Passie, liefde, troost én inspiratie vinden ze bij elkaar. Drie creatieve duo’s vertellen hoe ze de artistieke vlam bij hun geliefde brandend houden.

WE HALEN HET BESTE IN ELKAAR NAAR BOVEN

Jelle De Beule (33) is cartoonist, comedy- en televisiemaker. Sylvia Van Driessche (37) is ex-hoofredactrice van Joepie en auteur van twee jeugdboeken. Ze hebben samen twee kinderen, Ellis en Flynn.

Jelle : “Ik geloof niet in goddelijke inspiratie, het deus ex machina-moment waarbij de inspiratie plots uit de lucht komt vallen. Creativiteit komt als je aan tafel gaat zitten en eraan begint. Niet eindeloos filosoferen, maar hard werken. Dat is de sleutel tot goede ideeën en inspiratie. Ik deed het vroeger al, toen ik nog cartoons tekende en ook tegen deadlines aan werkte. Als de inspiratie niet kwam, ging ik een half-uur in bad liggen. In die dertig minuten was ik verplicht met een idee op de proppen te komen. Dat werkte. Bij De Ideale Wereld werkt het ook op die manier. Aan tafel gaan zitten en voortdoen, tot we voldoende materiaal hebben voor de show ’s avonds. Soms is dat een race tegen de klok en was iets meer tijd beter geweest. Maar dat is zeker niet altijd zo. Je hebt zoveel tijd en je moet het ermee doen.”

Sylvia : “Jelle denkt in structuren. Daarin is hij heel goed. Hij helpt met de tijdbepaling van mijn boeken : ‘Je hebt drie maanden, maak dat het er ligt.’ Hij geeft me structuur. In mijn werk en in het leven. Ik heb de neiging weg te dromen of af te wijken.”

Jelle : “Dat maakt Sylvia’s werk net zo straf. Als ik haar teksten nalees, slaagt ze erin niet alleen mij, maar ook zichzelf te verrassen met een plotwending. Sylvia kan zich verliezen in het schrijven. Ik werk volgens regels en een bepaalde techniciteit. We vergelijken ons niet graag met andere koppels, maar als er één verschil is, dan is het dat wij een beetje in dezelfde branche manoeuvreren. Dat is een groot voordeel. Wij kunnen over het werk doorgaan zonder dat een van ons interesse moet faken uit beleefdheid. In de Joepie-periode dacht ik even hard na over haar boybandspecial, als Sylvia nu soms doet over ideeën voor De Ideale Wereld.”

Sylvia : “We praten heel veel, halen het beste in elkaar naar boven. In alles wat we doen. Dat babbelen hebben we altijd gedaan. Van in het prille begin. Toen we nog in het jeugdhuis – tussen de muren die Jelle beschilderd had – aan de toog hingen. Het is daar dat ik onder de indruk geraakte van zijn talent en humor.”

Jelle : “Wij zaten onmiddellijk op dezelfde golflengte, hadden dezelfde interesses. Ik las over Caesar, zij over Cleopatra. Al konden we evengoed een potje lullen. Bij Sylvia moet ik mezelf niet censureren. Van haar heb ik heel normale dingen geleerd, zoals assertief zijn en jezelf laten gelden in het leven. Eigenlijk lijken wij heel sterk op elkaar. In tegenstelling tot wat de publieke opinie denkt. Ik kan daar heel ambetant van worden. In de tijd van Basta was ik de cool guy, Sylvia, bekend van Idool en Joepie, de domme. Al bewijst alles het tegendeel, ze heeft me verdorie uit De Slimste Mens gebonjourd. Dat vind ik zo onfair. Wij voeren geen strijd om de slimste, de beste of de populairste te zijn. Hoe beter de ander het doet, hoe liever. Daar gaat het toch om.”

