Lekker in Lauwe

Keuken : 7,5 I Decor : 7 I Comfort : 7 I Service : 7 I Prijs/kwaliteit geproefde verjaardagsmenu : 8

De lat steeds wat hoger leggen en ervoor zorgen dat de eetzaal gevuld blijft : dat is de uitdaging voor een horecaondernemer die hogerop wil. Het duo Nick Vandenborre en Annick Vanden Abeele is daarin geslaagd. Vanzelf gaat zoiets echter niet : het is slechts door totale inzet en talent dat je langzaam de ladder opklimt. De twee maakten van het onderkomen huis van een vlashandelaar in Lauwe, op een steenworp van de Franse grens, in elf jaar tijd een van de beste en meest comfortabele restaurants uit de streek. De nostalgische villa werd opgeknapt en enkele keren verbouwd, waarbij de oorspronkelijke stijl uit de jaren dertig van vorige eeuw zoveel mogelijk behouden bleef. Vandaag heeft De Mangerie ruime en gerieflijke eetsalons, sfeervol gedecoreerd met donker gevernist hout, art-decostoelen rond tafels gedekt met smetteloos wit linnen, en, als verlichting, feestelijke art-decoluchters en muurlampen. Van aan de tafels heeft men zicht in de grote, sfeervolle keuken, uitgerust met het beste materiaal.

De Mangerie loopt, dat kan je zien aan de hoeveelheid personeel in keuken en eetzaal. Op weekdagen zijn het vooral zakenmensen die toestromen. En vaak komen deze heren in het weekend nog eens terug met de familie. Omdat er veel à la carte wordt gegeten, is er een gevarieerde spijskaart met ruime keuze aan hedendaagse lekkernijen. Bereidingen met schaal- en schelpdieren, vis en wilde paddenstoelen zijn troef. Succesnummers zijn : truffelomelet (23 euro) en patat met kaviaar (60 euro). De spijskaart krijgt ondersteuning van een wijnkaart met bijna 200 referenties. Het ruime aanbod aan saint-émilions en bourgognes boven de 40 euro reflecteert de drinktradities in de streek.

Wij kozen voor het verjaardagsmenu, dat werd opgediend tegen 42,50 euro. Daarbij kwam 15 euro voor het wijnarrangement. Een stukje pieterman met schuim van koriander en slaatje met courgette verscheen als hapje. Het glas werd gevuld met een frisgeurige viognier, Mont-Auriol uit Languedoc-Rousillon. Het voorgerecht bestond uit twee bereidingen met sint-jakobsschelpdieren : rauw als carpaccio met gemarineerde ganzenlever en Parijse champignons, en gebakken op zoete karamelui met parfum van sinaasappel en koffie. Tweede wijn was een Château de Nage 2004, Costières de Nîmes, opgediend bij gebakken koningsbaars, pijlinktvis gevuld met schelpdieren, ratatouillepuree met gerookte boter, jus van schelpen en tijm : een heerlijke combinatie ! Het succulente vlees van op karkas gebraden Bresseduif met intens smakende stekelzwammen, canapé van aard-peer en bergham uit Umbrië en de boutjes op een fris witloofslaatje, kregen het gezelschap van een rode barbera Guillin, die naar kersenpitten geurde maar die bij gebrek aan diepgang helaas snel verveelde. Chocoladebiscuit met vulling van crème brûlée, pistachesabayon en in amandelen gefruite bakbanaan lieten proeven dat Nick niet echt gepassioneerd is door zoet.

Pieter van Doveren / Foto’s Jan Caudron

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content