Elizabeth Banks oogt als een Hollywoodblondje, maar heeft wel wat meer in haar mars. Ze acteert zowel in thrillers als in komedies en onafhankelijke films en staat nu ook in de kijker bij MaxMara en L’Oréal.

Ooit was ze een verwaand nest, voorbestemd om schoonheidskoningin te worden in haar dorp in Massachusetts, geeft Elizabeth Banks (35) zonder schroom toe. Sindsdien heeft ‘het mooie blondje’ een hele weg afgelegd. Ze veranderde drie keer van naam – Elizabeth Casey, Maresal Mitchell, nu Banks -, trouwde met haar grote liefde die ze ontmoette op de unief en maakte carrière in Hollywood. Ze droomt ervan ooit Lady Macbeth te spelen, maar voelt zich in elk filmgenre thuis.

Het afgelopen jaar stapte ze moeiteloos over van de rol van first lady in W. van Oliver Stone naar die van armoedzaaier die met een vriend besluit een pornofilm te maken in Zack & Miri Make a Porno (Kevin Smith). Tussendoor was ze te zien als Eddy Murphy’s liefje in Meet Dave (Brian Robbins) en schitterde ze in de horrorprent The Uninvited (Charles en Thomas Guard). Verder was ze te bewonderen in Catch Me If You Can (Steven Spielberg, 2002), speelde ze een seksmaniak in The 40-Year-Old Virgin (Judd Apatow, 2005) en verscheen ze als journaliste Betty Brant in de drie Spider-Man-films van Sam Raimi, terwijl ze op tv te zien was als dr. Kim Briggs in de serie Scrubs (uitgezonden op VIJFtv).

Nu bereidt ze zich voor op de opnames van What about Barb, een film over een jetsetter die zich genoodzaakt ziet om haar wereldvreemde nichtje te vragen als bruidsmeisje. En als de onafhankelijke film Lovely, still van Nik Fackler ooit naar Europa komt, kunnen we kennismaken met haar als de dochter van actrice Ellen Burstyn, die valt voor de charmes van een oude groenteboer met een blanco liefdesverleden.

Daarnaast houdt Elizabeth zich bezig met de productiemaatschappij die ze met haar man oprichtte en leidt ze, naar eigen zeggen, een heel normaal leven, saai in vergelijking met dat van veel beroemdheden.

Gehuld in een felblauw cocktailjurkje van MaxMara geeft ze een serie interviews weg in haar suite in Château Marmont in Los Angeles. Ondanks het strakke schema is de sfeer ontspannen. Haar schaterlach is nooit ver weg. Banks is niet alleen een schoonheid, ze is ook een innemende, intelligente vrouw met een frisse uitstraling. Dat weten cosmeticagigant L’Oréal en het Italiaanse modehuis MaxMara maar al te goed. De eerste koos haar onlangs als boegbeeld voor de Amerikaanse markt, de tweede kende haar de Face of the Future-prijs toe.

Bezige bij

MaxMara is sinds drie jaar als sponsor betrokken bij Women in Film, een organisatie die de meest creatieve en invloedrijke vrouwelijke acteurs, producenten en regisseurs uit de Amerikaanse filmindustrie steunt. De Face of the Future-prijs beloont een beloftevol acteertalent. Elizabeth Banks kreeg de prijs niet alleen vanwege haar succes als actrice, maar ook om haar stijlvolle en elegante voorkomen. Haar voorgangers waren de actrices Emily Blunt, Maria Bello en Ginnifer Goodwin.

U kreeg onlangs de ‘Face of the Future’-prijs. Beschouwt u zichzelf als het gezicht van de toekomst of eerder als dat van het heden ?

Elizabeth Banks : Het hoogtepunt in mijn carrière moet nog komen. In dat opzicht klopt het wel : de prijs geeft weer waar ik nu me nu bevind. Jennifer Aniston en Twilight-regisseur Catherine Hardwick, de andere vrouwen die dit jaar door Women in Film zijn bekroond, symboliseren veel meer het heden dan ik. De prijs doet me wel goed. Het is een erkenning van mijn successen tot nu toe. Dat sterkt je zelfvertrouwen.

