Moeilijk en mooi – Ilse

Onze vertrouwde pennen over wat hen in dit bewogen jaar aangreep, opviel of sterkte.

“Die avond, volle zomer, toen het nieuws over de avondklok in Antwerpen binnenrolde. Mijn man zei iets over oorlog, we kropen nog wat dichter bij elkaar, mijn kinderen met hun lieven, jongeren tussen 16 en 22. De rosé vloeide, mijn zoon liet een fles frisdrank vallen die een plakkerig suikerspoor achterliet op de keukenvloer. Ik moest denken aan diegenen die vroeger tijdens de oorlog op zo’n avond met hun familie moeten hebben samengezeten en gezegd: ‘Avondklok. Kom, dan zijn we weg’ en een nieuw leven waren begonnen. Onze vijand was overal. Ons nieuwe leven begon daar, aan die tafel. Vrijheid bleek ineens vluchtig.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content