Ruw industrieel als het pakhuis dat hier vroeger stond, charmant kleinschalig als het ‘stadsdorp’ waarin het gelegen is. Een minuscule maar erg goed uitgekiende woning in de Sloveense hoofdstad Ljubljana.

Krakovo is een van de oudste buitenwijken van de Sloveense hoofdstad Ljubljana. Vanwege haar grote historische waarde krijgt speculatie er geen kans. Het oorspronkelijke ‘buitenmuurse’ dorp is nog duidelijk te herkennen en leeft onder andere voort in de tuinen die ooit het nabijgelegen klooster van verse producten voorzagen. Toch waan je je niet in een openluchtmuseum. Dankzij de afwisseling van huizen, kunstenaarsateliers en ambachtelijke werkplaatsen is het er zelfs vrij levendig. In de bistro’s aan de lommerrijke pleintjes of langs de Ljubljanicarivier, een geliefde bestemming onder de studenten van de architectuurfaculteit even verderop, is het aangenaam toeven. De karakteristieke lage huizen met rode daken zijn veelal voorzien van kleine uitbouwsels en liggen aan grote tuinen.

Dit nieuwe huis neemt de plaats in van een oud gebouw waarvan het de industriële uitstraling heeft overgenomen. Zo bestaan het dak en de noordelijke gevel uit cementvezelplaten met zichtbare naden ertussen, en zijn de overige gevels opgetrokken uit grof cement. Achter de deur van staal en koper gaat echter een lichte, open woonkamer schuil die veel groter lijkt dan de feitelijke 43 vierkante meter doet vermoeden.

Het huis is door de architecten Tina Gregoric en Aljosa Dekleva ontworpen voor de ‘stadsvakanties’ van een echtpaar, dat gekozen heeft voor een leven in de bosrijke omgeving van de hoofdstad. Het zijn bekende namen in de Sloveense architectuurwereld. Na hun afstuderen schreven ze zich in voor een vervolgopleiding aan de Architectural Association in Londen en belandden er in een internationale sfeer vol boeiende contrasten. Bruisend van energie keerden ze weer terug naar Slovenië, richtten in 2003 Dekleva Gregoric Arhitekti op, en hebben sindsdien zowel in Ljubljana als in de rest van het land al een sterke reputatie opgebouwd.

“Op de plek van de nieuwe woning stond vroeger een pakhuis dat verbonden was met het gebouw ernaast. Het verkeerde echter in een dusdanige staat van verval dat renovatie niet meer mogelijk bleek”, vertelt Tina Gregoric. “De ligging op het noorden moest behouden blijven. Dat maakte het nog een hele uitdaging om in de woonruimtes beneden voor voldoende lichtinval te zorgen. Bovendien mochten we de oorspronkelijke oppervlakte niet overschrijden en moest de woning tegelijkertijd van alle moderne gemakken worden voorzien.”

Beneden komt een grote glazen deur uit op een terras met uitzicht op de tuinmuur van het huis van de buren. Het indirecte licht geeft de ruwe materialen een verrassend zachte uitstraling. Deze sfeer kenmerkt ook de rest van het interieur, met zijn variatie aan structuren, van grof tot glad, die samen een licht geheel opleveren.

De witte muren bij de ingang van de woonkamer geven een zeer ruimtelijke indruk. Zacht vilt bedekt muren en plafond, terwijl een schuifdeur de kleine hal en de badkamer van de andere ruimtes scheidt. Het grijs van de ruwe cementwand, slechts onderbroken door de glazen schuifpui, loopt helemaal door tot op de granieten vloer, het materiaal waar ook het aanrecht van is gemaakt. Het smaakvolle minimalistische meubilair, strak vormgegeven en licht van kleur, is grotendeels op maat gemaakt. Het beukenhout en het rotan van de stoelen worden afgewisseld met het wit gelakte staal van de eettafel en de wandlampen. De stalen trap tussen de eetkamer en de woonruimte springt in het oog door zijn aparte vormgeving.

Boven bevinden zich de slaapkamers. Zowel de vloer als het meubilair is er in beukenhout uitgevoerd en eenvoudige futons doen dienst als bed. Het daglicht stroomt vrij naar binnen door het grotendeels glazen dak : vijf grote dakramen naast elkaar die samen de primaire bron van direct zonlicht voor het hele huis vormen. “Door de ramen naar boven te richten”, legt Aljosa Dekleva uit, “ontstond er een bruikbare ruimte in plaats van een nutteloze zolder. De trap in het hart van het huis vervult hierbij een dubbele functie : hij dient als scheiding tussen de twee slaapkamers en voorziet de benedenverdieping van optimaal licht.”

Door Rossella Bertugno – Foto’s Grazia Branco / Ikebranco

Het huis werd ontworpen voor de ‘stadsvakanties’ van een echtpaar dat leeft in de bosrijke omgeving van Ljubljana.

In deze oude stadswijk is het oorspronkelijke buitenmuurse dorp nog steeds te herkennen.