Is het maar een indruk, of klopt het dat we meer ‘rijpe’ vrouwen op tv zien dan ooit tevoren ? Is hun houdbaarheidsdatum op het scherm verlengd ? Of blijven vrouwelijke vijftigers met een eigen tv-show, zoals Martine Tanghe en Frieda Van Wijck, de spreekwoordelijke uitzonderingen op de regel ?

VRT-gezicht en nieuwsanker Martine Tanghe krijgt dit jaar, naast het presenteren van het journaal, een programma op Een, maar het blijft voorlopig nog in mysteriĆ«n gehuld wat voor uitzendingen het precies worden. “De formule is nog in volle ontwikkeling. Details zijn dus voorbarig”, klinkt het op de persdienst van de openbare omroep. “Het staat wel zo goed als vast dat er onder meer aandacht wordt besteed aan consumentenzaken.”

Ontwaren we daar een nieuwe trend ? Rijpere vrouwen, vijftigplussers zeg maar, worden niet meer van het scherm verbannen. Integendeel : ze staan in het zonnetje. Omdat Martine Tanghe niet bereikbaar was voor commentaar op de nieuwe wending in haar loopbaan, vroegen we de mening van een andere oud rot – excusez le mot – in het vak : Frieda Van Wijck, die dit seizoen haar tweede reeks van De laatste show presenteert.

Frieda van Wijck : “Ik vind het tof dat Martine een eigen show krijgt, ik neem aan dat ze dat zelf ook vindt. Phara heeft er ook een binnenkort, maar die hoort misschien nog niet bij jullie categorie oude vrouwen ?”

Nee. Phara de Aguirre is nog lang geen vijftig. Maar is het niet bijzonder dat oude vrouwen een talkshow mogen doen ?

Ik denk dat het niet veel uitzonderlijker is dan dat oude mannen eigen programma’s krijgen. Je zit nu gewoon met een generatie waarvan er meer vrouwen buitenshuis zijn gaan werken toen ze twintig waren, in de jaren zeventig namelijk. Die waren toen al van plan om een carriĆØre op te bouwen, en dat hebben ze intussen ook gedaan. Die vrouwen zijn nu stilaan wat ouder en nog steeds aan het werk.

In Vlaanderen is dat toch een nieuw maatschappelijk fenomeen ?

Vergis je niet, het gebeurde met de vorige generatie ook al, alleen waren er toen niet zoveel carriĆØrevrouwen. Het gros, zeg maar tachtig procent van de VRT-producers en -journalisten, waren tot in de jaren zeventig en tachtig mannen. Die verhouding verandert zachtjesaan, en dus zie je naast oudere mannelijke collega’s ook steeds meer oudere vrouwelijke collega’s opduiken.

Maar de zeldzame vrouwen die destijds producer of journalist waren, verdwenen op zekere leeftijd van het scherm, om achter de coulissen te werken. Neem bijvoorbeeld Kris Smet. Of Regine Clauwaert. In Nederland konden, na Mies Bouwman, figuren als Hanneke Groenteman en Sonja Barend toch aan de slag blijven ?

Regine Clauwaert wou zelf op een gegeven ogenblik van het scherm wegblijven. Maar Kris Smet is bij Terzake en Panorama gebleven, tot ze besloot met vervroegd pensioen te gaan. En ook Monique Delvaux en Paula Semer hebben tot op hoge leeftijd gepresenteerd.

Wat was uw eerste reactie toen men u vorig jaar vroeg om ‘De laatste show’ te presente-ren ?

Ik was heel blij met dat voorstel, omdat ik graag interview, omdat ik De laatste show een leuke format vind, en omdat Woestijnvis (dat “De laatste show” produceert) een stimulerende omgeving is. En gewoon omdat het prettig is nieuwe voorstellen te krijgen. Of mijn leeftijd er dan toe doet ? Mark Uytterhoeven was ook geen jonkie.

Past het verschijnsel volgens u in de tendens van de pro-agecampagne van Dove, die zich richt op vrouwen ouder dan vijftig ? Miet Smet en Annemie Neyts worden nu ook opgevoerd als wijze oude vrouwen, terwijl dat tot nu vooral gebeurde met mannelijke politici als Wilfried Martens.

Wat de Dovecampagne doet, is gewoon commercieel goed bedacht : er is een leeftijdscategorie, vrouwen ouder dan vijftig, die inmiddels wel behoorlijk geld verdienen, en waar als producent van crĆØmes dus wel wat te halen is. En dus spreekt Dove die groep aan. Lijkt me nogal vanzelfsprekend.

En dat Annemie Neyts of Miet Smet worden opgevoerd naast Wilfried Martens lijkt me ook logisch : het zijn alle drie doorgewinterde politici. Dat het voorheen niet gebeurde : voor de generatie van Miet Smet en Annemie Neyts waren er nĆ³g minder vrouwen in de politiek. Over tien, twintig jaar worden er waarschijnlijk evenveel vrouwelijke als mannelijke politieke anciens opgevoerd.

En dat hebben we allemaal te danken aan het feminisme ?

Uiteraard is dat het gevolg van de emancipatiebeweging : als we in de jaren zeventig niet met zo velen besloten hadden om te studeren, een diploma te behalen en te gaan werken, dan waren er nu even weinig Martine Tanghes als dertig jaar geleden.

Is uw leeftijd een voordeel omdat u veel ervaring hebt ?

Uiteraard heb je op mijn leeftijd meer ervaring, en dat kun je heel goed gebruiken voor een toch wel hectisch dagelijks programma. Ik zal niet meer zo gauw op tilt slaan.

De rustige zelfverzekerdheid die u uitstraalt in ‘De laatste show’ is ongetwijfeld een voordeel van niet meer piep te zijn, maar heeft het geen nadelen ? Met andere woorden : hebt u last van uw leeftijd ?

Ik ben 57 en heb daar als zodanig geen problemen mee. Wel met het feit dat de tijd zo snel lijkt heen te gaan.

Zijn nu al uw medewerkers en collega’s jonger dan uzelf ? Hoe past u in dat plaatje en hoe voelt u zich daarbij ?

Ik vermoed inderdaad dat ik de oudste werkneemster ben bij Woestijnvis. De gemiddelde leeftijd van de redactie van De laatste show ligt rond de dertig. Ik ga niet meer mee naar fuiven, of hang niet meer rond in cafƩs. Dat heb ik vroeger allemaal uitbundig gedaan, maar nu hoeft het voor mij niet meer zo. Dus dat doet de redactie wel zonder mij.

En ik moet al eens uitleg vragen bij een of ander recent fenomeen, nieuw gadget of laatste computertoestand. Maar ik ken wel veel mensen waar zij nog nooit van gehoord hebben, en die stilaan in geschiedenisboeken staan. Het enige nadeel aan mijn leeftijd, en waarover ik wel meer vrouwen uit mijn leeftijdscategorie hoor klagen, is dat we slecht slapen. Maar blijkbaar heeft dat geen effect op mijn func- tioneren, dus dramatiseer ik dat ook niet.

Door Griet Schrauwen I Foto Koen Broos

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content