Net wanneer de laatste, helemaal opgemaakte pagina’s van deze Black 05 Mode met een muisklik naar de drukkerij worden gestuurd, komt de zon om de hoek piepen. Voorbode van een fantastische Indian summer of een eenmalige, verloren gelopen zomerdag, wie zal het zeggen ? Maar wat de weergoden ook in petto mogen hebben, op modevlak is de herfst een feit. De soldenrekken zijn uit de winkel verdwenen om volop plaats te maken voor de nieuwe herfst- en wintercollecties.

Werken aan een modenummer brengt op de redactie altijd een zekere opwinding. Het is wachten op interviewaanvragen die al dan niet goedgekeurd worden en uitkijken naar de modeproducties die één na één binnensijpelen. Tot het hele work in progress-proces behoren ook de discussies over de mogelijke covers en de zoektocht naar het Grote Verhaal.

De bulk van informatie heeft het modeteam al een half jaar geleden verzameld. Van half februari tot midden maart werden achtereenvolgens in New York, Londen, Milaan en Parijs de collecties voor de komende winter getoond. Toch zou het heel moeilijk, bijna onmogelijk zijn om op dat moment de special wintermode te maken. Tussen de catwalk en het winkelaanbod en wat je uiteindelijk op straat ziet, ligt nog een zee van tijd waarin het diffuse modebeeld scherper gesteld wordt en trends bevestigd worden – of net niet.

Tegen de achtergrond van een wereld die in brand staat, beleeft ook de modesector spannende tijden. Onze medewerker Jesse Brouns omschrijft 2011 als een scharnierjaar in zijn heldere analyse ‘Een mode zonder ontwerpers’ (pagina 70). Het was een jaar van ontslagen ontwerpers, John Galliano was lang niet de enige, van overnames en van de bevestiging van China’s belangrijker wordende rol in de mode-industrie. Met de hete adem van een aanhoudende economische crisis in hun nek, hebben modebonzen nog weinig geduld. Het voortbestaan van merken gaat boven alles en mag niet ‘overschaduwd’ worden door hun sterontwerpers. Het lijkt erop dat in verscheidene modehuizen anonieme ontwerpers de klus nu moeten klaren.

Raf Simons, hoegenaamd geen ‘anonieme’ ontwerper, maar ook verre van de typische stardesigner – daar is hij te realistisch en down-to-earth voor – bevestigt in het interview dat Jesse Brouns met hem had (‘Ik sta er nog’, pagina 62) de grote verschuivingen. “De managers van de grote merken staan op dit moment doodsangsten uit. Niemand wil de verkeerde beslissing ( i.v.m. aanstelling van ontwerpers) nemen.” Simons heeft ervaring met de beide uitersten van het modespectrum : hij runt zelf het label onder zijn naam en als ontwerper van het merk Jil Sander behoort hij tot de Pradagroep, alwaar hij naar eigen zeggen veel geleerd heeft. De star-formule die door verscheidene luxegroepen gecreëerd werd, ziet hij terrein verliezen. “Ik denk dat ze in de toekomst goed zullen analyseren met wie ze willen samenwerken.” Simons wijst erop dat ook gezondheid, mentaliteit en psychologie in rekening gebracht zullen worden.

Het zal niet verbazen dat metamorfose het ordewoord was in deze Black 05. Maatschappij en mode staan op een keerpunt en als dat al ergens zeer concreet is, dan is in het Japan na de tsunami. Jesse Brouns en Elke Lahousse maken in het dossier ‘Het nieuwe Japan’ (vanaf pagina 120) een round-up. Al voor de ramp van 11 maart had Japan het economisch moeilijk. De honger naar mode en luxe was getemperd. Maar na de fatale ramp zag Hirofumi Kurino, een internationaal erkende modeautoriteit en businessman, de metamorfose van een volk. “De belangrijkste les voor mij is dat de Japanners te veel geloofden in de overheid en de grote bedrijven… Dit heeft ons gehard. Mensen durven nu een mening te hebben. Voor of tegen kernenergie. Voor een gezonder leven, of voor hetzelfde.”

Dichter bij huis polste Elke Lahousse drie originele denkers over de maatschappelijke metamorfose (‘Kijk vooruit’, pagina 131) : Maria Janssen heeft het over de JPEG-generatie, een generatie die compleet anders denkt dan de vorige, Pat Kane beschrijft in Radical Animals hoe we de wereld spelenderwijs groener kunnen maken en David Van Reybrouck houdt op 11 november de burgertop G1000.

trui.moerkerke@knack.be

Trui Moerkerke

RAF SIMONS : “DE MANAGERS VAN DE GROTE MERKEN STAAN OP DIT MOMENT DOODSANGSTEN UIT.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content