Fransman Philippe Troin creëerde Ferrier 30, een stadsrestaurant met een filosofie rond zuiverheid van inrichting én van eten.

VERFIJND stadsrestaurantKeuken7,5/10

Decor 7,5/10

Comfort 5/10

Service 6,5/10

Prijs/kwaliteit 6,5/10

Ferrier 30 is een recentelijk geopende spot in Antwerpen voor mensen die branché zijn. Het restaurant is te vinden aan de modieuze Leopold de Waelplaats en is van ver te herkennen aan het verzorgde loungeterras. Ook binnen staat alles in het teken van het optimale onthaasten in ‘sociëteitssfeer’. Ferrier 30 wordt achter de schermen gestuurd door leidinggevende mensen uit de modewereld. Het concept is van Philippe Troin, de Fransman die kunstzinnige ruimtes ontwerpt, zoals de Antwerpse bar Mogador. Hij noemde Ferrier 30 naar de bekende zadelmaker uit de Camargue.

De filosofie achter de formule beoogt ‘zuiverheid van inrichting en van voeding’ om zo rust, gemoedelijkheid en voldaanheid te brengen in een livingachtige omgeving. Voor de minimalistische inrichting werden natuurlijke materialen gebruikt. Zo zijn de muren op een oude, manuele manier bewerkt met warme verf van gesmolten beenderen en pigment. Even geraffineerd is de verlichting, die subtiele accenten legt op de wanden, de zwarte houten vloer en de zwarte tafelbladen. Het licht past zich aan volgens de stemming en tempert bij het vorderen van de avond. En dan zijn er de oude koffiemachine en de toiletten, die het bezichtigen waard zijn. Punt van discussie zijn de loungezetels. Omdat onderuitzittend eten niet bij iedereen de ontspanning bevordert, zijn er op verzoek kussentjes beschikbaar.

Dicht bij de basis

Ferrier 30 is dagelijks open. Om een permanente kwaliteit van eten te garanderen, zijn er twee chef-koks : Bart Dekeersmaeker, die in zijn vorig restaurant Café de la Gare liet proeven dat hij kan koken, en Tom Van De Vondel, voormalig souschef van het nabijgelegen restaurant Hippodroom. De twee kregen als opdracht dicht bij de basis te blijven. Zij kiezen voor eersteklas producten, die zo zuiver mogelijk bereid en zonder franjes op de borden komen. Bestelt men vlees of vis dan krijgt men vlees of vis. Wil je daar garnituur bij, dan kan je daar side dishes bij bestellen, zoals spinazie (4 euro), puree polders (3 euro) of hart van jonge sla (3 euro). Om de essentie niet te verstoren, komt deze basic voeding nauwelijks gekruid uit de keuken. Gelukkig is er de speciale ‘kruidmeester’, die, gekleed in lange, sneeuwwitte schort, met de pepermolen en olijfoliefles in de aanslag van tafel tot tafel gaat.

Metropoolwaardig

Wij kwamen met twee, schoven onderuit in een lage zetel en keken rond. ‘Metropool-waardig’ noemde mijn tafelgenoot de ambiance. Rond ons zaten modemensen, duur geklede havenbaronnen en gefortuneerde Nederlanders. De spijskaart geeft de zonnige bereidingen zonder lyrische omschrijvingen weer. Het werd : ‘wit van zomerprei’ en op het bord kwamen vijf dunne staafjes gestoofde wilde prei met zeezout en olijfolie, lekker maar minimalistisch (9 euro). Ook was er ’tonijn op twee wijzen’ : manier één was rauw gekapt en neutraal gekruid met een druppel limoen, een korrel grof zout en een druppel maagdelijke olijfolie ; manier twee was dichtgeschroeid en in plakken gesneden (15 euro). Bij prei en tonijn kwam geen garnituur !

Hoofdgerechten waren : perfect gegaarde tagliolini met gestoofde coeur de boeuf-tomaten met het ‘ umami vollemondgevoel’, raketsla, knoflook en basilicum (14 euro) en met zorg gebakken vlees van uitmuntende kwaliteit, afkomstig van Frans charolais-rund en opgediend in kalfsjus (22 euro). Als begeleiding kozen wij gebakken aardappelen in veldkleed (3 euro) en gewokte Provençaalse groenten (4 euro). Het glas werd die avond gevuld met de witte en rode versie van Château Roubine, 2000 Cuvée Bargemon (9 of 8 euro per glas en 45 of 40 euro per fles). Deze mooie, karaktervolle cru classé uit de Provence wist het smakelijke zuiderse eten perfect te begeleiden. n

Pieter Van Doveren I foto Jan Caudron