Uit een rondetafel met de Napa Valley Vinters over de recente trends in Californië blijkt dat er veel aan het veranderen is. ?Algemeen werken we nu naar betere evenwichten en meer nadruk op finesse en complexiteit”, zegt Bernard Pontet van Clos du Val.

De leidinggevende grote Napa wineries en in hun zog de hele Californische wijnbouw evolueren in versneld tempo naar wijnen met meer terroir-gebondenheid. ?Californian wines change rapidly to more importance for appellation, vineyard names and blends”, legt Agustin Huneeus van de Franciscan Estate in Oakville uit. Aanvankelijk was de Amerikaanse wijnmarkt helemaal gebaseerd op de druivensoorten : cabernet of chardonnay stonden altijd als grote namen op de etiketten. De marktwaarde van een fles werd haast uitsluitend bepaald door de reputatie van de druivensoort. Ze mocht op het etiket vermeld worden als minstens 75-procent van de inhoud er ook werkelijk van gemaakt was. De 25 procent van ?iets anders” dat erbij mocht zijn, was een ?economische” blend : zuivere wijn werd als beter en echter ervaren, het mengsel als iets negatiefs, dat tot een kwart moest beperkt worden.

De benaming met de anonieme druivensoort is echter maar goed voor wijnen die geen andere adeltitel kunnen voorleggen. Ze is ?ongepast” in een AOC-systeem. Daar wordt wijn grotendeels ?bepaald” door de terroir en zijn eigenaar. Een naam als Montrachet Chardonnay is voor Franse oren complete onzin. Ook de voorstelling van Médoc-wijnen als niet geheel zuiver van cabernet gemaakt, maar als gedeeltelijk bijgemengd met merlot, is nonsens in het Franse AOC-systeem. De wijnmaker werkt in een streekgebonden traditie met een samenstelling van druivensoorten die het best zijn opvattingen over zijn cru weergeven.

In Californië, waar zulke traditie niet bestaat, is hevig geijverd voor het recht om over de 75 procent-regel heen te blenden, zonder te degraderen tot tafelwijn. ?Blending is not just economical, but is identical to sculpture”, zegt Agustin Huneeus. De bordeaux-achtige blend van cabernet en merlot heeft men er een aparte naam gegeven : Méritage.

Op de proeftafel staan een achttal van deze wijnen te wachten. De meeste echter zullen het niet-cabernet-gedeelte nog altijd beperken tot 25 procent en op het etiket Cabernet Sauvignon blijven spellen.

De minst interessante is de Sterling 1992 Napa Valley Cabernet Sauvignon : overdonderd door vegetaal groen bitter. De anderen zijn allemaal goed. Duckhorn 1991 Howell Mountain : donkerrijp van kleur en volkomen gesloten neus met echter wel diepe onderbouw en heel goede structuurtannines over het gehele smaakgebied. De Freemark Abbey 1992 Cabernet Sauvignon is wat zuiders kruidig. De St. Supéry 1991 Napa Valley Cabernet Sauvignon is rijp en rond massief, mist misschien iets nuance. De Vichon 1991 Cabernet Sauvignon Stags Leap District is volkomen toegeplooid met erg veel potentieel. Heel mooi evenwichtig en aangenaam lekker is de Far Niente 1992 Napa Valley Oakville Cabernet Sauvignon, en de beste van het stel is Merryvale 1991 Napa Valley Profile : finesse en concentratie samen, een grote wijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content