NEDERLAND

Nederlands instrumentaal. Ook op “Spit in the storm” (* * * Rough Trade) slaagt Slagerij Van Kampen erin een an sich monotone bezigheid als trommelen divers en boeiend te houden. Als toetje prezenteren zij als gast op hun slotnummer een rap van de grote Umar Bin Hassan van The Last Poets. De Slagerij is goed. Kong is beter. “Push comes to shove” (* * * * Rough Trade), hun derde opus, is een meeslepende trip langs ambient en Metallica, industrial en modern klassiek, één lang orgasme op het niveau van de geniale Bill Laswell eigenlijk. Kong is een van de best bewaarde Nederlandse parels, die men nog kan zien glinsteren op 15/4 in Ieper en op 30/4 in de Pacific Antwerpen.

Chris Hinze daarentegen is zo nep als nep maar nep kan zijn. Deze bijna bejaarde musicus heeft met een hand aan zijn fluit het instrument dus en de andere op zijn portemonnee “Tibet Impressions” (Keytone) gemaakt, waarop hij handig probeert in te spelen op het “ambient – new age – mystieke” lokomotiefje. Muzak blijft evenwel muzak, ook al laat je de dalai lama voor een klein, zullen we maar zeggen, rapje opdraven.

Sjako is ooit baanbrekend geweest. Met “Once upon a revolution” (- Full Colour) zijn ze alleen nog konsument-vriendelijk : doordeweekse, gevaar- en risicoloze rock. Het zou ons niet verbazen mochten ze de radio halen, nu het niet meer hoeft. Les Charmeurs hebben wat ons betreft nooit gemoeten : deze Moerdijkse variant op Les Négresses Vertes en Gipsy Kings kan men ook op “La nuit… ” (- Absinthe) best rangschikken onder folklore die met een nuchtere kop beschamend is.

BELGIE

Weinig opbeurends van het Belgenfront. Sin Alley is een Lierse trashband met een Wanda Jackson soundalike als zangeres. “Headin’ for Vegas” (* * C.O.C.K.) is weliswaar sympatiek, maar het epigonisme in vorm en inhoud is te groot om van een aanrader te kunnen spreken.

Imiteren is ook hét sleutelwerkwoord op “Debuutrock ’95” (- Rockin’ Rabbit). Op 15 april vindt het gelijknamige festivalletje plaats in de sporthal van Assenede en ter promotie van een en ander zijn de optredende jonge veulens cd-matig verzameld. Op zich misschien een lovenswaardig initiatief, maar het resultaat valt tegen. Soulwax, maar dat was te verwachten, steekt met kop en schouder boven de rest uit. God’s Chamber is een redelijke doorslag van Soulwax. En Fusion Stone is een onbehoorlijke doorslag van God’s Chamber. Met Word gaat het niveau ietsje omhoog en met Cosmic Slop zitten we bij house-techno-clichés. Les Cicatrices is doordrongen van een seventies’ oubolligheid en in het bezit van de slechtste zanger van de cd. Planet Zoo is een kopie van Pearl Jam. Hazel Collapses is een kopie van Metallica. Koen & Oop & the Beanswinkle Big Band is een kopie van Jason & the Scorchers. Underdog ! ! is een kopie van Pearl Jam. En Coloured Screen Test, ach (recensent trekt schouders op). Next !

“Foorwijf ! ” (- Double T) van Clement Peerens Explosition hebben wij al eens gehoord. Vermoedelijk op hun vorige mini. Matthysen valt in herhaling. Dat doet ook After Silence, een band die honderd jaar geleden in 1972 om precies te zijn op Pink Floyd wou lijken en die dat vandaag, met de come-back-cd “Willow tree” (- Web) nog steeds doet. Raymond van het Groenewoud heeft de soundtrack gepleegd voor “Walhalla” (* * EMI), een film met bijrollen voor Antje De Boeck en Gene Bervoets. Op één gezongen track, het vrij forse “We blijven bezig”, introduceert hij z’n Straffe Mannen. Voor de rest is dit de betere achtergrondmuziek.

