Een Diversity Board, een meldpunt en disciplinaire sancties: de voetbalbond maakt met zijn actieplan tegen racisme en discriminatie eindelijk werk van inclusie en diversiteit. De Nederlandse bond lanceerde dan weer DiscriminatieMelder, een app om ongewenst gedrag in stadions en bij amateurwedstrijden te signaleren, met mogelijk strafrechtelijke gevolgen.
Ook voor lgbt’s komen de tools niets te vroeg. Ex-staatssecretaris Bruno De Lille noemde zijn ervaring met schoolsport onlangs een hel, een herkenbaar trauma dat alle sensibiliseringswerk ten spijt geenszins tot het verleden behoort. Pesterijen op school en in clubverband geven jonge lgbt’s ook nu soms de boodschap dat sport niets voor hen is.
De impact daarvan gaat verder dan de vaak moeizame coming-out van lgbt-sporters. Herinneringen aan machogedoe en scheldkoren na een gemiste bal of trampolinesprong, vaak onder toezicht van een leraar of trainer, hielden mij en vele anderen jarenlang op de bank. Sporten voor je plezier, lopen of zwemmen met vrienden zonder je mannelijkheid te moeten bewijzen (zie pagina 18): dat ontdekte ik pas veel later.
Toch denk ik bij de recente golf van sportdocumentaires nog vaak aan vroeger. Het benenwerk van Pelé en Diego Maradona, de vliegkunst van Michael Jordan, de adembenemende versnellingen van Oscar Pistorius: destijds wilde ik er niets van weten, nu zijn ze een heuse lockdownverslaving. Als kind kon ik dat soort begeestering en ontroering dan moeilijk begrijpen, het is nooit te laat om de schade in te halen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
