Noord-Cyprus

Naar aanleiding van het artikel ?Noord-Cyprus, vergeten eiland? van Jules De Keersmaecker (Weekend Knack nr. 35), waarin reclame gemaakt wordt voor het toerisme in het noordelijke deel van Cyprus, dat sinds 1974 militair bezet wordt door Turkije, wenst de Ambassade van de Republiek Cyprus in Brussel de volgende toelichting te verstrekken.

Het eiland Cyprus bestaat niet uit twee staten, een Griekse in het zuiden en een Turkse in het noorden, zoals het artikel laat uitschijnen, maar vormt één enkele internationaal erkende republiek, de Republiek Cyprus, lid van de VN, de Raad van Europa en kandidaat-lid voor toetreding tot de Europese Unie. Het noordelijke deel van deze republiek bevindt zich sinds 1974 onder Turkse militaire bezetting. Op 20 juli 1974 namelijk is Turkije, in schending van het Handvest van de Verenigde Naties en alle regels van het internationale recht, de Republiek Cyprus met geweld binnengevallen en heeft het 37 procent van het Cypriotische grondgebied (het noorden van het eiland) bezet. Ten gevolge daarvan zijn 180.000 Grieks-Cyprioten, die in dit gebied de meerderheid van de bevolking vormden, gedwongen geworden hun huizen en bezittingen te verlaten en zijn ze sindsdien vluchtelingen in eigen land.

De Turkse bezetting wordt gehandhaafd door een permanente legermacht van 35.000 Turkse soldaten. Hun aanwezigheid verhindert het vrije verkeer van de Cyprioten in eigen land alsook de uitoefening van de fundamentele rechten en vrijheden. Volgens de voormalige secretaris-generaal van de VN, Boutros Ghali, is het noorden van Cyprus momenteel een van de meest gemilitariseerde gebieden ter wereld.

De muur die Nicosia in twee splitst, waarvan sprake in het artikel, is de schandvlek in Europa na de val van de Berlijnse muur. Hij bestaat bij de gratie van de separatistische politiek van Turkije op Cyprus en wordt alleen in stand gehouden door de aanwezigheid van het Turkse leger op Cyprus.

Op het bezette deel van het eiland probeert het onwettige regime van Rauf Denktash, daarin gesteund door Turkije, systematisch alle sporen van 9000 jaar cultureel en historisch erfgoed te laten verdwijnen. De vervanging van Griekse plaatsnamen door Turkse die geen enkele band hebben met de geschiedenis van Cyprus is een van de methodes daartoe. Vele kerken zijn ernstig beschadigd omdat ze het meest in het oog springende symbool zijn van de culturele identiteit van dit gebied. Meer dan 100 kerken en kloosters in de bezette zone zijn geplunderd, beroofd van hun ikonen, muurschilderingen en mozaïeken, en omgevormd tot moskeeën, schuren of stallen.

Een ander sterk destabiliserend element is de inwijking van 80.000 Turkse kolonisten die zich sinds de invasie op het eiland hebben gevestigd, als onderdeel van de Turkse politiek om de demografische samenstelling van Cyprus te wijzigen.

De herbergen, hotels en andere horeca-instellingen waarvoor het artikel reclame maakt, zijn het product van diefstal en behoren wettelijk toe aan de Grieks-Cyprioten die door het Turkse leger verjaagd zijn en sinds 1974 niet meer naar huis kunnen terugkeren. Het regime van Rauf Denktash verdeelt deze bezittingen met milde hand onder de Turkse kolonisten en verkoopt ze soms ook, voor een zacht prijsje, aan buitenlanders die zich in dit geval helaas medeplichtig maken aan onwettige praktijken.

Tot slot lijkt het ons belangrijk te herinneren aan het standpunt van de internationale gemeenschap betreffende het bezette deel van Cyprus, de zogenaamde ?Turkse Republiek van Noord-Cyprus? :

– de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties… ?betreurt de onafhankelijkheidsverklaring door de Turks-Cypriotische autoriteiten die neerkomt op de afscheuring van een deel van de Republiek Cyprus ;

Beschouwt deze verklaring als juridisch ongeldig en vraagt de intrekking ervan ; Vraagt aan alle Staten geen andere Cypriotische staat te erkennen dan de Republiek Cyprus?.

(Resolutie 550 goedgekeurd door de VN-Veiligheidsraad op 11 mei 1984)

– de VN-Veiligheidsraad, ?herhaalt de oproep aan alle Staten om de zogenaamde staat ?Turkse Republiek van Noord-Cyprus?, gecreëerd door een daad van afscheuring, niet te erkennen en vraagt hen het afgescheurde gebied op geen enkele wijze te helpen of aan te moedigen?.

(Resolutie 550 goedgekeurd door de VN-Veiligheidsraad op 11 mei 1984)

Dimitri Komodromos

Perschef van de Ambassade van Cyprus in Brussel

Naschrift Jules De Keersmaecker :

De verhoudingen tussen toerisme en politiek lagen al eerder gevoelig. Ik denk aan Spanje onder Franco, Zuid-Afrika, Tibet. Het is mijn overtuiging dat het toerisme een belangrijk drukkingsmiddel is om de prikkeldraad doorheen Cyprus eindelijk te doen verdwijnen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content