Mocht je je afvragen waarom je man, vrouw, zoon of dochter plotseling als een gek begint op te ruimen: Marie Kondo, de opruimgoeroe, heeft een eigen serie op Netflix. De timing is perfect, duurzaamheid is een hot thema. Ons consumptiegedrag moet anders, we moeten af van onze drang naar altijd maar meer. Ontspullen past perfect in dat plaatje. Alleen jammer dat elke stad ondertussen een Flying Tiger heeft en we langs elke grote steenweg een Action vinden. Voor geen geld koop je er allerlei leuke hebbedingen, die je helaas niet nodig hebt. Waarom deze winkels zo’n succes zijn? Volgens gedragstherapeuten worden we er kortstondig blij van. Dat gevoel is even snel weer weg. Dat maakt het ontspullen een stuk makkelijker, want echt gehecht raak je natuurlijk niet aan die rommeltjes. De uitdaging is: ervoor zorgen dat we nadien onze planken en kasten niet gewoon weer volstouwen. Want dan zou het duurzaam consuminderen een trend van voorbijgaande aard zijn.
Ons consumptiegedrag moet anders, we moeten af van onze drang naar altijd maar meer. Alleen jammer dat elke stad ondertussen een Flying Tiger heeft
Ik ben optimistisch. Er zijn heel wat kleine en grotere initiatieven die in de goede richting wijzen. Zo blijft het aantal kring-loopwinkels en de hoeveelheid aan goederen die ze inzamelen en opnieuw verkopen groeien. En tweedehandswinkels, online en offline, kennen een klimmend klantenbestand. Wie nog geen klant is, helpen we graag op weg in ons dossier tweedehands ( pagina 47).
Onder druk van een groeiende groep consumenten die zoekt naar ethische en ecologische alternatieven, vergroenen fabrikanten en modelabels geleidelijk: ze verminderen de overstock, gebruiken gerecycleerde materialen, beperken de waterverspilling bij het produceren van jeans… Waarom je er zo weinig over leest? Het debat is nogal gepolariseerd. Ze communiceren liever niet over de inspanningen die ze doen, uit vrees met de vinger te worden gewezen voor de producten die nog niet zo duurzaam zijn. Voor merken met een lange staat van dienst of voor grote multinationals is het omschakelen naar ecologische fairtrade-alternatieven niet makkelijk en zeker niet vanzelfsprekend. Ze missen souplesse. Ze zijn genoodzaakt hun productieproces stapje voor stapje aan te passen.
Voor jonge ontwerpers en start-ups van vandaag is het haast vanzelfsprekend om duurzaam te werken. Een veelbelovende trend is ‘upcycling’. Kleding, stoffen en andere materialen worden gerecupereerd om er een nieuw, verbeterd product van te maken. Helemaal nieuw is het niet. Martin Margiela deed het al in de jaren negentig. Hij maakte prachtige ontwerpen van onder meer het leer van oude sandalen of van resten porselein. Alleen werd dat toen als iets artistieks beschouwd, ecologie stond nog in de kinderschoenen.
Bij Marine Serre, oud-leerling van het Brusselse La Cambre en een hype onder modeadepten, is het wel een bewuste keuze. 45% van haar collectie bestaat uit geüpcyclede stukken. Dat aandeel zal wellicht nog groeien, want het maakt deel uit van haar esthetiek. Het zou weleens de oplossing kunnen zijn voor de crisis waarin de modesector verkeert, want nu elke consument overal ter wereld dezelfde producten kan aanschaffen, verliest designermode haar exclusieve en bijzondere karakter. Bij Marine Serre zijn de stukken van gerecycleerde stoffen de meest gewilde, omdat ze volstrekt uniek zijn.
ruth.goossens@knack.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
