Mode kan uw gezondheid schaden

Welke bijwerkingen hebben pogingen om mooi of modieus te zijn? Welke prijs betalen we voor onze hunkering naar schoonheid?

Hoe komt het dat vrouwen vaker misvormde voeten hebben dan mannen? Omdat schoenenmode vooral de dames inpakt, en vrouwen daarom meer dan mannen geneigd zijn om slecht zittend schoeisel te dragen. Een puntige schoen wringt de tenen in een onnatuurlijke houding. Tenen bestaan niet alleen uit kootjes, ze hangen aaneen met pezen en spiertjes. Als grote en kleine teen dag aan dag naar elkaar toe worden geduwd, groeien ze na verloop van tijd scheef. Het is als een boog die te lang gespannen staat. Veel vrouwen die de verschillende modestromen van de puntschoen hebben meegemaakt, lopen vandaag met pijnlijke knobbels aan de zijkant van hun voeten, aan de basis van hun grote teen. Knobbels die zelfs kunnen samengaan met ontsteking en artrose. Er zijn twee oplossingen. Ter hoogte van de zere plek het leer uit de schoen snijden zodat de knobbel vrij naar buiten kan puilen. Of naar de orthopedist gaan voor een corrigerende ingreep. Die laatste is heus niet alleen voor oudere dames bedoeld. Zelfs twintigers kunnen door de voortdurende mechanische belasting van knellende schoenen teenknobbels ontwikkelen. Of eksterogen of likdoorns, plaatselijke, eeltachtige huidverdikkingen die ook een juiste behandeling vragen. Vanzelf verdwijnen doen ze niet.

Te kleine of te korte schoenen mogen de bezitters van grote voeten de indruk geven er flatteuzer uit te zien, ze kunnen er wel een kromme hamerteen of malletteen van krijgen. Deze pijnlijke klauwstand van (meestal) de tweede teen smeekt om inlegzolen, waarmee alle moeite voor wat elegantie voor niets is geweest.

Omdat vrouwen een andere hielmobiliteit hebben dan mannen, kunnen ze hun voet verder naar onder strekken. Ze lijken bijgevolg geboren om hoge hakken te dragen. Wie voortdurend naaldhakken draagt, krijgt zelfs kortere kuitspieren. Er zijn vrouwen die er met de beste wil van de wereld niet meer in slagen op platte schoenen te lopen. Jammer, want wat doen hoge hakken?

Onder aan onze voeten zitten twee schokdempers, het hielkussen en het kussentje op de plaats waar de teenkootjes beginnen. Het is de bedoeling dat zij de druk van een voetstap onder elkaar verdelen. Een verticale voetstand belast bij elke stap vooral de voorvoet. De gevolgen zijn voorplatvoeten en zelfs voorvoetverzakking. Vergeet ook in dit geval de kokette muiltjes maar, want alleen steunzolen kunnen u redden.

De plateauschoen, nog een modespinsel dat regelmatig terugkeert, is op zich niet echt gevaarlijk. Toch zijn er een paar nadelen. Wie ze draagt en valt, valt van hoger. Tel bij de dikke zool van de schoen een stoeprand, en u hebt toch al gauw dertig centimeter. Een voet omslaan met plateauschoenen geeft daarom meer risico op enkelkwetsuren dan hetzelfde ongelukje met platte schoenen. Ook is de beweging van de enkel bij het stappen minder soepel dan wanneer u bijvoorbeeld flexibele sportschoenen draagt. Met de meeste plateauschoenen kunt u tijdens het stappen uw voeten amper rollen.

Zijn sportschoenen dan de oplossing? Eigenlijk niet. Ze geven meer bewegingsruimte, dat wel, en tegelijkertijd ook meestal meer steun. Maar ze hebben de neiging uw voeten te verstikken. Schimmels en wratten houden van een vochtige, warme omgeving. Sedert de jeugd de gympen heeft ontdekt, zien de dermatologen heel wat meer doorleefde tenen.

Tot daar de ondeugdzaamheid van schoeisel. Een volgende reeks slachtoffers valt onder het gewicht van hun schoudertassen.

Wanneer de mode grote tassen voorschrijft, werkt dit het zeulen met balast in de hand. Vraag een vrouw haar handtas te openen en bewonder de potjes, flesjes, borstels, klantenkaarten, papieren, sleutels, agenda, portemonnee vol munten, rekenmachinetje, maandverband en ander polyvalente attributen. Samen goed voor ten minste één tot drie kilo gewicht dat meedogenloos op het schoudergewricht trekt.

Draagt u uw zware tas altijd aan dezelfde kant van uw lichaam, dan loopt u bovendien automatisch een beetje scheef. Anders valt u om. Compenseer uw houding echter niet te veel, want dit geeft een overbelasting van uw rug. Kunt u de drang om uw halve hebben en houden mee te slepen niet weerstaan, wissel dan ten minste regelmatig van schouder.

