THOMAS DE BRUYNE – Werkt voor : De Tijd, De Standaard, Frame. – STIJL : STRAKKE LIJNEN.

Je kunt er onmogelijk naast kijken : tussen de Vlaamse fermettes op de Koning Leopoldstraat in Lovendegem staat een modernistisch gebouw met rode voordeur en een eerste verdieping. De signatuur van Caan Architecten uit Gent. “Toen we in 2009 bij hen aanklopten voor onze woning, hebben we vier kernwoorden meegegeven”, vertelt Thomas. “Modernistisch, eenvoudig, lijnen en licht.” Plus één naam : Neutra. Zowel binnen als buiten doet het huis in Lovendegem denken aan de Amerikaanse grootmeester van het lijnenspel. “Na de summiere briefing kwam Caan met een maquette waarop we meteen verliefd raakten.”

Thomas woont er met zijn vrouw Debbie en hun twee kinderen Gaspaer en Cosette. Zijn bureau, in de rechthoekige box op de eerste verdieping, kijkt uit op de Brugse Vaart. “Alsof ik in mijn werkruimte op vakantie ben.” De boeken I Love Type en Helvetica Forever verraden een voorliefde voor grafische vormgeving. De Bruyne is van opleiding graficus en dat zie je aan het werk dat hij aflevert met zijn bureau Cafeine, dat onder meer brochures met zeer eigentijdse vormgeving maakt voor interieurklanten zoals G4 Agency en Van De Weghe Natuursteen.

Gietvloer, zwarte keuken, witte muren. Het interieur in de leefruimte is even strak als de foto’s van De Bruyne. “Maar noem het niet steriel. Strakke lijnen zijn mijn ding, maar het mag en moet hier ook warm zijn.” Aan de muur zijn XL-portretten van Gaspaer en Cosette verwerkt in een geometrisch mood board. Een mix van cleane vakantie- en familiefoto’s met foto’s van architectuurdetails zoals façades. Niets is aan het toeval overgelaten. “Ik kan soms neurotisch bezig zijn met de inrichting. Ik kijk naar het licht en hoe dat valt op een schap. En als het lijnenspel dan niet in evenwicht is, zal ik beginnen schuiven met de boeken of deco op het schap. Alles moet uitgelijnd zijn.”

www.cafeine.be

JAN VERLINDE – Werkt voor : Knack Weekend, AD Italy, AD Germany, Wallpaper, Elle Decoration. – STIJL : WARM REALISME.

Als je bij Jan Verlinde binnenstapt, dan waait de gezelligheid je tegemoet. Bij het aanbellen komt net een buurmeisje versgebakken brood brengen. Open haard, zonnetekening op de houten vloer, en kaarsen die branden bij klaarlichte dag. “Op mijn foto’s branden ook altijd kaarsen, ook al zie je maar een klein geel puntje.”

De eerste zonnestralen van het jaar piepen in zijn tuin en Verlinde tovert meteen een glas Spritz op tafel. Verlinde is een van de Knack Weekend-fotografen met de langste staat van dienst. Al 24 jaar werkt hij voor ons blad. Als je hem vraagt wat hij het liefst fotografeert, dan antwoordt hij “woningen met een goed gevoel”. Waar hij welkom is. Die warmte typeert ook zijn foto’s én zijn eigen Brugse rijhuis. Er wordt geleefd. Er zit een ziel in. De zwarte keuken werd door hemzelf ontworpen, net als de eet- en bureautafel met gekruiste poten. Boven de fauteuil hangt een uitvergrote foto die Verlinde maakte in 1991, op reis voor Knack Weekend in Istanbul. Vissers staan er aan de kade hun waren te verkopen.

Verlinde en zijn vrouw kochten het huis enkele jaren geleden en knapten het langzamerhand op. Weg met de koterijen, en een koepel bracht meer licht in de leefruimte. Een gevel in een hoekje van de tuin kreeg houten latten, waardoor het countrygevoel niet ver weg is.

In de boekenkast krijgt één boek een speciale plaats. Over de Case Study Houses, een project uit de jaren vijftig van de vorige eeuw waarbij grote architecten zoals Neutra en Saarinen huizen ontwierpen om de woningnood te kunnen opvangen. “Dat boek vat voor mij de essentie van architectuur samen.” Tijdloosheid. Niet al te trendy willen zijn en doen. Dat typeert Jan Verlinde. “En het is ook wat me voedt. De architecten, decorateurs en designers die erin slagen om tijdloze, universele creaties te ontwerpen, inspireren mij.” Jo Crepain, Vincent Van Duysen, Eddy François, Bart Lens, Gert Voorjans, B-Architecten, Muller Van Severen,… De lijst met interieurs waar Jan Verlinde kon binnenkijken is eindeloos, met een tempo van 35 interieurs per jaar. Alle grote Belgische designnamen kregen hem over de vloer. Vorig jaar publiceerde Lannoo een ‘best of’ van alle interieurs die hij samen met journalist Piet Swimberghe bezocht. Bijna 400 pagina’s telt de XL-editie.

