PIET SWIMBERGHE

NUMMER 210 VOOR 301

Door al het gepraat over Internet en interaktieve toestanden zou je bijna vergeten dat kommuniceren ook face to face en mondeling kan. Op de Message Parties heeft men daar zelfs een spel van gemaakt met als hoofdtema : express yourself ! “Het systeem is heel eenvoudig, ” zegt Marion Bandin (persdienst Message Party). “Je hebt de muziek, de spots, de bars en de dance zones. Maar er is meer. Iedereen krijgt een nummer en een notaboek. Hostessen lopen de zaal rond en geven boodschappen door. Elke deelnemer is zowel zender als ontvanger. Een groot bord doet dienst als postbus. ” Mij is het niet helemaal duidelijk waarom twee mensen niet gewoon op elkaar kunnen toestappen om een boodschap over te brengen, maar volgens Marion komt er met nummers en notaboekjes meer sfeer in de zaal. “Het spel-element maakt de mensen kreatiever. Ze gaan echt moeite doen om een ongewone, grappige of romantische boodschap te verzinnen. Anders kan je inderdaad net zo goed op café gaan. ” Voorbeelden ? Nummer 389 stuurde aan 24 : This is real life, enjoy it ! Nummer 198 wilde 532 laten weten dat hij nog geld moest. De nummers 321 en 455 zijn duidelijk verliefd op elkaar. Nummer 293 liet 510 weten dat hij altijd te vinden was voor een demonstratie sofrologische stretching. “We lanceerden de Message Party in studentenkringen, ” zegt Marion. “Vooral aan het begin van het akademiejaar is het een uitstekende gelegenheid om mensen te leren kennen. Tijdens het vorige akademiejaar hebben we 41 fuiven gegeven, hadden we 21.000 deelnemers en werden een half miljoen boodschappen uitgewisseld. Het is een originele en onverwachte manier om kontakt te leggen. ” Ben je student en ouder dan achttien ? Dan kan je nog heel de maand november naar Message Parties.

Message Party : tel. (02) 346.59.49

DUBBEL

Improvisation minimale pour une femme : tule en mohair voor drie keer vijftien modellen in twee kleuren ; de titel spreekt voor zich. De eerste kollektie van Tony en Sandrine is aantrekkelijk eenvoudig. “We vertrekken van de stof en het idee, ” zegt Sandrine. “Ons koncept was dat kleding omkeerbaar moest zijn. We wilden dubbele kleding in twee kleuren maken. Bijgevolg bleef de coupe erg simpel. ” Een recht topje, een wikkelbroek of een mouwloze jurk worden binnenstebuiten gedraaid en veranderen van rood naar oranje of van blauw naar zwart. “Twee kleren in één stuk. Dubbelgebruik. Dat idee fascineert ons, ” zegt Sandrine. Ze draagt trouwens een eigen kreatie. Tony en Sandrine vormen een team. “Samen werken is stimulerend, ” meent Tony. “Twee visies zijn beter dan één. Nee, we maken nooit ruzie. We zijn komplementair. Zij is een harde werkster en ik een geboren luiaard. ” Sandrine knikt. De kollektie kreeg veel belangstelling, vooral van Japanners. Ook de boetiek Absinthe in Parijs kocht. Sandrine en Tony hebben een tiental verkooppunten. Een meevaller, want het duo wilde eigenlijk gewoon laten zien dat ze bestaan. Zelfs een minimaal statement kan veel lawaai maken.

Tony Delcampe en Sandrine Rombaux : tel. (02) 647.25.11

ZWART MAAR NIET SOMBER

Yohji Yamamoto stelt Yoshifumi Motai voor, al drie jaar zijn assistent en nu de ontwerper-samensteller van de Yohji Yamamoto + NOIR-kollektie. Op een enkele jurk met rode vlekken na en het hemd van Motai ziet de hele showroom er zwart uit. De kleur die van Yohji wordt verwacht, maar waartoe hij zich niet langer wil beperken. Zwart als basiskleur, als grondstof bijna om steeds weer andere vormen mee te maken. Sommige modellen zijn nieuw, andere zijn herwerkte versies van stukken uit vroegere kollekties. “Het is geen best of reeks”, benadrukt Motai. “Noch een lijn van klassiekers. Het Engelse woord formal is de beste omschrijving. Het is een formele kollektie met kleren die je draagt vanaf zeven uur ’s avonds. Voor een biezondere gelegenheid, of gewoon omdat het het einde van de dag is. ” Een rechte jas met asymmetrische sluiting. Een lange jurk met fijne schouderbandjes. Een getailleerde blazer. Uitgevoerd in fijne materialen als zijde, satijn, moeselien of crêpe. Eenvoudige en sobere stukken die echt voor het etiket “tijdloos” in aanmerking komen. Sommige zullen enkele seizoenen in de kollektie blijven. Andere zullen worden vervangen en aangepast. Prijzen liggen tussen de bijlijn Y’s en de hoofdlijn. Bij Yamamoto drukt men erop dat Yohji Yamamoto + NOIR een aparte lijn is, geen aanvulling op de bestaande kollektie. Voorlopig wordt ze enkel in Parijs verkocht (rue de Grenelle), maar vanaf zomer ’96 wordt de lijn internationaal verdeeld.