Een kleinere tas is natuurlijk ook een mogelijkheid. Maar alles behalve veilig. Handtassen, niet alleen de mooie of dure, nodigen uit tot straatcriminaliteit. Ze hangen daar immers zomaar te hangen met wie weet welke schatten in zich. Op traumatologie komen regelmatig vrouwen met schouder- of polsfracturen, en zelfs heupbreuken, als gevolg van al dan niet geslaagde handtasdiefstallen.

Blijven we nog even bij de textielmode. Want het zijn niet alleen schoenen die knellen. Strakke broeken, zeker als ze in polyester of kunststof zijn gemaakt, verhinderen transpiratie en het afgeven van lichaamswarmte. In de liesstreek kunnen hierdoor schimmels ontstaan. Een ander probleem zal vooral de omgeving van dit modeslachtoffer ergeren. Bepaalde synthetische stoffen in combinatie met slechte verluchting geven namelijk een storende lichaamsgeur. Erge zweters hebben er alle baat bij vooral zijde en katoen te dragen. Een deodorant helpt ook, zegt u? Dat is nog niet zo zeker. Want we zijn nog niet door het lijstje heen.

U gebruikt parfum om aantrekkelijker te worden? Dan schrikt u zich natuurlijk een hoedje wanneer uw huid op de plaatsen waar u het hebt aangebracht, rood en jeukerig wordt. U bent blijkbaar overgevoelig voor bepaalde stoffen in verzorgings- en schoonheidsproducten. Alhoewel hun kwaliteit steeds beter wordt, kunnen make-up, deodorants, crèmes, ontharingsproducten, shampoos, haarkleurmiddelen, gel, en noem maar op, allemaal contactallergie veroorzaken. Het enige schoonheidsmiddeltje dat geen allergie geeft op de plaats waar het gebruikt wordt, is nagellak. Als uw rode oogjes blijven jeuken zelfs nadat u uw kostbare oogmake-up hebt weggeschonken, doe dan uw nagellak ook maar van de hand. Nagels zijn dode materie, die kunnen niet geïrriteerd raken. Maar u brengt ze wel heel vaak in de buurt van uw ogen. Daar is uw huid het dunst en bijgevolg ook zeer gevoelig.

Contactallergie is een persoonlijke aangelegenheid. Soms is het parfum de oorzaak, soms de bewaarmiddelen, soms de kleurstoffen, of de actieve bestanddelen. Reageert u op bepaalde producten, gebruik ze dan niet langer. Zorg er vooral voor dat de contactallergie niet chronisch wordt.

Over jeuk gesproken, kriebelen uw oren ook zo erg? Niet iedereen kan zich dure juwelen veroorloven en toch houden de meesten onder ons van een beetje opsmuk. Namaakjuwelen bevatten vaak nikkel, een wit en buigbaar metaal dat bij veel mensen een overgevoeligheidsreactie teweegbrengt. Het zit nagenoeg in alle juwelen die niet van goud zijn gemaakt. Of u gaat een categorie duurder of u laat juwelen helemaal achterwege.

Het volgende geldt voor mensen die geloven dat hun babydochter beslist nog mooier zou ogen met kokette ringetjes in haar oren. Specialisten zijn formeel. Laat de oren van uw kinderen met rust tot ze zelf oud genoeg zijn om voor gaatjes te kiezen. U voorkomt daardoor het risico dat ze op latere leeftijd een nikkelallergie ontwikkelen.

Nu wordt het wat pikanter. Een nieuw soort modeslachtoffers zijn mensen die in een opwelling vallen voor piercing. Niet zelden met als gevolg een ontsteking die moet worden behandeld met antibiotica. U bent uitgenodigd op een piercingparty? Stuur uw kat of beperk uw aandeel tot participerende observatie. Maar laat u vooral niet ringen in een niet-steriele omgeving met niet-steriel materiaal. Geloof me, u wil niet horen wat er kan gebeuren als u een etterende piercingwonde niet behandelt. En dan hebben we het nog niet over de gevaren van met bloed besmeurde naalden! Aids is misschien wat ver gezocht, maar ook de gevaarlijke hepatitis B en C worden via deze weg doorgeven. Dit met alle respect voor de adepten van piercing die uiteraard wel weten waar zij hun lichaamsversiering halen, en deze ook behoorlijk koesteren en verzorgen.

Zelfde bedenking bij tatoeages. Alleen in een smetteloze omgeving en door specialisten. Maar er is meer. Begin er niet aan zonder uit te vinden of u allergisch bent voor de pigmentstoffen die worden gebruikt. Het zal u maar overkomen dat de naam van uw geliefde moet worden weggesneden omdat u de kleurstoffen waarmee hij werd opgetekend niet verdraagt. Dit geldt ook voor esthetische tatoeages. De dermatoloog bij wie we ons licht gingen opsteken, was duidelijk. Wanneer blijkt dat u allergisch bent voor de producten die gebruikt zijn voor een maquillagetatoeage, dan hebt u een groot probleem. U gaat voor zwoele rode lippen maar u eindigt met een mond als een geslagen bokser. Getatoeëerde lippen was je niet zomaar even weg alsof het lippenstift is.