Sylvia : “Wij zoeken een charmante modus vivendi in de liefde. En we hebben die bij elkaar gevonden. Waarom altijd meer, beter en hoger willen ? We zijn tevreden met wie we zijn en wat we doen. Dat is een fundament in onze relatie : tevreden zijn met wat we hebben. We hebben het zo goed. Dat schept een rust van onschatbare waarde. Dat en onze kinderen. Meer is er niet aan het leven. Of dan misschien af en toe eens op reis gaan.”

WEDERZIJDSE ADMIRATIE IS EEN MUST

Tiany Kiriloff (35) is modeblogster en oprichter van Belmodo.tv. Didier Engels (37) is de helft van het dj-duo Hermanos Inglesos en CEO van Ramen & deuren Engels. Samen hebben ze twee kinderen : Eloise en Yelena. Didier : “Wij doen alles zo intens mogelijk. Dat betekent dat we heel veel werken, maar ook dat onze vakanties heilig zijn. Alleen op die manier is onze levensstijl vol te houden. Tijdens rustmomenten draait alles om familie, onze belangrijkste inspiratiebron. Zowel in de muziek als in mijn andere job werk ik samen met mijn twee broers. Op beide domeinen ga ik heel bewust op zoek naar mijn DNA. Om er dan inspiratie uit te putten.”

Tiany : “Vanwaar denk je dat mijn mix & match-stijl komt ? Mijn roots. Dat zuiderse, dat frivole. Dat zie je overal terugkeren. Ook onze kinderen zijn een belangrijke inspiratiebron. Ze zijn een gedeeld project. Ze zorgen voor de algemene passie en drive in je leven. Ze zijn het bindmiddel tussen ons. We zijn heel bewust bezig met innerlijk geluk. Daarom stellen we ons vaak levensvragen. Over de kwaliteit van ons leven. Pakken we alles wel goed aan ? Is dit leven goed voor onze relatie en onze kinderen ? Krijgen ze het beste mogelijk ? Beeld je niets te wolligs in. Concreet komt het op één ding neer : wat maakt je gelukkig ? Dan is het zaak daar naartoe te werken en elkaar daarin te steunen. We zijn elkaars klankbord.”

Didier : “Ik ben de ratio, zij de emotie. Dat heeft niets met een man-vrouwverdeling te maken, alles met onze karakters. Tiany twijfelt vaker dan ik. Ze is een oermoeder, een echte latino. Maar ze doet ook haar job ongelofelijk graag. Daarom maakt ze vaker de afweging tussen de twee. Ik maak die keuze niet voor haar. Ik luister wel en probeer ‘het probleem’ anders voor te stellen en te analyseren. Wij zeggen niet tegen de ander wat hij moet doen. Integendeel. Gas terugnemen voor elkaar doen we niet. We wensen elkaar het allerbeste toe en helpen elkaar overal het beste uit te halen. Wederzijdse admiratie in een koppel is belangrijk. Ik kijk op naar Tiany’s relativeringsvermogen. Zij kan af en toe so what ? zeggen.”

Tiany : “Didier is er altijd om mij met raad en daad bij te staan. Bijvoorbeeld als de twijfel toeslaat. Onze carrières verschillen erg van elkaar. Gelukkig maar. De verschillen tussen onze leefwerelden maken ze ook rijker. Onze creativiteit zit op een spanningsveld. Dat maakt dat we ons niet wentelen in een comfortzone. Het versterkt ook onze band. Ons grootste raakpunt is dat we bezig zijn met wat mooi is. Daar praten we vaak over. We hechten allebei veel belang aan elkaars mening. Die moet daarom niet altijd onmiddellijk of heel rechtstreeks geuit worden. We zijn goede critici voor elkaar, nooit kwetsend. In plaats van kritiek te geven, zouden mensen elkaar beter meer overspoelen met complimenten. Ik denk dat we ze allemaal veel te weinig geven. Complimenten, van je partner, van je familie, vrienden, maar ook van volledig onbekenden, zijn een belangrijke bron van inspiratie, misschien wel de belangrijkste.”

