TIP-TOP, TIP-TIP-TOP

Geen foto’s voor het zomerseizoen bij Da-Da, maar zo’n ouderwets knip- en plakboekje, met poppetjes en een komplete papieren garderobe. “We hadden er even genoeg van om foto’s te maken, ” zegt Kathleen Kuppens, die samen met Brigitte Tulkens Da-Da vormt. “Wat moet je nog doen ? Uiteindelijk hebben we al zoveel uitgeprobeerd. Omdat we zelf stapels van die oude boekjes hadden verzameld, leek het ons een goed idee om de folder in die vorm te gieten. Bovendien gaf het ons de gelegenheid twee Da-Da-kinderen te creëren : Bella en Bob. Toen dachten we er niet zo over na, maar ondertussen beseffen we dat we met die twee figuurtjes allerlei kanten uitkunnen. We zouden nu eventueel een stripverhaal kunnen maken. ” Wie vol heimwee naar vervlogen tijden aan het knippen gaat, moet zorgvuldig de instrukties volgen. Kathleen : “Je moet een kreatieve en open geest hebben, jeugdtrauma’s verdringen en de juiste sfeer scheppen door te zingen : “Daarom vrienden let eens op, zet het werken nu maar stop, hier komt ons programma : Tip-top, Tip-tip-top. ” Misschien kan je ook maar beter de deur op slot doen of iedereen verwittigen anders zouden ze kunnen denken dat je gek geworden bent. ” Honderd procent zuivere, Belgische nostalgie. Een sentimental journey naar woensdagnamiddag met nonkel Bob en tante Terry. Bella en Bob werden getekend door Marianne Van de Perre, het is haar eerste grote opdracht. “Ze is er goed in geslaagd om de sfeer weer te geven die we wilden, ” zegt Kathleen. “Het retro-gevoel is erg sterk. Op het eerste gezicht zou je kunnen denken dat het echt om een oud boekje gaat. ” Het plakboekje werd op 5000 eksemplaren gedrukt en wordt via de Da-Da-verkooppunten verspreid. Door alle silhouetten kompleet uitgetekend weer te geven, dook er een onverwacht gevaar op : kopiërende kollega’s. “Tja, we geven wel meer van onszelf prijs dan met enkele sfeerfoto’s, ” zegt Kathleen. “Wie onze kleren wil namaken, heeft alle informatie voor zich. Maar goed, dat risico hebben we dan maar genomen. “

Da-Da : tel. (03) 238.85.48.

DE ANGSTMOBIEL

Idriz Jossa heeft iets met verkeerssituaties. De beelden waar hij steeds naar terugkeert, zijn harde techno-images van autowrakken, remsystemen, crash test dummies en andere automobiel-angstbeelden. “Misschien is het omdat ik zelf met snelheid en drank heb gespeeld, ” zegt hij. “Als je jong bent, waan je je onkwetsbaar en onsterfelijk. Ondertussen zijn veel van mijn leeftijdgenoten omgekomen bij een auto-ongeval, dat zet je wel even aan het denken. Het komt misschien lullig over om daar een T-shirt van te maken, maar ik vond dat het moest. Noem het een soort ironisch engagement. Ik wilde meer dan zomaar een slogan verzinnen en een oppervlakkige boodschap kommunikeren, ik wilde er iets blijvends van maken. “

Met zijn Zapp-lijn van T-shirts keert Idriz Jossa na een interludium als plastisch kunstenaar naar de mode terug. “Mode is vluchtig en oppervlakkig, daarom wilde ik er niets meer mee te maken hebben, ” zegt hij. “Maar plots zie ik overal kopieën van T-shirts die ik jaren geleden heb ontworpen, of motieven die overgenomen zijn uit mijn grafisch werk. Mijn reaktie was : laat ik het dan maar zelf doen, dan is het meteen veel beter. “

Idriz Jossa hanteert een moderne flashy videostijl en “sampelt” beelden zoals de muziek dat doet. “We kunnen enkel nog vluchtig kijken, ” zegt hij. “Ik gebruik tv-taal en werk met blitse reflex-beelden. Mensen zijn gekonditioneerd en op die manier dwing ik ze de beelden op te nemen. “

T-shirts en verkeersinstallatie, tot einde maart in Apple Centre Easyware, Vaart 31, 3000 Leuven.

Zapp Info : (016) 23.31.23.

