Bij Le Fou Chantant eet men gebraden rood vlees rond het houtvuur. Er wordt muziek gespeeld en ambiance is troef.

Het moet zo’n dertig jaar geleden zijn dat het atelier van de schilderende en beeldhouwende broers Strebelle werd omgebouwd tot het nachtrestaurant l’Estro Armonico. De gastentafel die daar stond, was jarenlang het verzamelpunt van Franstalige nachtraven en feestvierders uit de omliggende villawijken. Het restaurant geraakte in verval en Philippe Martin nam de gammele imboedel en Marie-France over. Zij staat als vrouwelijke rôtisseur reeds twintig jaar aan de grill. Philippe installeerde een vleugelpiano, waaraan hij zelf regelmatig plaatsneemt, en veranderde de naam in Le Fou Chantant, de bijnaam van Charles Trenet. De nieuwe bestemming is een muzikaal eethuis waar men zich amuseert, danst, zingt en de idioot uithangt. Het voormalige atelier ligt van de weg af, verborgen tussen het groen. Aan de straatkant staat een uithangbord dat het muzikale programma afficheert : ?Dîner aux chandelles, concert violon et violoncelle?. Het personeel vergeet wel eens het uitgehangen programma te actualiseren en dan vermeldt het bord de artiesten van een of twee dagen daarvoor. Wij kwamen aan om 20 u.30 en begrepen pas later dat we te vroeg waren : het feest begint niet voor 22 u. Le Fou Chantant bestaat uit een grote, schemerige ruimte met tussenverdieping. Wij zaten bij de vleugel, in de rook van het houtvuur dat Marie-France met karton aanstak. Op de uitgesleten beenhouwerstafel ontdooiden stukken vlees. Het gaat er in Le Fou Chantant weinig conventioneel toe en er hangt een sfeertje van een jeugdclub uit de jaren ’50. Het meubilair en de decoratie bestaan uit bijeengesprokkelde rommel waarvoor een uitdrager zijn neus zou ophalen. Ondanks de prullen, zoals gammele stoelen en tafels gemaakt van groentekisten en geluidspanelen, kost een etentje algauw 1000 fr. per persoon. Inbegrepen in die prijs is de muzikale omlijsting. In ons geval kwam een artiest met elektrisch versterkte gitaar, die niets met het geafficheerde concert voor viool te maken had. Hij begon met Blue Moon. De rest van zijn repertoire was voorspelbaar. Specialiteit van de spijskaart is rood vlees van het houtvuur, met als pronkstuk een runderrib van 1,5 kg (1795 fr. voor twee). Ons oog viel op salade du fou, een gemengde salade met dikgesneden gerookte eendenborst, appel en noten (280 fr.). Het hoofdgerecht was Argentijnse lendenbiefstuk, die wij saignant bestelden maar die droog op tafel verscheen met gebraiseerd witloof en in folie verpakte aardappel (695 fr.). Om af te sluiten, was er pomme d’amour naar een geheim, lustopwekkend recept van Marie-France. Op het bord verscheen in folie verpakte warme appel met calvados en een bol ijs (220 fr.).

Le Fou Chantant : De Frélaan 176, 1180 Ukkel. Tel. (02) 374.33.15. De keuken is open tot 24 u.30, drankjes worden ook later geserveerd.

PIETER VAN DOVEREN FOTO JAN CAUDRON

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content