JP Van heeft alweer een worp Belpop gegooid en het is niet meteen zijn beste. The Spenders en de mini “Freshman” (- Elephant Candy) : een onduidelijke, op Amerikaanse leest geschoeide non-entity uit Leuven, waarbij vooral de verschrikkelijk geforceerde zanger tegen onze borst stuit. Burnt Sienna is een Antwerps orkestje rond de zwakke zangeres Mieke Duytschaever. “Postcards” (- Boom !), voorzien van enkele strijkinstrumenten, is vederlichte wegwerppop, die men dus eigenlijk best, eh, wegwerpt. Cosey Mo stamt uit het Leuvense en is de band van Koen Delbeke, in een ver verleden Passion of a Primitif. Op “That’s the way” (* * Boom !) is het roer omgegooid : dit varieert tussen funk, acid jazz (al kunnen Wizards of Ooze op beide oren verder slapen) en Frank Zappa (“Oh Marina”). Zowel vokaal als instrumentaal overtuigen deze zes tracks niét.

Dàn Perverted, voorheen Perverted by Desire, dat met “3 Songs” (* * * GAP) een boeiende amuse gueule prezenteert in afwachting van de imminente full-cd. Een voortreffelijke Sonic Youth-cover (“Starpower”), rammende gitaren op het post-grunge-metallieke “We haven’t decided yet” en het heerlijk puntige kwasi instrumentaaltje “Moonseeds & lunadust”.

P.S. In tegenstelling tot de andere Belgen in deze rubriek heeft Perverted overigens begrepen dat klasse zich ook in het hoesje kan uiten.

EN DAN OOK

– Catherine : “Sorry” (* * * TVT Records). Protégés van Smashing Pumpkins met een smakelijke popfuzz, waarbij de songs met tandjes zo goed zijn dat ze moeiteloos recht blijven staan in de orkaan van gitaren die hen aanvallen. Er staat een cover op van “Every christian lionhearted man” (Bee Gees), maar wij waren meest gecharmeerd van “2AM” (een aanzwellende cello-ballad) en het dreigende “Dollhouse”, dat de serie briljante donkere ballads introduceert waarmee de cd eindigt.

– Oblivians : “Soul Food” (* * * Crypt Records). Exuberante, vettige garage punk-trash, die de Ramones tot een stelletje ongevaarlijke kleuters degradeert. Wie wild wordt van Chrome Cranks of meer nog Jon Spencer, hij kan hiermee nog een tijdje delirisch blijven.

– Various : “Encomium-A tribute to Led Zeppelin” (* * Atlantic). De Leds zijn weer helemaal “in”, ergo : eerbetoon ! Dat pakt een paar keer desastreus uit (Duran Duran, 4 Non Blondes), soms overbodig vanwege te klakkeloos naspelen (Blind Melon, Helmet met David Yow van The Jesus Lizard), een enkele keer kompleet ‘over the top’ (Rollins Band), wat medioker gepingel (Never the Bride, Tori Amos mét Robert Plant zelf, Cracker) en ook enkele goeie, want eigen versies van Hootie & the Blowfish, Stone Temple Pilots, Big Head Todd and the Monsters en Sheryl Crow. Een perfekt mini-cd’tje was dus mogelijk geweest.

KONCERTEN

Eat Static (5/4 The Fuse Brussel), Big Chief (6/4 Corso Leuven), Gary Hall (6/4 AB Bellevue Club Brussel, 8/4 De Heksenketel Broechem-Ranst), Tad Robinson (6/4 Banana Peel Ruiselede), Nick Lowe & the Impossible Birds + The Connells (7/4 Lunateater Brussel), Carter USM & These Animal Men (8/4 VK Brussel), Levellers (8/4 Podi’Jum Beselare), Shellac (8/4 Corso Leuven), D*A*D (9/4 VK Brussel), God Bullies & Prolapse (9/4 Democrazy Gent), Jay Owens (9/4 Essegem Brussel, 12/4 Banana Peel Ruiselede), An Evening of New American Music : Emmylou Harris & the Hot Band (Rodney Crowell, Albert Lee, Glen D. Hardin, Al Perkins, Michael Rhodes), Trisha Yearwood & Marty Stuart (10/4 Vorst Nationaal), Monster Magnet & Headswim (10/4 VK Brussel), Pond (11/4 VK Brussel), Dream Warriors (12/4 VK Brussel), Machine Head (12/4 Vooruit Gent), Kristina Olsen (12/4 AB Bellevueclub Brussel), Dub War (13/4 VK Brussel), Eddie Harris’ Jazz Funk Explosion (13/4 Pacific Antwerpen), Trio Esperanca (13/4 Koninklijk Circus Brussel).

JACKY HUYS

Kong : Nederlandse parel.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content