Er viel vorige maand geen pot brillantine te vinden in Milaan. Voor de nieuwste mannencollecties werden behalve meters fluweel, hoeden en juwelen ‘Aviator’-kapsels aangesleept. Gekleed blijft dit najaar de trend.

Hoewel H&M en Zara zich steeds vaker inspireren op wat er in Parijs getoond wordt, blijft Milaan een goede graadmeter in de mannenmode. De ankerpunten zijn volgende winter zwarte of grijze pakken, soms met een krijtstreep of ruit, smokingjasjes en verder witte of glanzende overhemden en sobere coltruien. Sportswear ruimde baan voor krappe jasjes op bandplooibroeken en mantels en jassen met uniformdetails.

Zwart, grijs en gebroken wit domineren niet toevallig het beheerste kleurenpalet : Tom Ford is dan van het toneel verdwenen, op menig defilé hing Gucci chic in de lucht, zelfs bij Dirk Schönberger in Parijs. De stijlvolle types op de catwalk blaakten van zelfvertrouwen en leken hun petten, foulards en leren handschoenen op maat te bestellen.

De inspiratiebronnen van de wintermode zeggen genoeg : Mick Jagger op vakantie bij John Richmond en Jasper Conran, de aristocratische beau monde bij Burberry en Gucci, de Black Panthers bij Own, Rudolf Noerejev bij Costume Nationale en Louis Vuitton. Pauwen dus, die kleding als verlengstuk van hun persoonlijkheid zagen. Denk aan de glam rock van Ziggy Stardust bij Dior, maar ook aan Jean Cocteau, die Giorgio Armani inspireerde tot dandy’s in slanke pakken, fluweel en details in satijn, zijde en bont. En voetballers natuurlijk, het liefst extravagant zoals de Zweedse Arsenal-speler Freddie Ljungberg, te gast bij Calvin Klein. De moderne man dost zich immers uit zonder gêne, maar dan biedt een beetje rolmodel wel dekking.

Ruiten, strepen, vachtjes

De volgende winter heeft de mannenmode een hoge mate van vanzelfsprekendheid. Mannen dragen een sober pak, een geruite blazer of een kort pilotenjack in gekeerd schaap, maar evengoed een plastic regenjasje in zuurstokkleuren van Burberry, koperachtig fluweel van Roberto Cavalli of een jekker in slangenleder van Les Hommes. Combineren, op het psychedelische af, is het credo : kleuren mogen verrassen, ruiten worden op strepen of andere ruiten gedragen en pakken worden versierd met satijnen biezen, sjaals, corsages, juwelen, hoofddeksels en bontstola’s. En nu we het erover hebben : er was zelden zoveel bont voor mannen. Er zijn mantels in nerts en vos bij Cavalli en in astrakan of pony bij Ferragamo en Louis Vuitton. Marc Jacobs had een halve zoo geplunderd, anderen hielden het bij een kraag of muts. De ruwe look van de vachtjes beviel zeker Pharell Williams, de rapper die Milaan platliep in zijn lynx.

Over zulke geavanceerde jongens ontfermen Dolce & Gabbana zich al langer. Hun defilé was een geërotiseerde handleiding voor de moderne man : spierbundels in strakke sportswear met logo’s en kleurtjes voor de fitness, krijtstreeppakken en Clark Kent-brilletjes voor kantoor en fluwelen jasjes voor de avond, en daaronder superlage jeans, Batman in pailletten en juwelen. Soms droegen de binken niks, maar “wij kleden je altijd” bleef de boodschap.

Geen stap verkeerd

Niettemin verkeerden niet alle Italiaanse zwaargewichten in topvorm. De kasjmieren overjassen, tweed blazers, wollen jeans en angoratruien van Prada waren voorspelbaar, de oudwereldse luxe in krijtstrepen en bont van Valentino wat flauw en ook Versace wilde geen stap verkeerd zetten. Met de elegante mantels, verstevigde leren broeken en pakken in jacquardweefsel of fluweel was niets mis. Alleen brachten de inktzwarte silhouetten weinig leven in de brouwerij.

Ook de rigide lijnen en kleuren van Jil Sander waren ongeïnspireerd en vlak. Ze bevestigen dat de voormalige chef de route en het spoorbedrijf niet op dezelfde lijn zaten : in de winkel zullen de vele rechttoe rechtaan ontwerpen hun weg vinden, maar bomberjasjes en andere sportieve ideetjes werden door derden geleverd. Een naamloze entourage die geworteld is in de Prada-groep, en misschien wringt daar het schoentje.

De markt voor mannenmode boomt immers, dankzij de grote vraag noteert de Pitti Uomo in Firenze een bezoekersrecord en er moet snel gereageerd worden op nieuwe tendensen. Voor de mannenmode is dat een omwenteling : er wordt gewerkt met traditionele ingrediënten als pakken en ruiten, maar de codes worden voortdurend herschreven. Door Dirk Bikkembergs onder meer, wiens sport couture evenwicht uitstraalt : de broeken dienen zowel de training als een soiree, poloshirts worden met dassen gedragen en over colberts gaan kleurrijke gevulde jacks. Ook trenchcoats worden heruitgevonden : als blazer door Raf Simons en nieuwkomer Kris Van Assche, in wit pony door Alexander Mc Queen. Schotse ruiten worden door Vivienne Westwood en Pringle door de mangel gehaald. Als dassenfabrikant zou ik trouwens niet weten of ik euforisch of bezorgd moet zijn, want ook die dingen worden deze winter een serieus modefenomeen.

De seizoensgebonden nood aan nieuwe ideeën wordt groter, en vooral daar stelt Milaan teleur. Zwarte pakken, krijtstrepen, omgekeerd schaap : heb je er een gezien… juist. Tegenwoordig waait de wind uit Parijs en Londen. De verbazing komt van ontwerpers als McQueen, die militaire overjassen, pakken en zelfs hiphop-stukken versierd met borduursels, glitter en juwelen, of van Simons, die strakke pakken en wijde bandplooibroeken met hoge taille combineert met boots, ultrakorte pilotenjacks met torenhoge kragen en wollen overjassen met gabardine. En achter de vrouwelijke styling van Dior (dat haar ! die strikken !) schuilen geklede capes, ruw afgewerkte chiffon hemden en satijnen jasjes met goudborduursels.

De individualiteit regeert : esthetische jongleurs als Christopher Bailey bij Burberry en ook Paul Smith geven mannen een eigenzinnig en tegelijk valabel alternatief. Idem voor Dries Van Noten : hij versmelt gebloemde hemden, gestreepte truien, tweed, ruiten, motorbroeken en mantels met bontkragen tot een logisch geheel. Neil Barrett en Van Assche maken klassieke mannenkleding intussen straatvaardig : de een met gekrompen en bewerkt leder, de ander met driedelige pakken, overalls, subtiele details en gympen. “Mannen zijn conservatief”, legde Miuccia Prada haar collectie uit. Italiaanse mannen, bedoelt ze. n

Wim Denolf