Herwig Van Hove

In 1982 werd door vier bevriende wijnamateurs ( Harlau, Montgommery, Lail en Stocker) gestart met het project Merryvale. Hun bedoeling was om met de beste druiven van Californië ook de beste wijn te maken, en dit in de beste Europese tradities. Van in het begin was er dus geen territoriale basis voor Merryvale staat geen wijngaard of kasteel , maar was de bedoeling uitsluitend technisch organisatorisch : druiven kopen en er wijn van maken. In 1986 werd een permanente stek, een verkoop- en degustatiecentrum, verworven in St. Helena en van dan af kwamen de Merryvale-wijnen over geheel Californië te koop. In 1992 nam een Zwitser, Jack Schlatter, een meerderheid in de maatschappij van de vier vrienden en kwam er een centraal Europees verkooppunt met vestiging in Vevey en permanent bemand door Freddy Wohnrau. Het Europees succes kon beginnen : er wordt nu 25 procent van de totale productie naar Europa uitgevoerd. Ook in België komt Merryvale op de markt, want onlangs kreeg de tot wijnkoper omgeschoolde sommelier Lode Heyndrickx van De Wijngaard in Sint-Niklaas, de alleenverkoop voor de Beneluxlanden.

Jack Schlatter is niet de eerste de beste. Hij kwam als berooide 20-jarige naar Amerika en maakte er vrij vlug een groot fortuin met olie en in de textielbranche en… hij leerde er wijn appreciëren. Toen de kans zich voordeed om in Merryvale een meerderheid van de aandelen te verwerven, heeft hij geen moment geaarzeld en dan ook maar onmiddellijk de Franse ster-oenoloog Michel Rolland ingehuurd. Met hem werden de wijnen beter : de druiven werden onder meer geplukt in de vroege koele morgen én met de hand, om oxidatie door gekwetste vruchten en door de schroeiende middagzon te vermijden. De witte wijnen worden sindsdien gemaakt zoals de moderne Graves uit Frankrijk : geperst in hele trossen en op vat vergist. De rode worden enkel van het vrij aflopende sap gemaakt, zonder verder persen of filteren en altijd gelagerd op verse Franse eiken vaten.

De witte Merryvale-wijnen zijn inderdaad wat van het sommelier-type : meer indrukwekkend dan lekker of fijn, overtimmerd met veel te veel hout zodat het fruit wordt weggedrukt en daarbij nog erg warmbloedig met meer dan 13 alcohol. Met deze wijn heeft men in de horeca geen problemen : bij eenmalige consumptie zijn ze imposant. Maar bij meervoudig huiselijk verbruik gaan ze door hun gladde, voorspelbare, perfecte technologie al gauw vervelen.

De 1993 heeft de allure van een grote.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content