RESPECT EN VERTROUWEN ZIJN NODIG OM IETS GROOTS TE MAKEN

Jan Decorte (64) is acteur en theatermaker. Sigrid Vinks (58) is actrice. Sinds 1981 speelt zij in al zijn producties. Jan : “De taal is mijn muze. Dan denk ik zowel aan Shakespeare als aan de oude Grieken. Ik ben dol op taligheid en taal. Het is mijn voornaamste inspiratiebron. Naast Sigrid. Gebrek aan inspiratie of een writer’s block ken ik niet. Ik wacht tot het tijd is. En dan zet Sigrid de computer klaar. Als zij mijn schrijfsels niet geweldig vindt, vliegen ze onvermijdelijk de vuilbak in. Bijschaven of herlezen doe ik nooit. Het is goed of slecht.”

Sigrid : “Ik heb Jan leren kennen toen ik amper twintig was en nog Germaanse talen studeerde. De eerste keer dat hij me zag, stapte hij onmiddellijk op mij af en zei : ‘Gij zijt voor mij en ik ben voor u.’ Ik dacht : weer zo’n aansteller, en heb de boot een jaar afgehouden. Het bleek onvermijdelijk. Zo ben ik geleidelijk aan in de theaterwereld gerold. Ik begon met dramaturgie, deed vertalingen of hielp met kostuums. Daarna woonde ik repetities bij en na enkele jaren dacht ik : dit kan ik ook.”

Jan : “Het moment dat ik zag hoe goed Sigrid als actrice is, was op een dood moment tijdens een repetitieproces. Ik vroeg de acteurs om een monoloog te prepareren. Sigrid heeft dat toen ook spontaan gedaan. Sinds dat moment hebben we allebei beseft : dit is het. Ik weet nog altijd niet wat ze precies kan, maar het wordt steeds meer. Ik heb een oneindig vertrouwen in haar kunnen. Omdat ik haar graag zie. En omdat ze veel talent heeft.”

Sigrid : “Respect en vertrouwen zijn nodig om iets groots te maken. Wij geloven niet in een conflictmodel om geweldige dingen te creëren. In een conflictsituatie blokkeren mensen, en daarmee hun creativiteit. Het vertrouwen in elkaar is groot bij ons. Dat is er altijd geweest. Ik heb altijd, van in het begin, gemerkt dat er iets van genialiteit in Jan zat. Hij is een bijzonder mens met een ongelofelijk talent. Ik denk dat we naar elkaar opkijken en elkaar bewonderen voor dat talent. Elk in onze eigen rol. Mijn verwondering voor wat Jan doet, blijft. Het is niet omdat ik zijn werk ken, dat het een evidentie wordt. Integendeel. Toen we elkaar leerden kennen, was Jan al iemand, hij had al wat dingen bereikt. De relatie had veel meer weg van een leraar-leerlingrelatie. Ik keek heel veel. Doorheen de tijd, door Jan, ben ik van leerling, van muze, geëvolueerd naar kunstenaar.”

Jan : “Onze samenwerking is evident, al de rest niet. Creatief gezien, vallen wij elkaar niet lastig met angsten en twijfels, die iedereen te bezweren heeft. Die lossen we elk apart op. Als we samen zijn, zorgen we ervoor dat het plezant, inspirerend en creatief is. Ons leven en werk zijn een amalgaam. Dit is voor ons de enige manier. We doen alles samen. We vullen elkaar aan, wakkeren elkaars vlam aan. Op alle gebied. De motor in alles wat we doen is liefde. Dat is allesbepalend. Er zit geen routine in onze relatie. Alles wat we doen, gaat gepaard met een grote heftigheid. Die passie en liefde voor elkaar, dat is kunst. Dat is inspiratie”

DOOR THALISA DEVOS & FOTO’S FILIP VAN ROE

“Wij kunnen over het werk doorgaan zonder dat een van ons interesse moet faken uit beleefdheid”

“We zijn goede critici voor elkaar, maar nooit kwetsend”

“In een conflictsituatie blokkeren mensen én hun creativiteit. Het vertrouwen in elkaar is groot bij ons”