FAUTLOOS

Het Groot Nederlands Dictee van het Davidsfonds start op zaterdag 4 februari om 10 uur, met preselekties op meer dan veertig plaatsen in Vlaanderen. Per provincie gaan de vijftig beste kandidaten door naar de vijf provinciale finales op vrijdagavond 17 maart. Daaruit worden nogmaals de vijftig besten geselekteerd voor de nationale eindstrijd op 31 maart in Ieper. “Nee, onze spellingtest heeft niets met de Nederlandse wedstrijd te maken, ” aldus Sooi Daems, direktiemedewerker van het Davidsfonds. “Dit is de eerste keer dat we het diktee in heel Vlaanderen organizeren. Oorspronkelijk ging het om een initiatief van het Davidsfonds Ieper. Het kende zoveel sukses een achthonderd inschrijvingen dat we meenden het op een grotere schaal te moeten organizeren. “

Inschrijvingsformulieren bij Nationaal Secretariaat Davidsfonds, Blijde-Inkomststraat 79-81, 3000 Leuven, tel. (016) 22.18.01. Inschrijven kan tot uiterlijk 25 januari.

KEYSTONE CASTING

Het Belgische streetwearmerk Keystone, opgericht door Luc Rose (ook invoerder van de Beavis and Butthead T-shirts), bestaat zes seizoenen. “Als naam hadden we eerst aan Key Largo gedacht, maar Keystone klonk hedendaagser, ” zegt hij. “Natuurlijk zijn we ondertussen allemogelijke betekenissen gaan opzoeken, maar het wil zoiets zeggen als gewelfsleutel, dus dat heeft er totaal niets mee te maken. “

Keystone wordt sinds een jaar door Olivier Rizzo (Antwerpse Akademie) en Wouter De Coster (La Cambre) getekend en is geëvolueerd van louter praktische actionwear enkel bovenstuks naar een total look streetwear met broeken, jurken enzovoort. In grootte is de kollektie zowat verdubbeld. Er zijn een tachtigtal verkooppunten in België, honderd in Duitsland, zestig in Nederland, veertig in Frankrijk, drie in Hongkong en één in New York : de overbekende Patricia Fields-winkel. “Vreemd hoe het buitenland zo kickt op Belgische streetwear, ” zegt Olivier. “Misschien heeft de algemene reputatie van de Belgische mode daar iets mee te maken. Afgezien daarvan maken we met Keystone natuurlijk gewoon een goed produkt. “

Een defilé in Café d’Anvers is gepland op 16 februari en Olivier is op zoek naar geschikte modellen. “Het moeten zeker geen nette en afgeborstelde mannequintypes met jaren ervaring zijn. Ze moeten gewoon jong, fris en tof zijn en een beetje lef hebben. “

Keystone Casting : 4 februari, tussen 11 en 18 u., Lambert Crickxstraat 30, 1070 Brussel, tel. (02) 523.35.69.

DO IT YOURSELF

Achtendertig tweedejaarsstudenten van St. Martins in Londen kregen twintig pond om inkopen bij Marks & Spencer te doen. Daar moesten ze dan een kledingstuk mee maken. Wat dacht u van een jarretellegordel en een kandelaar die samen een tiara vormen ? Had u dat maar geweten voor de feestdagen.

OP HET NACHTKASTJE VAN CHRIS NIETVELT

De trilogie “De Vrucht van Hun Arbeid” van John Berger heb ik vroeger gelezen. Het zijn korte verhaaltjes en beschrijvingen, middeleeuwse miniatuurtjes als het ware, die samen een mystiek geheel vormen. Ik vind de teksten van Berger zo mooi, omdat je voelt dat schrijven voor hem een zeer intens proces is, alsof hij bij elk woord stilstaat. En dat geldt ook voor zijn meest persoonlijke werk tot nu toe : “En onze gezichten, mijn hart, vluchtig als foto’s”. Het is een dun boekje dat absoluut geen plot heeft. Berger vertrekt hier van een foto in zijn portefeuille en koppelt daaraan filozofische bedenkingen over realiteitsbesef, over liefde, over herinneringen, een geur, een stem. Berger onderbreekt zijn werk regelmatig met stukjes poëzie. En zet de fantazie van de lezer aan het werk. Hij stelt existentiële vragen, maar via poëzie overstijgt hij de “van Dale”-betekenis van woorden. Liefde, geluk, genot en eeuwigheid betekenen voor iedereen iets anders, dat is duidelijk. Berger illustreert zijn visie in z’n poëzie.

Je kan zijn werk dan ook niet snel lezen, na een tijdje moet je stoppen omdat je hoofd vol zit. Zijn gedachten roepen bij jezelf weer andere, nieuwe associaties op. Berger schrijft ook vanuit zijn ervaring als kunstcriticus. Via werken van Caravaggio, van Gogh en Rembrandt, legt hij de intensiteit bloot waarmee deze artiesten werkten en welk soort realiteit ze willen weergeven. Het is dus geen snelle literatuur, maar Berger zet je aan het denken op een subtiele en tegelijk direkte manier. En precies dat maakt Bergers teksten zo mooi en intens. (MW)

Chris Nietvelt is aktrice bij het Zuidelijk Toneel.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content