Verliefd worden na je vijftigste ? Jawel, zelfs halsoverkop. Maar niet meer blind. Lieve (55) en Herman (57) leerden elkaar kennen op een moment dat ze helemaal niet op een relatie uit waren en zijn nu een jaar samen. Een prille liefde, maar vooral een eerlijke en volwassen liefde. Want alleen zo kan het blijven duren, vinden zij…

Zij

Neen, ik was niet op zoek ! Na drie lange relaties had ik er genoeg van om energie in de liefde te steken, ik wou mij concentreren op mijn eigen leven en mijn zaak en dacht ‘Als ik zestig ben, zoek ik wel iemand om samen oud mee te worden. Voorlopig hoeft het niet… ‘ En dan organiseerde die gezamenlijke vriend van ons een soort van blind date. Normaal zou ik met hém naar een optreden van Thijs Van Leer gaan, maar op het laatste moment moest hij afzeggen. Hij vroeg me of ik misschien met zijn vriend Herman wou gaan, want die zag Thijs ook wel zitten. Herman is muzikant bij een band en ik had hem lang geleden eens op het podium zien staan. Ik herinnerde me dat hij me intrigeerde, want ik had toen zelfs een foto van hem genomen. Ja, ik wou hem wel beter leren kennen. En dat viel geweldig mee. We zijn eerst samen gaan eten, hebben genoten van het concert en zijn achteraf nog uren blijven napraten. Ik dacht niet onmiddellijk aan een liefdesrelatie, ik zag Herman eerder als een maatje om regelmatig mee uit te gaan en een goeie babbel te hebben. Maar het is anders uitgedraaid. Niet dat het allemaal zo snel van stapel liep, we zijn eerst een week of vier met elkaar opgetrokken voordat er van intiemer contact sprake was. En dan… was het er ineens. Totaal onverwacht : vlinders in mijn buik !

Als je twintig bent, denk je niet na. Elke liefde is een spel en je zegt ‘Ach, we zullen wel zien waar we uitkomen.’ Na je vijftigste is verliefd worden totaal anders, want ondertussen heb je je lesjes geleerd en wil je niet meer dezelfde fouten maken. Je weet wat je wil, en je wil vooral je tijd niet verliezen aan een relatie die geen toekomst biedt. Voor mij is het in de eerste plaats belangrijk dat iemand integer is en bereid tot eerlijk contact. Alleen dan heeft een relatie volgens mij een kans op slagen.

Herman en ik hebben allebei ons eigen leven : onze eigen regels, gewoontes en denkpatroon. Die kunnen we niet plots veranderen, wel kunnen we trachten steeds meer naar elkaar toe te groeien. Wat niet betekent dat we het niet oneens met elkaar kunnen zijn. Meningsverschillen moeten geuit kunnen worden. Vroeger deed ik dat niet, ik stelde me meestal inschikkelijk op. Nu wil ik mijn kop niet meer in het zand steken om de lieve vrede te bewaren. En nu heb ik ook een man die naar me luistert en mijn mening respecteert, dus ga ik ervoor. Dat we heel eerlijk zijn tegen elkaar, zorgt wel eens voor opstootjes en teleurstellingen, maar precies daardoor weten we wat we aan elkaar hebben en kunnen we elkaar ook nemen zoals we zijn. Tenslotte draait echte liefde daar om.

Ik ben verliefd geworden op Herman omdat we goed kunnen babbelen en lachen, en dat het seksueel ook nog eens fantastisch klikt is mooi meegenomen. Oud worden met hem lijkt me zalig. Onze relatie is gekomen op een moment dat ik het niet verwachtte en dat het ook niet moest, maar blijkbaar was ik er toch klaar voor. Voor mij mag dit eeuwig blijven duren.”

Hij

Wat me van bij het begin aansprak bij Lieve was haar verzorgde Nederlandse taal, dat vind je niet vaak meer. Ze is een levendige, enthousiaste vrouw die gemakkelijk contact legt. Die eigenschappen vullen mij aan, want ik ben eerder teruggetrokken. Toen we na het bewuste optreden iets gingen drinken, voelde ik ‘Hier zit iets méér in’. Maar wat was het ? Na enkele weken vroeg ik haar : ‘Waar leidt dit naartoe ?’ en zij antwoordde : ‘Van mij mag alles gebeuren’. En ja, we waren vertrokken.

Mijn allereerste relatie, die ook in een huwelijk uitmondde, heeft zo’n vijftien jaar geduurd. Daarna heb ik nog twee LAT-relaties van een paar jaar gehad. Ook ik had het wel bekeken, en was daar niet eens bedroefd om. Ik had me neergelegd bij mijn vrolijk leventje als vrijgezel. Ik voelde me goed in mijn vel, kon doen en laten wat ik wou en had tegenover niemand verplichtingen.

Deze nieuwe relatie had een zeker schokeffect op mij. Eerst in de goede zin : door Lieve leerde ik meteen een hoop mensen kennen, mijn vrij gesloten wereldje opende zich. En ja, verliefd worden na je vijftigste is zeker nog mogelijk. Ik liep op wolkjes, dat had ik niet meer verwacht.

Maar na die eerste euforie zit je plots met de praktische kant van de zaak : die twee levens die in elkaar moeten passen. Snel werd het duidelijk dat dit voor ons niet evident zou zijn. Als je vijftig bent, ligt je leven immers voor een groot stuk vast. Lieve heeft een eigen zaak die bijna dagelijks tot ’s avonds open is, een dochter die nog thuis woont, zij hangt vast aan veel verplichtingen… Terwijl ik vanwege mijn brugpensioen zo vrij ben als een vogel. Liever had ik een vrouw ontmoet die meer tijd met mij zou kunnen doorbrengen : ’s middags gaan wandelen, ’s avonds uit eten gaan of plots een week naar Parijs vertrekken. Dat is het nadeel als je elkaar zo laat leert kennen. Als je een relatie begint op je twintigste, kun je samen beslissen hoe je je leven zal inrichten. Je regelt dingen in functie van elkaar. Kom je elkaar later tegen, dan moet je de situatie nemen zoals ze is. Daarna kan je er samen aan beginnen sleutelen. Wat mij betreft, zou ik liever vaker samen zijn en meer van elkaar genieten.

Op deze leeftijd beleef je alles anders dan vroeger, ook het verliefd zijn. Alles wordt intenser op een bepaalde manier. De tijd wordt korter, en dus ook belangrijker. Ik wil hem niet verspillen, ik wil me niet engageren in een relatie die over enkele jaren voorbij is. Dat betekent voor mij dat ik er bewuster mee bezig ben. Dus zeg ik ook sneller wat me stoort of waar ik het moeilijk mee heb. Ik wil me niet meer verstoppen en Lieve ook niet meer, we uiten onze twijfels en laten onze emoties zien. Als ik slecht gezind ben, weet zij meteen waarom, ook al is het om een domme reden. Daarom kan het er bij ons wel eens hard aan toegaan, zelfs in dat eerste verliefde jaar. Maar dan weet je ook snel wat je aan elkaar hebt.

Deze keer willen we het goed doen. Natuurlijk weten we niet wat de toekomst zal brengen, en of het deze keer zal blijven duren. Maar door de manier waarop we de zaken aanpakken, heb ik er veel vertrouwen in.”

Liefde is een werkwoord.

In een veertiendaagse reeks brengen wij verslag uit over ditwork in progress. Fictieve namen beschermen de privacy.

Door Tanja Dierckx – Illustratie Sanny Winters