TRENDS IN HET KAPSALON

Mannequin Sybill Buck promoot op de catwalk vuurrode haren, Isabelle A. wordt wel eens gesignaleerd met haarverlengingstukken, Mod’s Hair stelt voor deze winter een paars kapsel voor. De nieuwe trends in de kapsel- en beautywereld vallen te bekijken tijdens de beurs “Hair & Beauty Lifestyle” op 11, 12 en 13 november in Brussel. “Enkele professionele kappersorganizaties hebben de handen in elkaar geslagen en een beursorganizator (IPC) aangesproken om er een grote happening van te maken, ” vertelt kapper Jef Debie. Een 50-tal standen, elke dag 6 kapselshows (onder meer met de beroemde Franse sterkapper Cazaux), een internationale kapperswedstrijd : de organisatoren noemen het een wandeling door een levensgroot lifestyle magazine. De beurs richt zich zowel tot professionelen als tot het grote publiek. Er worden 15.000 bezoekers verwacht. “Zulke kapperswedstrijden krijgt het gewone publiek meestal niet te zien, ” aldus Jef Debie. “Nu dus wel en het is voor ons de gelegenheid om ons vak een zekere herwaardering te geven. Het haar kleuren bijvoorbeeld, doen veel mensen thuis, met niet-professionele produkten en dus niet altijd fraaie resultaten. We kunnen hen laten zien wat een kapper kan. ” Maar op de beurs is er ook aandacht voor lichaams- en gezichtsverzorging. In Belgische première wordt een biezondere minicomputer voorgesteld. Patricia Waterinckx (IPC) : “Het gaat om een computerprogramma voor kleuradvies. Met een foto van de huid en enkele gegevens als de kleur van de ogen, berekent de computer welke kleuren iemand best draagt en welk type make-upprodukten aan te raden zijn. “

Hair & Beauty Lifestyle, 11-12-13 november (tussen 9 en 19 uur) in het Tentoonstellingspark van Brussel (Paleis 12). tel. (09) 369.38.42.

OP HET NACHTKASTJE VAN PETER DOGGEN

Op zoek naar een verjaardagsgeschenk voor mijn vriendin ben ik terechtgekomen bij Zoon van de bergen, de bomen en de zon. Of : het biezondere levensverhaal van Little Tree, een Cherokee-Indiaan, geschreven door Forrest Carter. Zijn autobiografie. Een fantastisch boekje. Ik heb het al drie keer gelezen en mijn vriendin vijf keer of meer. Als het even minder goed gaat, geeft dit boek je moed. Miserie wordt erin omgebogen naar ervaring en openheid naar de toekomst. In 1991 werd het uitgeroepen tot “Book of the year” door de Amerikaanse boekhandels, wat betekent dat ze dit boek het liefst verkocht hebben. Het speelt zich af in Oost-Tennessee in 1930, de jaren van de drooglegging. Een Indiaans jongetje wordt wees en komt bij zijn grootouders terecht : een stel eigenzinnige Indianen die de reservaatswetten negeren en zich terugtrekken in de bergen om daar op een primitieve, maar harmonieuze manier te leven. Een beetje landbouw, wat jagen, seizoenarbeid. In het geniep stookt opa een halfbloed, deels van Schotse afkomst whisky. Dat blijkt snel de grootste bron van inkomsten. Grootmoeder leest elke avond voor uit Shakespeare en de bijbel. Leren lezen, doet het jongetje uit een woordenboek. Opmerkingen als “dat woord ken ik nog niet want ik ben nog maar aan de d”, zijn typisch. De twee oudere mensen voeden het jongetje op een positieve en anti-autoritaire manier op, met respekt voor zijn persoonlijkheid. Ze geven hem de indruk dat hij de dingen zelf ontdekt of vindt. Het is een opvoeding die nooit funktioneel gericht is, een verademing dus. Ze leren het kind het ritme van de natuur : dag, nacht, de seizoenen, geboren worden en sterven. Als je het biologisch leven en de wetmatigheden ervan begrijpt, dan zal de meer systematische kennis als wiskunde of lezen daar spontaan bij aansluiten. In deze maatschappij zou het niet meer kunnen, maar het boek geeft goed weer hoe zo’n positieve, integrale en in de natuur ingebedde opvoeding kan werken. Als zijn grootouders sterven de jongen is dan 9 begint hij aan een trektocht door Amerika. Hij werkt op boerderijen om weer verder te kunnen reizen. Pas wanneer hij 70 is, schrijft hij zijn boek. (MW)

Peter Doggen is handelaar in natuurvoeding en uitbater van De Brandnetel.