Soms heb ik het zo druk met Wittekerke, dat ik er niet toe kom om mijn krant te lezen. Dan brengt het tv-journaal redding: ik wil weten wat er in de wereld gebeurt, want het is niet gezond om te veel op jezelf gefocust te zijn.

TerZake kan ik zeker smaken wanneer het over mensen van vlees en bloed of over ophefmakende wetenschappelijke onderzoeken gaat. Van politici heb ik onderhand mijn buik vol.

Een leuke documentaire waarin mythes doorprikt worden, kan er altijd in. Bijvoorbeeld die reportage over Robert Crumb waarin getoond werd uit welk weird nest hij komt. Dan begrijp je meteen waarom hij zo’n geschifte strips maakt. Heel interessant vond ik ook het portret van Lee Miller, de echtgenote van fotograaf Man Ray. Daaruit bleek dat iemand die in de schaduw van een bekende leeft, vaak meer integer is dan die beroemdheid zelf.

Verder op het menu: de uitzending van Het Braambos over een Indiër die zich had teruggetrokken in de Pyreneeën. Geen wereldvreemde, wél iemand die helemaal tot rust was gekomen. Als hindoe-geïnspireerde troost zoiets me. Zo van: je rust vinden, ís haalbaar.

Sinds National Geographic op de kabel zit, ben ik eraan verslaafd. Zelfs van de herhalingen geniet ik. Zoals dat filmpje over chimpansees. Lange tijd was men ervan overtuigd dat die dieren vredelievend waren. Tot na 12 jaar onderzoek een oorlog uitbrak bij die beesten.

Op het einde van m’n tv-avond wil ik fris verteerbaar entertainment. In muziekprogramma’s vind ik Jools Holland de max. Hij toont onomwonden voor welke gasten hij een boontje heeft. Toppop Yeah lust ik ook wel. Als kind van de jaren ’70 heb ik prettige herinneringen aan Avro’s Toppop. Als je die beelden terug ziet van Iggy Pop, die wild om zich heen schopt: straf. En dan die glitterpakjes! Toen kon die theatraliteit nog.

Mooi om te zien, blijft Monty Python. Volwassen mannen die met een kokosnoot hoefgetrappel nadoen: prachtig, is dat. Fawlty Towers behoort tot dezelfde categorie. Mijn moeder kon die humor niet pruimen, waardoor er tussen m’n vader en mij een soort bondgenootschap ontstond. Een komiek die ik heel erg bewonder, is de Nederlandse acteur Arjan Ederveen, bekend van Theo & Thea. Of die nu een kolonel met extreem-rechtse ideeën speelt of een lieve oma, je bent altijd méé. Al kan Blind Date evengoed zware kolder zijn. Dat is werkelijk een van de meest komische programma’s op de Vlaamse zenders. (PVD)

Mies Meulders speelt Valerie in “Wittekerke” en is nog af en toe in “Keinijg” op Studio Brussel te horen.

ONDER REDACTIE VAN LENE KEMPS