Les Nuits Botanique wordt met het jaar interessanter : van 12 tot 20 september vallen in dit Brussels cultuurcentrum 31 concerten te beleven met in totaal 74 acts. Een greep.

Gorky’s Zygotic Mynci (13.9) is een Brits bandje dat diep in het verleden graaft, met name tot bij Soft Machine en Incredible String Band. ?Barafundle? ( Fontana) bevat complexe, zachte, lo-fi psychedelische folk-pop.

Thomas Fersen is (14.9) een aardige man, die met ?Le jour du poisson? ( Warner) aan z’n derde toe is in Parijs en New York opgenomen en met gereputeerde sessie-mensen als Didier Lockwood, Lou Marini en Kate St John. Fersen heeft gevoel voor humor en hij schroomt niet om van Jiddisch cabaret naar jazz te zweven en van tango naar chachacha. The Pastels (14.9) daarentegen zijn de kampioenen van de dromerige lo-fi, al sinds mensenheugnis (Glasgow, 1982). ?Illumination? ( Bang) staat stijf van prachtige, sombere tristesse.

The Sea & Cake (16.9) is het zij-groepje van John McEntire van Tortoise en ?The Fawn? ( Thrill Jockey) is hun vierde meesterwerkje. De band is iets toegankelijker dan het moederorkest, maar ’t is niet omdat weemoed poppy is dat dit minder intens zou wezen. Wie z’n melancholie trouwens helemaal integer en kaal wil, hij diene Smog (16.9) te consulteren. Brein Bill Callahan vindt ?Red apple falls? ( Domino) zijn meest volle en poppy opus totnogtoe, maar sadcore-fans van Palace en zo kunnen dit met rustig hart tot zich nemen.

Een voorproefje van wat je op 18 september te wachten staat, is te vinden op ?Viens? ( Warner), de live-cd van Les Têtes Raides, een groep die begonnen is als punk-adepten van The Clash, maar die geëvolueerd is naar een plezante, bijna multi-mediale aanpak van het Franse chanson : tuba, musette, wals, accordeon, tango, washboard en zo.

Wij hebben de indruk dat Sugar Ray (19.9) op ?Floored? ( Lava) hun crossovermetalpunkfunkhiphop iets té gestroomlijnd hebben gemaakt. En op een cover van Adam & the Ants’ ?Stand and deliver? zaten wij ook niet echt te wachten. Maar goed, live zou het beter zijn.

De revival van lounge music is alweer voltooid verleden tijd, maar als enkele plaatjes iets langer zullen standhouden, dan zal ?Sacrébleu? ( La Yellow) van Dimitri from Paris (20.9) daar zeker eentje van zijn. Een naadloos aan elkaar gebreide suite van parlando, lounge, exotica, humor en wiegende dance. Mouse on Mars (20.9) komt uit Duitsland, maar verstaat desondanks de kunst van de ironie, het knipoog en het understatement. ?Autoditacker? ( Too Pure) is perfect verteerbare dance-pop de luxe.

Info : tel. (02) 218.37.32.