:: Onsterfelijke oneliners, Bruno Vanspauwen, De Cavalerie, 325 p., 18,50 euro.

Oeroude levenslessen (“Pluk de dag”), filosofische bespiegelingen (“Moeder, waarom leven wij ?”) of universele waarheden (“Guinness is good for you”) : in ‘Onsterfelijke oneliners’ legt reclameman Bruno Vanspauwen uit waarom enkele raak geplaatste woorden soms erg lang kunnen nazinderen. Een beetje komisch waren ze, de brave huisvaders die in de jaren zeventig rondtoerden met de verheffende boodschap My Toyota is Fantastic achter op hun oerdegelijke Japanner. Al lijkt de slogan niet bepaald ontsproten aan het creatieve brein van een taalvirtuoos, voor Bruno Vanspauwen is hij wel degelijk een voorbeeld van een geslaagde oneliner. Want hoewel wij die term altijd associeerden met het soort dodelijke replieken waarmee Uytterhoeven zijn gesprekspartners lam slaat, is een oneliner voor reclameman Vanspauwen niet meer dan een goed gevonden zinnetje dat zich in het collectieve geheugen heeft vastgehaakt. Wie het woord ‘schat’ uitspreekt, loopt nog steeds het risico dat de plezantste thuis er “staat de Bokma koud ?” achteraan hinnikt. En welke feesttafel werd de voorbije eindejaarsperiode niet opgevrolijkt met het Peulengaleis-zinnetje “Da Ć­s, Jehaan” ? Dat soort lolligheden dus.

Wat uiteraard niet wil zeggen dat oneliners per definitie leuk of grappig zijn. Als een gladde marketingjongen op tv komt verkondigen dat “perception is reality”en dan nog eens “be good and tell it” als ultieme levenswijsheid meegeeft, is een mens wel eens geneigd om zijn geruite pantoffel naar het scherm te gooien. En ronduit gevaarlijk is de Eigen volk eerst-categorie : one- liners die achter een Ć» met enige moeite Ć» nog enigszins positief te interpreteren faƧade (“Wij zorgen voor u”) een ranzige boodschap van uitsluiting en racisme verbergen (“Het ‘andere volk’ komt niet aan bod, is tweederangsburger, moet ophoepelen”). Vanspauwen plaatst de VB-slogan trouwens fijntjes naast het heel wat fijnzinnigere Vlaming zijn om EuropeeĆ«r te worden van August Vermeylen : de Vlaams-nationalist die verkrampt een hoge muur rond zijn territorium wil bouwen contrasteert pijnlijk met Vermeylens zelfbewuste Vlaming die resoluut het venster op de wereld opengooit.

Is alles kommer en kwel in de politiek ? Nee hoor, we hebben ook nog ontzettend leuke politici. Met goeie ouwe Louis Tobback is het altijd lachen geblazen, dat is bekend. “Natuurlijk lees ik fictie, ik lees elke dag de media”, zo maalde hij ooit de schrijvende pers ongenadig maar met stijl fijn. Een thema waarop Mark Eyskens maar wat graag voortborduurde : “De lectuur van de dagelijkse krant is voor een minister onmisbaar want daar verneemt hij wat hij denkt.” Ze hebben het daar getroffen in Leuven, met hun stand-up politicians. Bent u zelf niet zo vlot gebekt, dan doet een filmcitaat te gepasten tijde het altijd wel. Wat is er tenslotte leuker dan “I love the smell of napalm in the morning”te kunnen debiteren tegenover een vriend die een kater van een nachtje Palm drinken zit uit te zweten ? En geef toe, u zit gewoon te wachten op fikse lottowinst om ooit eens “Frankly, my dear, I don’t give a damn” tegen uw baas te kunnen zeggen. Maar voorlopig zult u het moeten doen met een tussen de tanden gesist “You ‘d better get on that plane” als u komende zomer op die charter naar Torremolinos stapt. Het belooft weer een te gekke vakantie te worden.

Tekst Jan Haeverans

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content