PAPACIPATIE
Vandaag exact acht maanden geleden is mijn zoon geboren. Onze zoon. Want nog voor mijn man de navelstreng had doorgeknipt, was het al grote liefde tussen die twee. Omdat hij niets wilde missen van zijn eerste weken, nam hij boven op zijn wettelijke tien dagen betaald vaderschapsverlof nog twee weken vakantie. Een maand lang waren we thuis met ons drietjes, in een cocon van gelukzaligheid. Met tegenzin en een smartphone vol foto’s van de kleine ging mijn man midden juli weer aan het werk.
Onlangs belandde dit bericht in mijn mailbox : “Mastercard biedt betaald vaderschapsverlof van acht weken. Wereldwijd en in België.” Het bedrijf, zo stelt het persbericht, wil daarmee zijn medewerkers helpen om professionele en familiale verantwoordelijkheden in balans te brengen. Ook thuiswerken wordt daarom gestimuleerd. “De digitale transformatie laat een groter aanpassings- vermogen toe”, zegt Valerie Nowak, country manager Belux Mastercard. “Uit recente studies, waaronder één onder leiding van Morgan Chase (een financiële instelling), blijkt dat 95 procent van alle werknemers die in een flexibele omgeving werken, meer gemotiveerd zijn en bereid zijn om uitdagingen aan te gaan.”
Een win-winsituatie dus, ook volgens het bedrijf. En dat is relatief nieuw, want niet alle werkgevers zijn even gelukkig met al dat extra verlof. Er zijn nochtans genoeg onderzoeken die bewijzen dat op korte en lange termijn iedereen er beter van wordt. In de eerste plaats de kinderen zelf. Ze zijn zelfredzamer en empathischer. Behalen betere punten op school. Hebben minder gedragsproblemen. En zitten beter in hun vel. Kinderen zijn de werknemers van de toekomst. Als zij gelukkiger zijn, heeft toch ook een bedrijf daar baat bij ?
Uit een recent Oeso-rapport blijkt bovendien dat meer vaderschapsverlof goed is voor de rolverdeling. Vaders die vrijaf nemen na de geboorte van hun kinderen, zullen meer luiers verschonen, vaker eten geven, de kinderen in bad en bed stoppen. Die goede gewoonten blijven, ook jaren later, hangen. Een moeder die zich gesteund voelt door haar partner, blijkt bovendien geduldiger en flexibeler. De gelijk(er)e verdeling van de was, plas en zorgen voor de kinderen vergroot ook haar kansen op de arbeidsmarkt. Niet dat leven om te werken zaligmakend is. Het gaat, zoals hierboven gezegd, om de balans tussen werk en gezin, iets waar zowel mannen als vrouwen evenveel recht op hebben.
En tot slot, maar daarom niet minder belangrijk : ook vader wordt gelukkiger als hij meer tijd met zijn gezin doorbrengt. Of hij acht weken zou thuisblijven, als wij ooit een tweede kindje krijgen, vraag ik aan mijn man. “Zeker. Wat een no-brainer”, zegt hij. “Wanneer beginnen we eraan ?”
ellen.de.wolf@knack.be
ELLEN DE WOLF
Ook vader wordt gelukkiger als hij meer tijd met zijn gezin doorbrengt
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier