Met de Ardense slag
Ligging : buiten de dorpskom I Sfeer : Ardense slordigheid I Reistijd : anderhalf uur rijden van Brussel I Prijzen : goedkoop
Astrid en Victor zegden zeven jaar geleden hun reguliere baan in Nederland op om zich in de Ardennen te vestigen. En kozen daartoe een plek waar de rust alleen nu en dan verstoord wordt door de tractoren van de landbouwers. Zij runde een cadeauwinkel, hij ontwierp keukens, maar ze wilden best eens wat anders. Nederland bleek te duur om een eigen huis en zaak te kopen, maar toen ze in Wéris een langwerpige, leegstaande boerderij ontdekten, waren ze meteen enthousiast. “Het zag er wel onderkomen uit,” herinnert Astrid zich, “maar daar konden we wat aan doen, en meteen werd ook het idee van een B&B geboren.”
Een paar maanden na de aankoop ging het stel er zich vestigen en opende meteen drie kamers. In een later stadium kwamen er nog twee bij. Van buitenaf oogt het huis in Ardense steen best aantrekkelijk, al verrassen de luiken en ramen in blauw en lila. De trend om kwistig met aparte kleuren te werken, heeft overal in het huis toegeslagen, in tinten van lichtgroen tot diep paars. Omdat het hoogzomer is, bleek er maar één kamer vrij, een kleine op de eerste etage met zicht op de tuin. En helaas met een gedeelde badkamer. Dat is altijd een beetje kies, zeker zonder kamerjas. De drie andere kamers hebben een eigen badkamer, waarvan er één wel op de gang ligt.
Het stel beoefent de gastvrijheid met enthou- siasme, en verzorgt ook met succes een table d’hôtes, tenminste voor wie vooraf inschrijft. Victor tovert in geen tijd een driegangendiner uit de mouw, dat aan een zeer redelijke prijs wordt geserveerd, inclusief het kopje koffie. In ons geval, want bij mooi weer, wordt dat buiten opgediend voor het huis, met zicht op de parking. Romantisch is anders.
Savoir vivre est l’art staat in grote letters op de muur van het ontbijtzaaltje geschilderd, maar enige verfijning maakt daar geen deel van uit. De vloer van mijn kamertje én van de badkamer is lelijk, gebarsten en onafgewerkt. “De restauratie is nog altijd bezig”, had Victor gezegd, en dat blijkt helemaal te kloppen.
Over de zeer grote, aflopende tuin met fruitbomen kunnen we alleen maar enthousiast zijn. Er staan volop ligstoelen, banken en zelfs een houten tafel. Maar het meest in het oog springend is de tünni, een groot houten bad waarin zo’n tweeduizend liter water gaat en dat door een soort ingebouwde kachel met schoorsteen opgewarmd wordt. Wie er 17,50 euro per persoon voor overheeft, kan er de hele avond in zitten dampen. Badjas en handdoek worden bijgeleverd.
Het ontbijt met zelfgebakken brood hebben we gemist : het wordt pas om halftien geserveerd, en dan zijn we op een doordeweekse werkdag alweer onderweg.
Door Pierre Darge / Foto’s PPI
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier