In het controversiële wraakdrama ?Sleepers? vliegen vier delinquenten, uit New Yorks Hell’s Kitchen in de jaren zestig, na een uit de hand gelopen kwajongensstreek in de jeugdgevangenis Wilkinson Home. Daar worden ze door de sadistische bewakers herhaaldelijk gefolterd en misbruikt. Als ze mekaar jaren later ontmoeten, durven ze uit schaamte elkaar nauwelijks in de ogen kijken. Er volgt een bloedige vergelding en een criminele samenzwering, die zo potsierlijk is dat je er geen minuut van gelooft.

Toch steunt deze adaptatie van de bestseller van Lorenzo Carcaterra op waargebeurde feiten. De auteur beweert dat hij het allemaal zelf heeft meegemaakt (hij was één van de vier slachtoffers die ook in de film zijn wederwaardigheden vertelt), maar inmiddels werd zijn sterk verhaal al flink in twijfel getrokken.

Het true story-etiket is helaas niet het enige dubieuze aan deze film : moreel is het allemaal erg aanvechtbaar en ook de vormgeving is ongelukkig te noemen.

?Sleepers? wil demonstreren dat een karikatuur van een rechtszaak (een procureur die achter de schermen alles ensceneert opdat de vrijspraak volgt voor twee moordenaars ; een priester die meineed pleegt omdat hij vriendschap boven zijn geloofsbelijdenis stelt) uiteindelijk tot een vorm van gerechtigheid leidt. Om er die stelling in te rammen, wordt het allemaal voorgesteld als een extreem geval van het verlies van onschuld en vindt Levinson het nodig zijn misdadigers en drugdealers te idealiseren en de taaie Hell’s Kitchen-buurt voor te stellen als een paradijs.

Tot overmaat van ramp was Barry Levinson (?Rainman?) niet de goede man om dit afgezien van de seksuele context erg ouderwets Hollywood-misdaadmelodrama in te blikken. Het materiaal is pure sensatie en rammelt van de clichés, maar Levinson regisseert het ongelofelijk scrupuleus. Hij laat zijn saaie verteller elke goedkope straatwijsheid herkauwen alsof het een levensles van groot literair gehalte betreft. De film is pompeus, statisch en vreselijk zelfingenomen. De drukke mise-en-scène (vol maniërische effecten en nodeloos ingewikkelde kraanbewegingen) doet niet ter zake.

De casting moet op papier indrukwekkend geleken hebben, maar ofwel kwijten al die beroemde namen zich routineus van hun taak, ofwel voeren ze een nummertje op dat de manke autenticiteit nog een extra deuk geeft.

?Sleepers?van Barry Levinson, met Kevin Bacon, Robert DeNiro, Dustin Hoffman, Jason Patric, Brad Pitt, Brad Renfro, Minnie Driver, Vittorio Gassman.

De Niro in Sleepers : verlies van onschuld.