liefde in het klooster

Hierbij wil ik opmerken dat de foto’s bij “Liefde in het klooster” in Weekend Knack nr. 5 hoegenaamd niets te maken hebben met de personen, noch met de inhoud van het artikel. Integendeel.

Paul Depuydt, Brugge.

nike

Naar aanleiding van het Nike-artikel in Weekend Knack nr. 8, vraag ik wat Nike doet rond Euro 2000? Vooral op het vlak van de arbeidsomstandigheden waarin Nike sportschoenen en kleding laat produceren, die o.a.door de Belgische en Nederlandse voetbalploeg gedragen worden.

Volgens de gedragscode van Nike voorziet elke fabrikant voor elke werknemer minstens het minimumloon of het gebruikelijke loon in de industrietak, afhankelijk van wat het hoogst is. En volgens Dusty Kidd doet Nike al het mogelijke om ervoor te zorgen dat zijn 500.000 werknemers over de hele wereld een eerlijk loon krijgen. Onderzoekers van Hong Kong Christian Industrial Committee en Asia Monitor Resource Center interviewden Nike-werknemers in de Sam Yang-fabriek in Vietnam. Volgens de werknemers volstaan de lonen niet om te voorzien in hun levensbehoeften, zijn ze niet in staat om wat te sparen en moeten ze geregeld geld lenen van hun familie. Bovendien wordt elke fout bestraft met een geldboete die afgehouden wordt van hun loon. Soms worden ze door de opzichters geslagen, soms zelfs met koorden. Uit onderzoek van het Interfaith Centre for Corporate Responsibility in 1998 blijkt dat de lonen die Vietnamese Nike-leveranciers betalen, amper volstaan voor een streng dieet. Een berekening wees uit dat een werknemer die de goedkoopste voeding kocht, meer dan één dag zou moeten werken om 1 kg kip te kopen en een halve dag voor een dozijn eieren.

Met de economische crisis schoot in Indonesië de inflatie de hoogte in en daalde de waarde van de roepia aanzienlijk. Als antwoord op de actiegroepen, eiste Nike van de Indonesische schoenenfabrikanten om de lonen te verhogen tot boven het wettelijke minimum. In de fabrieken waar aan deze eis gevolg werd gegeven, verbeterden de arbeidsomstandigheden en lieten de lonen de werknemers toe om het hoofd te bieden aan de crisis. Niettemin was de waardevermindering van de roepia zo groot, dat zelfs de verhoogde lonen nog lager waren dan voor de crisis. Bovendien werd de loonsverhoging niet toegepast bij de kledingfabrikanten.

Een leefbaar loon moet volgens de Schone Kleren Campagne volstaan om in de basisbehoeften te voorzien en een kleine som opzij te zetten. Het loon van de Indonesische werknemers verdubbelen van 10 tot 20 US dollarcent per uur, zou Nike amper evenveel kosten als wat het bedrijf besteedt aan sponsoring van het Braziliaanse voetbalteam en minder dan 3 procent van hun jaarlijkse reclamebudget.

Als Nike echt groots wil uitpakken tijdens de Euro 2000, waarom dan niet als sponsor van de werknemers die hun producten maken?

Frieda De Koninck, Schone Kleren Campagne, 1031 Brussel.

rani

Ik heb me heel erg geërgerd aan de X-Ray met Rani De Coninck Weekend Knack nr. 6. BV’s hebben het altijd over het feit dat ze hun kinderen zo hoogschatten, maar ze nemen wel drie, vier jobs aan en laten de opvoeding van hun kinderen aan vreemden over. Over hypocrisie gesproken. Rani gaat wel erg ver als ze zegt dat ze zonder bekendheid kan en dat ze ocharm na het afschminken naar huis gaat en dan nog moet stofzuigen. Kan ze werkelijk geen hulp bekostigen? Trouwens: velen moeten niet alleen maar stofzuigen na het werk. Foei Rani!

S. Goossens, Antwerpen.