Hij is een perfectionist. Items worden verplaatst, de hele ruimte opgeruimd tot alles goed zit in het beeld. “Ik moet toegeven dat ik dat ook voor deze foto’s van mijn eigen interieur gedaan heb”, lacht hij. Urenlang werd er geschoven, verplaatst, veranderd. En gewacht op de juiste lichtinval. “Licht kan een beeld verdraaien, betoveren.”

www.janverlinde.be

FREDERIK VERCRUYSSE – Werkt voor : Knack Weekend, Architectural Digest, Dwell, Wallpaper. – STIJL : GRAFISCH, REALISTISCH, SPONTAAN.

Zoals Frederik Vercruysse zijn eigen stijl omschrijft, zo ziet ook zijn interieur eruit. Fris, spontaan en realistisch. Het oogt nonchalant in elkaar gestoken, maar er is wel degelijk werk in gekropen.

Hij en zijn vrouw Lies (oprichtster van het fotoproductiehuis Initials LA), verruilden enkele jaren geleden Gent voor Antwerpen. Een Gentenaar die naar Antwerpen trekt ? “Mijn vrouw heeft hier haar werk, en als fotograaf zwerf je toch overal wat in het rond. Vandaar de beslissing. Spijt hebben we nog niet gehad, nee. Gent is fantastisch gezellig, maar hier beweegt meer.” Ze kochten een oud pand, in de jaren dertig nog getekend door architect Léon Stynen. Er woonde jarenlang een kinderarts en dat merk je nog aan het bordje Dokter aan de bureaudeur beneden. Stilaan renoveerden ze kamer per kamer. Bloemetjesbehang en tapijten eruit, plankenvloeren gerenoveerd. Pronkstuk van de renovatiewerken is de keuken, getekend Doorzon, Gentse interieurarchitecten. Als je niet goed kijkt, denk je dat het om een jarenvijftigkeuken gaat. “Dat komt door het materiaal HPL, een soort laminaat. Het werd vroeger veel in keukens gebruikt en wij speelden al langer met het idee om een nieuwe keuken te laten maken op basis van dat klassiek materiaal.” Het resultaat is een pareltje. De keuken lijkt haast te zweven, en past perfect bij de metershoge klassieke raamkozijnen, ook al typisch jaren vijftig.

Als je van de leefruimte naar de keuken wandelt, lijkt het wel alsof je van Parijs naar de Ardennen verhuist. De living op de eerste verdieping kijkt uit op de majestueuze gevels van een Antwerpse boulevard, de aanpalende keuken op de bomen van een achterliggend park.

Vercruysse is geen merkenmens, zegt hijzelf, en hij toont een prachtige draadstoel die hij op de kop wist te tikken in een tweedehandswinkel. “De zetel in de living komt uit de Weba. Het is niet omdat ik interieurfotograaf ben, dat ik de slaafs de trends volg. Als het mooi is, is het goed.”

Maar hier en daar vallen wel enkele merkstukken op, die het interieur de finishing touch geven. Vercruysse is fan van de eenvoudige kasten van Kewlox, de Belgische specialist in modulaire opbergsystemen. In de keuken staat een eettafel van Maarten Van Severen, beneden een bureau van NU-architecten. Aan de muur hangt een werk van de Antwerpse schilder Piet Raemdonck. Nog aan de muur prijkt een prototype van een buislamp van het designduo Muller Van Severen, vrienden aan huis. Ernaast een werkje van Belgisch grafisch ontwerpster Stien Bekaert, ook al vriendin aan huis.

Zijn boekenkast bevat dezelfde bonte mix : Stieg Larsson staat er naast Raoul De Keyser en Cy Twombly. Dirk Braeckman staat er ook, net als Annie Leibovitz en Wolfgang Tillmans. Fotografiegrootheden. Naast de fauteuil ligt een overzichtsboek van Sanaa, het lichtvoetige Japanse architectenbureau. “Je moet er eens door bladeren, het lichtspel spat van de pagina’s.”

www.frederikvercruysse.com

DOOR VEERLE HELSEN & FOTO’S THOMAS DE BRUYNE, JAN VERLINDE EN FREDERIK VERCRUYSSE