortuin aan alimentatie. Ze trouwen in de lente van 1995.

VAN GOOT NAAR GLAMOUR

De hype-verhalen rond het nieuwe model Patrice Zoppis ontdekt door Jean-Paul Gaultier, opgepikt door Jean Colonna, het nieuwe gezicht van Hermès willen ons doen geloven dat hij een zwerver en clochard was. Hij is op zijn veertiende weggelopen uit een tehuis en bedelde in de metro tot enkele maanden geleden, toen hij door Gaultier werd opgemerkt. “Hij zei dat ik erg elegant was voor een zwerver, ” zegt Patrice. Zoppis is 19, 1m84, heeft fijne trekken en twee verschillend gekleurde ogen. Alles om een goed model te zijn. Zijn sprong van clochard-dom naar topmodellen-status, spreekt tot de verbeelding en maakt de Dickens in elke journalist wakker. Zoppis woont nu in een appartement en wil zoveel mogelijk uit zijn nieuwe job halen. “Ik geniet van alles, ” zegt hij. “Ik vind het fijn dat mijn haar gewassen wordt. Ik hou van mooie kleren. Een pak van Dior zit een stuk beter dan een oude jeans. “

GLAMOUR EN GEVANGENIS

Topmodel Katoucha werd in Dakar gearresteerd voor het huis van een bekende drugshandelaar. Ze had volgens de politie een enorme hoeveelheid geld op zak en was in het bezit van 20 gram cocaïne en heroïne. Ze was in het gezelschap van 17 toxicomanen.

Katoucha verliet Senegal in 1983 en was jarenlang een top-haute-couturemodel, een van de lievelingen van Yves Saint Laurent. Ze lanceerde verleden seizoen een eigen kollektie en wilde in Senegal een couture-huis opbouwen. Ze werd het laatste jaar vaak in het gezelschap van de Russische zakenman Serguei Majarov gezien, die haar firma zou financieren. Majarov werd in november vermoord in zijn appartement in Parijs, in wat door de politie wordt omschreven als een afrekening binnen de Russische maffia.

OP HET NACHTKASTJE VAN KATHY LINDEKENS

Ik heb veel plezier beleefd aan de verhalenbundels van Toon Tellegen : “Er ging geen dag voorbij”, “Bijna iedereen kon omvallen” en “Toen niemand iets te doen had”. Het zijn toffe titels en ronduit schitterende verhalen. Vaak ontroerend ook. Ik vind het een schoolvoorbeeld van kinderliteratuur die goed te smaken is door volwassenen. Tellegen is vooral bekend als een vrij ernstig dichter, maar voor kinderen schrijft hij zeer leuke, zij het niet altijd even makkelijke verhalen. Ze zijn wat bevreemdend, maar zitten altijd barstensvol humor.

Zo staat in een reeks verhalen de vriendschap tussen een eekhoorn en een mier centraal. De twee beestjes bekwamen zich in het afscheid nemen, maar slagen daar nooit echt in. Verder is er ook een olifant die altijd met zeer kleine dieren kontakt zoekt en die zich specializeert in het omgekeerd naar beneden vallen. Rare toestanden. Gekte en tederheid wisselen elkaar af, maar de dieren nemen zich altijd erg au sérieux. Het gaat tenslotte om levensproblemen. Er worden in de verhalen ook veel feestjes georganizeerd. Ongewone feestjes waarbij de gasten zich de hele tijd zitten af te vragen of het nu wel leuke feestjes zijn of niet.

De verhaaltjes zijn kort en stuk voor stuk filozofische pareltjes, in die zin leunen ze aan bij Tellegens poëzie. Door hun vreemde karakter laten ze je ook nooit meteen los. Ik kan zeggen : warm aanbevolen. (MW)

Kathy Lindekens recenseert kinderboeken en is prezentatrice op Radio 1.