De Brusselse textieldesigner Christine Hermans woont in een oud herenhuis nabij het Madouplein. Ze maakt furore met vintage meubels die zij herbekleedt met haar eigen stoffen en borduurwerk.

Mijn flat in dit oud herenhuis weerspiegelt een beetje mijn leven”, zegt Christine Hermans. “Een veertiental jaar geleden was ik met mode bezig, en dus ook met textiel. Maar altijd heb ik interieurs ontworpen of hertekend. Nu geef ik een tweede creatief leven aan vintage design, met zelf ontworpen stoffen en borduurwerk.”

Christine Hermans is op vele fronten actief. Twee jaar terug richtte ze in Boedapest zelfs een museum met oosterse kunst in, het Gold Museum. Jaren geleden leerde ze ook meubels garneren. “Ik begon met antieke meubels, maar ontdekte al vlug vintage design. Uiteindelijk heb ik me daarop geconcentreerd. Nu vind ik moderne vormgeving veel boeiender dan de antieke. Aanvankelijk vroegen mensen me om hun meubels in de originele staat te herstellen. Dat kan, want er zijn textielfabrikanten, zoals Kvadrat, die designstoffen uit de jaren vijftig en zestig opnieuw produceren. Opnieuw aangekleed ziet zo’n designmeubel er weer uit als in de fifties. Maar eigenlijk vind ik dat een beetje saai. Ik bekleed ze liever met zelf ontworpen stoffen met een hedendaags ontwerp.”

MODERNE SCHWUNG

In Christines flat staat alles een beetje door elkaar. Overal zie je zitmeubels die zij opnieuw heeft aangekleed. Haar atelier ligt naast de grote woonruimte die een zithoek en een eethoek omvat. In de zithoek staan zetels uit de reeks Femina Body die Annie Hiéronimus in de jaren negentig ontwierp voor Ligne Roset/Cinna. Christine overtrok ze met jeansstof. Ze passen perfect bij de grote papieren Noguchilamp die hier als lichtsculptuur goed tot zijn recht komt. Opvallend zijn ook de leuke taboeretten die de Franse ontwerper Pierre Guariche ontwierp voor de Belgische meubelfabrikant Meurop en die Christine bekleedde met een geborduurde stof met hedendaags design. Rond de tafel staan stoelen met een fiftiessilhouet uit de collectie van Massant. Zit en rug werden met geometrische patronen bedacht. Zo verfraaide Christine ook een Revoltstoel uit de jaren zestig, ontworpen door de Nederlander Friso Kramer voor Ahrend. “Ik hou van het Nederlands design van toen, heel strak en toch elegant. Cees Braakman die voor Pastoe werkte is ook een van mijn favorieten.”

Christine werkt al een tijdje samen met de Galerie 20ème Siècle die zich toelegt op de verkoop van Nederlands design. In opdracht van deze vintagegalerie bekleedt ze heel wat zitmeubels met haar textielontwerpen. De galerie is internationaal actief als internetshop, maar heeft geen vaste stek. “Nu en dan organiseren we wel een pop-uptentoonstelling, onder de titel PPLD, wat staat voor Past, Present, Life Different : we geven vintage een hedendaagse schwung. Voor die expo’s zoeken we telkens een leuke plek. De volgende heeft plaats in het Coliseum, een oude garage uit de jaren vijftig in Elsene.”

In de zithoek van de flat staat nog een schitterende secretaire van Cees Braakman. Maar vooral de nonchalante mix van oud en nieuw, wat brocante en veel vintage, gekruid met souvenirs, geeft dit interieur een artistiek, wat bohemien sfeertje, een stijl die weer helemaal in is.

DOOR PIET SWIMBERGHE – FOTO’S JAN VERLINDE

“Meubels in hun originele staat herstellen vind ik saai, ik geef ze liever een tweede leven met een hedendaags ontwerp”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content