Bij het doornemen van de kranten na een weekje op een eiland, vernam ik dat Eric De Kuyper in Oostende bakzeil had moeten halen voor een Zottenkot. De verfijnde estheet, die nu in de badstad woont, had een droom over de Koninklijke Galerijen, dat onwezenlijke stukje door en door België dat daar wat verloren aan het strand ligt. De Kuyper wou de Galerijen in hun glorie herstellen, er opnieuw een centrum van maken van beschaafd vermaak, waar onder meer een museum over Oostende in de belle époque zou kunnen ingericht worden en het Brusselse filmmuseum klassiekers zou gaan draaien. Mooi toch voor regenachtige dagen die talrijk zijn aan de Belgische kust ? De Kuyper diende zijn plan in bij de Koning Boudewijnstichting, die het selecteerde voor de Campagne Open Monumenten.

Helaas, de stad Oostende, die eigenaar is van de galerijen, en de hoteluitbater van het Thermenhotel hebben sinds lang andere plannen, en de uitvoering daarvan is in vergevorderde staat. Ze willen in de Koninklijke Galerijen onder meer een Zottenkot onderbrengen. In Antwerpen bestaat dat al. Vooral Nederlandse toeristen zijn er dol op, want het gaat er boertig en luidruchtig aan toe in zo’n café met spelletjes. Dit soort Disney-achtig vermaak genereert snel geld, en wie er behoefte aan heeft, ach, die moet dat maar krijgen. Maar moet dat dan uitgerekend in een exquis monument als de Koninklijke Gaanderijen ?

Hoe triest is het sinds jaren om door de galerijen te wandelen en daar de dood tussen de zuilen te voelen dwalen… Zelfs het hotel straalt aan de strandkant niets uit van gastvrijheid. Het is toch onvoorstelbaar dat een stad als Oostende, die als een van de enigen langs de Vlaamse kust nog wat stedelijke geschiedenis en karakter heeft overgehouden, niet eens zelf op de proppen kon komen met een waardevol plan om dit monument weer leven in te blazen en glans te geven. Als Eric De Kuyper dit in zijn eentje kon bedenken, dan had men in Oostende de afgelopen jaren toch gemakkelijk een paar mensen kunnen vinden dat een minstens even goed project op poten had kunnen zetten ?

Maar ja, waar moeit zo’n De Kuyper zich mee, zullen ze op het Oostendse stadhuis wel zeggen. Wij weten wat de mensen willen… Onze volksaard is er toch een van pensenkermissen en carnavalstoeten ? Zo’n Zottenkot, dat is wat de mensen vragen.

Dat deze aanslag op de Koninklijke Galerijen voltrokken kon worden, zegt alles over het gebrek aan visie van de Vlaamse bestuurders op het patrimonium dat ze in handen hebben. Wat ze zelf doen, doen ze beter… En het belangrijkste criterium bij het nemen van de beslissingen is uiteraard de rendabiliteit.

Je vraagt je soms af of deze heren wel eens een gesprek voeren met collega’s uit andere landen. Of ze wel eens op studiereis gaan. Als je van De Panne naar Knokke rijdt en de verbrokkeling ziet, de lelijkheid die overheerst, kun je alleen maar besluiten dat ze dat in de gemeenten aan de Belgische kust niet doen. En dan maar klagen dat het zo slecht gaat in het kusttoerisme.

?Ik geef het op,? zei Eric De Kuyper in de krant, ?iemand die handiger is in de omgang met politici mag het voor mijn part wel nog proberen.?

Wie van Oostende houdt en de Koninklijke Galerijen niet wil zien verloederen tot een pretpark, vraag ik om sito presto een briefkaart te schrijven aan Geert Lambert, schepen van Cultuur, ten stadhuize in Oostende, om hem dat te vertellen.

Tessa Vermeiren