In het restaurant Stad Kortrijk doet de originele kok René Coolsaet alles alleen en op zijn manier.

Hoewel de tafels met smetteloos linnen zijn gedekt, doet het scheepsinterieur van het restaurant Stad Kortrijk denken aan een veredelde frituur. Stad Kortrijk is zonder meer het merkwaardigste restaurant van de kust. Dat komt niet alleen door de originele formule maar ook en vooral door eigenaar René Coolsaet, die ten gevolge van zijn eigenzinnig optreden deel uitmaakt van de plaatselijke folklore. René is een rare, die er voor heeft gekozen om zijn eethuis alleen te exploiteren en, tussen de bedrijven door, ook nog voor zijn achtennegentigjarige vader te zorgen. Ter ere van de slachterij die zijn vader in zijn gloriedagen in Kortrijk had, noemde zoon René het restaurant Stad Kortrijk. Vanuit de kelderkeuken bestormt hij de trap om boven in de eetzaal in zwart T-shirt vol vlekken haastig bestellingen te noteren en rekeningen te maken. Als de timing klopt, dan is hij juist op tijd terug in de kelder om een zeetong in de pan te draaien en de frieten uit het vet te halen. Stad Kortrijk heeft zijn fans, die zich zowel onder studenten als gegoede burgers situeren. Deze vertrouwelingen pakken zelf iets te drinken uit het koelmeubel. Als er feest is, nemen zij taart mee, want goesting om nagerechten te maken, heeft René niet.

Wij kwamen op een doordeweekse dag en moesten bij gebrek aan een naamvermelding vragen of we op het juiste adres waren. Wij kregen tafel drie toegewezen met, tussen twee flatgebouwen door, zicht op een mager streepje zee. De buitendeur stond open. Vanuit de haven klonk het gekreun van een baggerschuit en het dreunde telkens als de snelle boot naar Engeland binnen- of buiten voer. ?Je krijgt er de goede zeelucht voor niets bij?, grapte René, terwijl hij een krop salade uit een van de kisten aan de buitendeur pakte en in de monte-charge deponeerde. De groenten staan op het terras frisser dan beneden in de hete keuken. Centraal in de eetzaal staat een stalen warmkast, waarop een grote kom versgedraaide mayonaise staat.

Het repertoire op de spijskaart is gemakshalve beperkt tot eenvoudige bereidingen met verse garnalen, mosselen, pladijs, zeetong en biefstuk. Wij kozen, zoals iedereen rond ons, tomaat met garnalen (320 frank) en op tafel kwamen een berg smakelijke garnalen met salade, een ontvelde maar niet leeggehaalde tomaat en een soepkom vol eersteklas mayonaise. Het hoofdgerecht was in boter gebakken zeetong, royaal van formaat, supervers van staat en opgediend met vette frieten (600 frank).

Restaurant Stad Kortrijk, Langestraat 119, 8400 Oostende. Tel. (059) 70.71.89.

PIETER VAN DOVEREN FOTO JAN CAUDRON