Met de neus in de lucht

Redactie Knack

01-03-2005, 23:00 Bijgewerkt op: 07-12-2020, 22:31

Op zoek naar onbekend talent belandden wij in Sint-Lambrechts-Woluwe in Terre de Lune, een intieme wijkbistro, waar de lat hoog wordt gelegd.

:: Restaurant Terre de Lune : Prekelindenlaan 25, 1200 Brussel. 02 732 18 37. www.resto.be/terredelune Zaterdagmiddag en zondag gesloten. Lunch 19 euro.

De eer gaat naar de Brusselse Delta Gids, die in 2004 Terre de Lune uit het niets naar voren haalde en als coup de coeur bekroonde met een Bronzen Delta. Het restaurant opende een jaar eerder op het gelijkvloers van een rijtjeshuis in een achterstraat in de buurt van het Brusselse Montgomeryplein. Er is een kleine privé-parking naast de deur, waar wij de auto achterlieten. Terre de Lune heeft een sierlijke inrichting in zonnige, aardse kleuren, die te omschrijven valt als Italiaans met Ukkelse en Knokse invloeden. Er wordt intiem getafeld op stoelen gekleed in beige jurkjes met knopen aan de rugzijde, en aan elegant opgemaakte tafels. Tijdens de lunch wordt Terre de Lune vooral bezocht door advocaten en leden van de Europese Commissie, ’s avonds door gegoede burgers uit binnen- en buitenland. Ontvangst, bediening en spijskaart zijn in het Frans. Het meisje dat ons serveerde, stelde zich nogal hautain op en ook de baas liep rond met de neus in de lucht. Jeronimo Figueiredo Moreira heeft de naam van een koningskind en kleedt en gedraagt zich ook op die manier. Hij is de zoon van een wijnbouwer uit de Portugese Dourostreek, maar voelt zich aangetrokken tot de Italiaanse keuken.

Fantasierijk en marktgebonden

Wij kregen de spijskaart en zochten tevergeefs naar menu’s. Later ontdekten wij dat Terre de Lune een aantrekkelijk geprijsd avondmenu heeft van drie gangen met een halve fles wijn (35 euro) en een gastronomisch menu van vijf gangen (55 euro). In ons geval werden de menu’s niet gepresenteerd ! Jeronimo Moreira is baas en sommelier : hij selecteerde zelf een tweehonderdtal karakterwijnen, waarvan het grootste deel van Italiaanse origine. Vooral Toscane is goed vertegenwoordigd. Op zijn aanraden ging de kurk van een Quinta de Chocapalha 2002, Sandra Tavares (29 euro), een prachtwijn uit Portugal, jong maar met présence en een goede verhouding prijs/kwaliteit. Er kwam een weinig opwindend hapje van vismousse en taaie broodjes.

Wij kozen twee voorgerechten : carpaccio de capesante of plakjes rauwe sint-jakobsvruchten in een marinade van truffelolie en limoensap, opgediend met zeekraal en aan tafel met veel omhaal bestrooid met smakeloze plakjes truffel (19,50 euro) en een smakelijke mille- feuille van courgette, ricotta di bufala, basilicum en gekonfijte tomaten met een emulsie van raketsla (14,90 euro).

Jeronimo Moreira kwam halverwege de maaltijd afscheid nemen. ” Je me prépare pour le marché matinal“, zei hij verontschuldigend, en weg was hij in zijn lange, koninklijke pandjesjas, met de neus in de lucht.

Er kwamen twee lekkere en verzorgde hoofdgerechten : al dente gegaarde tagliatelle met een mengeling van bospaddestoelen met olijfolie, een vleugje rozemarijn en een weinig parmezaanse kaas (17 euro) en een delicate bereiding met duif in jus met oude witte port (18 euro). De duivenborsten kregen het bonte gezelschap van witloof met het parfum van kaneel, kastanjepuree, amandelkoekje en kumquats. De boutjes waren afzonderlijk gegrilleerd. Als duivenliefhebber neem je de boutjes in de hand om ze af te kluiven en dan hoort er een vingerbakje met warm water te komen, maar dat gebeurde niet. Wij waren echter tevreden over het eten : chef-kok Umberto Piccini brengt een fantasierijke, zuiders getinte marktgebonden keuken.