Om van de pigmentstoffen af te geraken, moet de huid waarin ze zitten (uw lippen!) worden weggesneden. Als u dan geen slachtoffer bent! U kunt met nog meer mislukkingen worden geconfronteerd. Het komt namelijk ook wel eens voor dat de tatoeage, bijvoorbeeld uw rode lippen, niet overal even diep en goed is ingebracht. Met het verstrijken der jaren kan de tatoeage verkleuren en zelfs gedeeltelijk verdwijnen. En dat is werkelijk geen zicht. Make-up is trouwens zeer trendgebonden. De zwaar opgemaakte ogen van de jaren ’60 komen ooit nog wel terug. Maar wie zich toen deze zwarte make-up heeft laten tatoeëren, loopt ondertussen al wel drie decennia voor aap.

En hoe vindt u de volgende vorm van zelfverminking? Julia Roberts heeft naar verluidt een set typische Paris lips. Toegegeven, het is prachtig. En als de natuur u anders heeft toebedeeld, hoeft u het daar zeker niet bij te laten. Er bestaat een eenvoudige en ongevaarlijke techniek om de Roberts-look de uwe te maken: collageeninspuiting. Maar laat dit doen door een specialist. Die zal vooraf onderzoeken of u niet allergisch bent aan de gebruikte stof. Collageen mag dan wel spontaan oplossen, wie allergisch reageert, loopt al snel een jaar met een pijnlijke en lelijke mond.

Wat minder in het oog springt en ook veel sneller weer goed komt, is een ongelukje met ontharingsproducten. Wie de moeite niet neemt om de instructies aandachtig te lezen of oordeelt dat haar weerbarstige, dikke haren best wat langer in de week mogen blijven, houdt aan de behandeling wel eens pijnlijk geïrriteerde benen over. Meestal de avond van de party of de bruiloft zelf.

Wat doen we nog om mooi te zijn? In een onbezonnen bui beginnen sporten. Liefst met toestellen die beloven dat een platte buik een fluitje van een cent is. Sporttoestellen die zogezegd binnen een maand resultaten geven, zijn voor geen haar te vertrouwen. Ze geven zelden een harmonieuze ontwikkeling van het hele lichaam. Harmonie en progressief opbouwen zijn sleutelwoorden in sportbeoefening. Zo niet betaalt u uw zogenaamde fysieke gezondheid vroeg of laat met een stressfractuur, een verwonding als gevolg van overbelasting en verkeerde beweging. Vraag het maar aan de kinesisten. Vrouwelijke fitnessfanaten moeten nog voor een andere bijwerking worden gewaarschuwd. Overdreven buikspiertraining, springen en drillen, kunnen leiden tot wat de Amerikanen excercise incontinence hebben genoemd. Deze urine-incontinentie, tijdens het trainen zelf, komt al bij heel jonge vrouwen voor en is het gevolg van overdreven druk op de bekkenbodemspier.

Ook vrouwenborsten zijn modeslachtoffers. In haar Geschiedenis van de borst schrijft Marilyn Yalom ( De Kern, 1997) dat vrouwen hun borsten al op de markt brengen sedert het begin van de geschreven geschiedenis. Vandaag zorgen alle soorten producten en diensten met betrekking tot borsten – wonderbra’s en korsetten, borstzalven en trainingscursussen, chirurgische vergroting of verkleining voor een miljardenindustrie. In hun streven naar de ideale boezem verminken vrouwen wat hen het meest na aan het hart ligt. Borsten worden platgedrukt, omhoog geduwd, opgespoten, al naargelang de trend weelderig of ingetogen is. De vraag of siliconen echt wel zo ongevaarlijk zijn, is vele malen gesteld maar werd nog nooit eensluidend beantwoord.

Maar de allergrootste fashion victim is toch wel onze kostbare huid. Wie zich jarenlang heeft te goed gedaan aan zon of aan zonnebank, heeft een huid die versneld oud is geworden. Over de zon als één van onze grootste vijanden, zullen we het later nog eens hebben. Maar nu alvast dit. Bruinen kan ook uit een potje. Niet dat de mode tegenwoordig een zonnekleurtje voorschrijft, maar als u het toch zo graag wil, gebruik dan een zelfbruinende crème. U moet misschien even zoeken naar het ideale merk en de gewenste kleur, maar u kunt ten minste op beide oren slapen voor wat uw risico op huidkanker betreft. U valt waarschijnlijk buiten de statistieken.

Marianne Meire / tekening Stief Desmet

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content