De prijs wordt gesponsord door MaxMara. Bent u veel met mode bezig ?

In mijn jeugd las ik alle grote modebladen, zoals Vogue, Elle, Marie-Claire en Harper’s Bazaar. Ik bewonder en respecteer die wereld, maar als actrice hoef je je daar niet per se voor te interesseren. Kijk naar Julia Roberts. Zij verkondigt graag geen modepop te zijn. Natuurlijk bepaalt je look mee hoe je overkomt. Een actrice kan niet twee keer in dezelfde jurk verschijnen. Dat zou wat geven in de pers ! Enerzijds vind ik het verspilling, anderzijds geeft het je toch de kans om in allerlei outfits rond te lopen.

Wie zijn uw voorkeurontwerpers?

De jonge generatie Amerikaanse designers – Phillip Lim, Jason Wu, Zac Posen, Alexander Wang… – spreekt me aan vanwege de frisse uitstraling van hun creaties. Maar ik hou ook van klassiekers als Dior en van de grote Amerikaanse casualmerken zoals Calvin Klein, Ralph Lauren en Michael Kors. Eigenlijk hou ik van alles, met mate. Ik ben helemaal geen fashion victim. Ik ben liever bezig met mijn werk en mijn familie.

U zit nu tien jaar in het filmvak. Het is een beroep dat veel geduld vergt.

Klopt. Ik heb flink moeten doorzetten en voor mezelf leren opkomen. Ik neem de tijd om mijn eigen weg te volgen. Sommigen komen aan in Hollywood, krijgen een rol en worden op slag wereldberoemd. Dat zegt mij niets. Ik wilde gewoon aan de slag en vooral verschillende rollen kunnen spelen.

Vindt u het niet vervelend om vooral bijrollen te krijgen ?

Als vrouw in Hollywood krijg je onvermijdelijk vaker een bijrol. Dat is nu eenmaal zo. Ik wenste dat er meer films werden gemaakt met een vrouw in de hoofdrol. Films die ertoe doen, die niet alleen leuk zijn voor min-tienjarigen. Helaas zijn ze schaars. Er wordt vooral gekozen voor gemakkelijk succes.

U hebt al in comedy’s gespeeld, in thrillers, in onafhankelijke films en zelfs in tv-series. U bent onvoorspelbaar.

In dit beroep verveel je je niet snel. Veel mensen moeten jaar in jaar uit hetzelfde doen. Voor mij opent zich telkens een nieuwe wereld. Ik probeer wel de interessantste projecten uit te zoeken. Een uitdaging ga ik nooit uit de weg. Ik wil me ook niet tot een genre beperken.

Is het voor een mooi blondje makkelijker om mensen aan het lachen te krijgen ?

Dat is verre van makkelijk. Maar ik speel dolgraag hilarische rollen. Komedies geven mij goede vibes.

Vanwege uw uitstraling op het scherm wordt u weleens vergeleken met Audrey Hepburn.

Zelf herken ik mezelf meer in de andere Hepburn, Katherine : onafhankelijk en wat stout. Maar de vergelijking is bijzonder flatterend.

Deze zomer komt ‘Surrogates’ uit in de VS, een sciencefictionfilm met Bruce Willis in de hoofdrol. Het is het eerste project van uw productiemaatschappij. Hoe verliep dat ?

Uitstekend. De opnames waren vrij snel ingeblikt. Dat loopt weleens anders in Hollywood. We gingen ervan uit dat het verhaal een mooie film zou opleveren en dat bleek ook zo te zijn. Een productiemaatschappij leiden is gewoon een andere manier om verhalen te vertellen. Je bent vanaf het begin bij het project betrokken, als actrice is dat allesbehalve het geval.

Biedt de productiemaatschappij u de kans om de film van uw dromen te draaien of erin te spelen ?

Met de film van mijn dromen zou ik alleen lege zalen trekken ! Als producent moet je films maken waar mensen graag naar komen kijken.

Door Catherine Pleeck