M rules !

Vergeet Ségolène, Hillary en Angela, sinds ik de nieuwste Bondfilm zag, heb ik eindelijk mijn ultieme rolmodel gevonden. Nee, niet één of andere zwoele Bondgirl, een mens moet haar beperkingen kennen. En laten we wel wezen : die meiden zien er geweldig uit in een bikini, maar veel pensioensparen is er in hun branche niet bij. Nee, in Casino Royale staat de wereld op zijn kop : hier is het Bond zelf die als een Olympische God uit de branding rijst. Zijn orders ontvangt hij van een vrouw die – als ze even oud is als de actrice die haar vertolkt – de Blitz bewust heeft meegemaakt.

Een 72-jarige die nog fulltime werkt, als dat geen modern ideaal is. En nee, we hebben het hier niet over een saaie bureaujob : M zwaait de plak over een heel roedel dubbele nullen die samen de veiligheid van Her Majesty’s Realm verzekeren. Daarbij schuwt ze het veldwerk niet : als ze in The world is not enough zelf gekidnapt en gegijzeld wordt, slaagt ze erin om met een simpele batterij uit een klok het opsporingssysteem voor een paar kernkoppen te activeren, wat Bond in staat stelt haar te lokaliseren én te redden. Dat is wat anders dan een Mappyrouteplanner uitprinten !

Bovendien heeft M een wicked gevoel voor humor, wat haar replieken de sprankel van een screwball comedy geeft. “Vroeger hadden klungelende geheimagenten tenminste het fatsoen om over te lopen”, snibt ze als 007 in zijn eentje per abuis half Madagaskar opblaast. “Mijn God, wat mis ik de Koude Oorlog !” En waar ze bij haar eerste verschijning in GoldenEye een eerder kil en bot personage is, krijgt ze in de volgende films meer en meer menselijke trekjes. “Als ik sarcasme wil, luister ik wel naar mijn kinderen”, zegt ze op een bepaald moment tegen haar stafchef. De gevaarlijkste vrouw van de UK is dus moeder. In Casino Royale wordt nog een tipje van de sluier opgelicht : als brutale rekel Bond op het privéadres van zijn baas inbreekt, ligt ze in bed met een man. Geen toyboy zo te zien, maar naar die ene blote schouder te oordelen, een solide exemplaar van omstreeks haar eigen leeftijd.

Met andere woorden, M heeft het allemaal : macht, een gezin, een seksleven. Superwoman, maar dan met rimpels en maat 44. En – geen toegevingen – haar eigen onvolmaakte gebit. Maar een geweldige kapper. Bijna even belangrijk als een goeie minnaar, dat weet iedere vrouw. Kortom, M ziet er patent uit voor haar leeftijd. Maar niet zo patent dat je je afvraagt waar de naden zitten. Mocht ze ooit met pen- sioen gaan, mijn cv ligt al klaar. Heerlijk toch, de baas spelen over zo’n dubbelge-spierde vechtmachine. Hem ongestraft een seksist en een misogyne dinosaurus kunnen noemen. Hem onderhuids een chip laten inplanten als hij het echt te Bond maakt. En als hij dreigt je ware identiteit te onthullen : “Nog één lettergreep en je gaat eraan.” Met zo’n zuurzoet grimlachje om de lippen. By Jove, eindelijk mijn ware roeping gevonden.

aa

Linda Asselbergs