Om de vissen in de vijver op het bouwterrein te sparen, zette architect Jan Veelaert deze woning op palen.

“Daar was het de bewoners om te doen”, legt de Antwerpse architect Jan Veelaert uit, die het project samen met zijn confrater Geert Verbruggen ontwierp. “Ze hadden hier een Japanse watertuin aangelegd, die een groot deel van het perceel besloeg. Wilden we die tuin ongeschonden laten, dan zat er niets anders op dan de woning erboven te bouwen.

We ontwierpen dus een paalwoning. Met dat plan stapten we naar de dienst stedenbouw, die slechts één aanpassing vroeg. De woning mocht niet zo dicht bij de straat worden gebouwd als wij hadden voorzien. Het feit dat die inplanting het biotoop zou schenden, vonden ook de mensen van de gemeente jammer”, zegt Veelaert.

Technisch was de bouw een hele uitdaging. Eerst liet de aannemer de vijver leeglopen en gingen de vissen elders logeren. Slechts enkele bomen sneuvelden. Dan kon het boren voor de funderingspalen beginnen. Eigenlijk had Jan liever de woning zonder palen gebouwd, maar dat was onhaalbaar.

Veelaert en Verbruggen ontwierpen een bijzonder transparante woning waarin de bewoners ten volle kunnen genieten van de omgeving en de onderliggende tuin. “Alleen aan de straatkant gaven we het gebouw een blinde gevel van beton om de privacy te beschermen”, zegt Jan Veelaert. “Daar situeerden we de slaapkamer, en daaronder de transparante ingang. De garage en de carport verstopten we achteraan: vanop het terras zijn ze aan het oog onttrokken.”

Het gebouw bestaat uit twee volumes met een L-vormig grondplan: aan de straatkant de gesloten vleugel met de slaapkamers, en dwars daarop de grote, transparante woonkamer met bureau en keuken. Aan dat deel zijn twee zwevende terrassen bevestigd. Spectaculairst is het ronde terras dat tussen de twee vleugels ligt: hier ontbijt de familie in de ochtendzon. Het grote houten terras aan de zuidkant is net een aanlegsteiger. Daardoor lijkt het huis, hoewel het in een bos ligt, op een paalwoning aan een tropische rivier. Dat exotische uitzicht werd versterkt door tuinarchitecte Karin Sebreghts, die de hele waterpartij heraanlegde, met inbegrip van een rotsmuur met miniatuurwaterval aan de straatkant. Ook dat element beschermt de privacy van de tuin. Niet onbelangrijk, want de woning is erg doorzichtig. Het interieur is open en er zijn nauwelijks deuren. De leefruimte is een grote zaal met enkele tussenwanden. De inrichting is kaal, als tegengewicht voor de drukke omgeving die via de grote ramen binnendringt. Welk weer het ook is, binnen zorgt de natuur altijd voor een dynamisch spektakel. Het stromende water houdt alles in beweging.

Piet Swimberghe / Foto’s Jan Verlinde