Lekker
Stefaan Martens en Claude Terrijn veranderden hun eigentijdse tearoom in een trendy eethuis : Le Pied dans le Plat.
Eten in de modieuze Dansaertstraat is leuk, maar lang niet altijd even lekker. De mensen die massaal toestromen doen zo hun best om erbij te horen en zijn zo verblind door decor en ambiance, dat zij vergeten te proeven. Als het in de Dansaertstraat ?niet slecht? is, dan mag je al blij zijn. Maar daarmee is het nog niet ?lekker?.
Stefaan Martens en vennoot Claude Terrijn zijn geen nieuwkomers in de straat. Stefaan studeerde boekhouding, begon met een handel in fijnkost en opende in een oude klokkenwinkel de eigentijdse tearoom Martens. Omdat er met kopjes thee en scones niet genoeg omzet werd gehaald, kwamen daar hapjes en later gerechten bij. Zo werd Martens geleidelijk een volwaardig eethuis. Martens klonk echter te serieus voor de Dansaertstraat, vandaar dat de naam veranderde in Le Pied dans le Plat (wat zoveel betekent als ?een flater begaan?).
Het restaurant is een kale pijpenla met een daardoor enigszins hol klinkende akoestiek. De smalle vertrekken hebben rode, witte en zeeblauwe muren en helemaal achteraan is de open, witbetegelde keuken. De kille ambiance is afgekeken van de decoraties van David Hicks en geïnspireerd op de schilderijen van de Zuid-Amerikaan Felix Gonzalez Torres, van wie er twee werken boven de radiator hangen. De sobere maar smaakvolle inrichting wordt opgeluisterd door een indrukwekkende kristallen luster van Murano-glas. De ontwerper is chef-kok Claude Terrijn, die zich thuisvoelt op vele tereinen. Hij had in Ukkel het restaurant Les Jardins de Marie, schakelde over op de kledingbranche, was kunstschilder en meubelontwerper en ontmoette Stefaan Martens. Als kok is Claude Terrijn autodidact. Hij is vooral geboeid door uitheemse ingrediënten en bereidingen. Door veel kijken en proeven in het buitenland ontwikkelde hij zijn eigen fusion kitchen.
Van een Franstalige spijskaart van bescheiden formaat kozen wij om te beginnen vegetarische pizza (315 fr.) en hartige flensjes (335 fr.). De minipizza was bedekt met artisjok, boontjes, tomaat en salade en mijn tafelgenote zei tevreden : ?Precies wat ik wilde.? De kruidenflensjes waren gevuld met jonge geitenkaas en vergezeld door een papsaus van zwarte gepureerde olijven. Hoofdschotel was émincé d’agneau pané met gebakken aardappels, spinazie en een vleugje curry (475 fr.) : ook best aangenaam hoewel het gepaneerde lamsvlees niet was opgediend in dunne schijfjes (émincé) maar in grove stukken met knarsend kraakbeen onder het jasje van paneermeel. Mijn tafelgenote koos voor filet van snoekbaars (455 fr.) en kreeg een stuk vis met basmatirijst, gestoofde prei en garnalensaus : veel van alles, maar daar gaat het niet altijd om. Een ouderwetse en gezellige crumble met fruit en zure room sloot de maaltijd af.
Le Pied dans le Plat : Antoine Dansaertstraat 28, Brussel 1000. Tel. (02) 511.06.31. Zondag en maandag gesloten.
PIETER VAN DOVEREN FOTO JAN CAUDRON
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier