:: Hôtel du Petit Moulin, Rue du Poitou 29/31, 75003 Parijs. 17 kamers, van 180 tot 350 euro. Reserveren is wenselijk. Info : www.hoteldupetitmoulin.com of +33 1 42 74 10 10.

D e popularisering van mode beperkt zich niet tot auto’s met een trendy binnenbekleding of gelimiteerde blikjes frisdrank. Zelfs in de toeristische sector duiken steeds meer modenamen op. Na Azzedine Alaïa druk nu ook Christian Lacroix, in hartje Marais, zijn stempel op een charmehotel.

Zijn modehuis is nog maar net verkocht aan de gebroeders Falic, eigenaars van Duty Free Americas, of Christian Lacroix zet zijn eerste stappen in de hotelbusiness. Meer bepaald door het interieur te ontwerpen van Hôtel du Petit Moulin, een charmant gastenverblijf op de hoek van de rue du Poitou en de rue de Saintonge, Parijs. De gevel is klassiek Frans, in tegenstelling tot wat je zou verwachten. De hal is die van een oude bakkerij. In dit pand werd al in de zeventiende eeuw brood gebakken. Lacroix zelf beschouwt het dan ook niet als een couture- of designhotel, volgens hem weerspiegelt het de sfeer van de wijk. Hij kan het weten : hij woont samen met zijn vrouw een paar straten verder. De kamers zijn allemaal anders gedecoreerd. Zelfs in nr. 301, een van de soberder vertrekken, zien we op de muren wegschietende sterren rond een gloeiende maan. Grafische tierlantijntjes zorgen voor een hedendaagse touch. Een leuke cocktail van kitsch, met een vleugje erotiek.

Dezelfde cocktail maakte van Lacroix een van de meest succesvolle couturiers uit de jaren tachtig. Zijn satijnen ballonrokken zullen wel voor altijd geboekstaafd blijven als schoolvoorbeeld van overdaad en barok, zo typerend voor dit decennium. In 1987 besloot hij zijn succes te verzilveren door in zee te gaan met LVMH, luxeconglomeraat en thuishaven van onder meer Dior, Givenchy en Louis Vuitton. In het gezelschap van dergelijke gevestigde modenamen leek de toekomst van de flamboyante ontwerper uit Arles gebeiteld, maar de harde economische wetten van de modebusiness beslisten er anders over. Toen Lacroix drie seizoenen geleden verdween van de prêt-à-porterkalender in Parijs, werd dat door velen beschouwd als een teken aan de wand. Bij LVMH noemden ze het een strategische beslissing om de loodzware budgetten van Lacroix’ haute-couturestudio te compenseren. Even leek het beter te gaan toen Madonna een korset bij hem bestelde voor de Reinvention Tour en Catherine Zeta-Jones haar bruidsjurk door hem liet ontwerpen.

Helaas, de kortstondige mediahype mocht niet baten. Begin dit jaar was de overname een feit. Het haute-couturedefilé van Lacroix eind vorige maand, zou dan ook wel eens zijn laatste kunnen zijn. Gezien de kernactiviteit van Falic is het zeer de vraag of de nieuwe eigenaars bereid zullen zijn om geld te stoppen in een haute-coutureshow alleen omwille van het imago. Donatella Versace en Emanuel Ungaro gaven er om dezelfde reden vorig jaar al de brui aan, maar laatstgenoemde liet al wel horen dat hij een semi-couturecollectie overweegt, daarmee inspelend op de stijgende vraag naar exclusiviteit en personalisering. Misschien ook een ideetje voor Lacroix ? In afwachting zullen fans zich tevreden moeten stellen met zijn interieurcapriolen. Het is immers de bedoeling dat Lacroix straks nog meer ‘persoonlijke appartementen’ ontwerpt. Deze nieuwe formule wordt verder uitgetest, want de eigenares van Hôtel du Petit Moulin, Madame Murano, plant in Parijs nog drie gelijkaardige hotels die telkens inspelen op het karakter van de wijk.

Tekst Piet Swimberghe en Pascale Baelden