Er wordt op vele manieren tegen Porsches aangekeken. Als je heel even alleen oog hebt voor de feiten, dan vallen vooral de superieure technologie en de veiligheid op. De Porsche 911 Carrera 4 is het jongste en meest gesofisticeerde product, dat uit die filosofie is voortgekomen. Die vierwielaandrijving is overigens geen recente bevlieging: al in 1900 bouwde Ferdinand Porsche een elektrische auto met vierwielaandrijving via een motor in elk wiel, de Lohner Porsche. Zijn zoon, Ferry Porsche, ontwierp in 1948 op vraag van de Italiaan Piero Dusio de Cisitalia-racewagen, die beschikte over een centraal geplaatste motor (385 pk) met vierwielaandrijving, en bedoeld was om het wereldrecord acceleratievermogen te breken. De nieuwe Carrera 4 krijgt een permanente vierwielaandrijving mee, waarvan op elk moment 5 tot 40 procent van het koppel voor de voorwielen is bestemd. Hoeveel hangt af van de visco-koppeling, die de krachten verdeelt in functie van het slippen van de achterwielen. Een oefening in efficiënt overbrengen van de krachten op de weg dus, die de veiligheid zéér ten goede komt. Al moet gezegd dat de koffer door het monteren van de vierwielaandrijving tot een spaarzame inhoud van 100 liter wordt beperkt.

Daarnaast is de Carrera 4 de allereerste Porsche, die het Porsche Stability Management (PSM) krijgt ingebouwd. Het werkingsprincipe van dat systeem rust op twee strategieën: de regeling van de langsdynamiek die het behoud van richting nastreeft bij accelereren en remmen, inzonderheid op wegbedekking met verschillende gripcoëfficiënten, en het beheersen van de dwarsdynamiek door de stuurstabiliteit te garanderen wanneer hoge zijdelingse krachten in de bochten optreden. In mensentaal acteren de antislipregeling, het antiblokkeersysteem en het automatische remdifferentieel eensgezind om in geval van dreigend onheil de wielen individueel af te remmen en in te grijpen op het motormanagement, en zo de wagen op de weg te houden.

Ontnuchterend voor de besten onder ons is wel dat het PSM sneller reageert dan de meest ervaren rijder. Wie dat niet gelooft, kan het systeem uitschakelen zonder daarom aan alle risico’s te worden blootgesteld. Is de zelfzekerheid van de chauffeur dusdanig dat zijn wagen in het snelle bochtenwerk onverhoeds uit evenwicht geraakt ( wanneer de drifthoek te groot wordt, zoals de ingenieurs zeggen), dan volstaat het even de rem aan te toetsen om de dwarsstabiliteitsregeling te reactiveren.

Pierre Darge