APARTMENTS

Adepten van Triffids en Smiths : hoezee ! The Apartments hebben weer een teken van leven gegeven al is “leven” in deze kontekst een niet echt akkurate omschrijving. Vanwege hun relatieve populariteit in Frankrijk is “A life full of farewells” (* * * * Hot) ook als “Un vie plein d’adieux” verschenen en wij zijn geneigd om die tweede titel de mooiste te vinden, omdat die opzettelijke taalfout het werkstuk een extra dosis charme, breekbaarheid en onschuld geeft.

Peter Walsh en de zijnen laten al een decennium vanuit Australië parels van melancholie op de mensheid los en die mensheid kijkt al een decennium een andere kant op. Maar Walsh versaagt niet : hij fluistert en prevelt zijn pijn en verpakt die in songs met namen als oh bitterzoete symboliek “The failure of love is a brick wall”, “Thank you for making me beg” (ingeleid door een strijkersensemble) of “Not every clown can be in the circus”. Hij laat hoogstens een Burt Baccarach-iaanse trompet aanrukken of, zoals in het absolute meesterwerk “You became my big excuse”, een klaaglijke pedal steel. En hij biedt zijn armen aan de wereld aan. Troost in bange nachten.

FLOW

Ga er even bij liggen en let the flow take over. Het is niet omdat “Jazzmatazz Volume II” (* * * Chrysalis) van Guru als twee druppels water op Volume I lijkt, dat het een slechte zou zijn. Alleen : je hebt het al een keer gehoord. Maar als je houdt van die lome, luie, laidback jazzrap, is ook dit een aanrader. De cast sterren van dienst deze keer : Chaka Khan, Ramsey Lewis, Me’Shell, Jamiroquai, Ronny Jordan, Ini Kamoze, Shara Nelson, DC Lee, Donald Byrd, enzomeer.

Als je toch in de buurt bent van Guru, probeer ook eens “Everything is everything” (* * * Geffen) van Jasper & the Prodigal Suns. Op het eerste gehoor ligt ze misschien iets moeilijker, maar eens de geheimen prijsgegeven worden, blijken ze zeer opwindend. Met name denken wij bij deze multiraciale band wel eens : G. Love & Special Sauce ! En als er iemand, daar in Radioland, oren heeft : “Without you” is gemaakt voor de zomer, dankuwel.

VERZAMELD

Als er nog iemand een jota snapt van alle verzamelseries rond “alternative rock” (“What’s up”, “De Afrekening”, “Rockgarden”, “Most wanted rock”), hij steke z’n vinger op. Wij bedoelen : ons ontgaat de zin van steeds weer dezelfde groepen te (her)kompileren en dan maar klagen dat er geen gewone full cd’s meer gekocht worden. Dit terzijde. “Rockgarden” (* * EVA) zit met volume 3 aan z’n zwakste deeltje ondanks Connells, Radiohead, Juliana Hatfield, Spearhead en Massive Attack. Ook “Most wanted rock” (* * MCA) vist in dezelfde vijver en komt boven met ultra-oud (Spin Doctors) tot splinternieuw (Black Grape). Leuk dat de perfide verzamelaar van dienst, Live vlak na R.E.M. heeft geplaatst : ook wie lichtjes doof is, hoort nu dat de enen de zonen van de anderen zijn.

Hoe het wél moet, bewijzen de makers van de fabuleuze serie “Volume” al jaren (zelfs al zijn er overlappingen qua groepen met bovenstaande projekten). Wie “Sharks patrol these waters” (* * * * Rough Trade) koopt, heeft niet alleen op twee cd’s het beste van hun releases van de voorbije jaren en het traditioneel indrukwekkend begeleidend boekwerkje maar is in één klap, oftewel in 44 tracks, meteen mee met wat bloeit in het alternatieve tuintje.

EN DAN OOK

– Dusty Springfield : “A very fine love” (* * * Columbia). Geen “Dusty in Nashville” (naar analogie met haar klassieker “Dusty in Memphis”), vanwege hier en daar iets té gepolijst lonkend naar de VS-radio, maar de beste soulzangeres die het Britse Koninkrijk ooit heeft voortgebracht, mag wat ons betreft elke Gouden Gids zingen, wij nemen een abonnement.

– Scott Walker : “Tilt” (* * * * Fontana). Een jaar of elf na “Climate of hunter” heeft het getormenteerde voormalige tieneridool Scott Walker zie The Walker Brothers na jaren broeden nog eens een plaat gemaakt. Donker, zwaar op de hand, neo-klassiek letterlijk dan , experimenteel à la Nine Inch Nails, een vokale tour de force, kryptisch, hermetisch, artistiekerig, avantgardistisch, intellektualistisch, indrukwekkend, onbegrijpelijk, fascinerend, groots en door de luisteraar alleen te betreden op eigen risico. Durft u ‘m aan ?

JACKY HUYS

The Apartments : kinderlijke onschuld.

STUDIO BRUSSEL. DE AFREKENING

1. (1) Stories – Therapy ?

2. (3) Immortality – Pearl Jam

3. (6) Misery – Soul Asylum

4. (2) Buddy Holly – Weezer

5. (17) Downtown – Neil Young

6. (4) Hold me, thrill me, kiss me, kill me – U2

7. (23) C’mon Billy – PJ Harvey

8. (8) Summer – Buffalo Tom

9. (20) Gotta get away – Offspring

10. (13) Bad time – The Jayhawks

11. (14) Evidence – Faith No More

12. (10) This is a call – Foo Fighters

13. (12) Doll parts – Hole

14. (18) Army of me – Björk

15. (5) Honey White – Morphine

16. (16) Fake plastic trees – Radiohead

17. (19) When I come around – Green Day

18. (7) Black steel – Tricky

19. (9) Drink the elixir – Salad

20. (11) Everything Zen – Bush

21. (22) Off the hook – Dildo Warheads

22. (-) Help – Channel Zero

23. (15) Hotellounge – dEUS

24. (28) Who’s the criminal – Ashbury Faith

25. (29) Common people – Pulp

26. (21) I alone – Live

27. (24) Ono Soul – Thurston Moore

28. (27) Naked – Reef

29. (-) I hate rock’n’roll – The Jesus and Mary Chain

30. (-) Leave home – Chemical Brothers

(09/07/95)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content