KUREN MET ARTEMIS

Steeds meer chambres d’hôtes mikken op de kuurtoerist, maar is de zolderkamer wel een plaats van welzijn ? Wij namen de proef op de som in Villa Liberty, een gastenhuis in het zuiden van Frankrijk.

In het zolderkamertje wacht de vrouw des huizes, Anne-Marie Callens, me op voor mijn eerste behandeling, met de raadselachtige naam Pizzichilli. Het klinkt als pikante pizza, maar het zou zoveel betekenen als een “ayurvedische lichaamsmassage onder een stroom van warme olie”. Een half jaar geleden heb ik iets soortgelijks mogen ervaren dichter bij huis. Meer bepaald in de Aveda Wellness Spa in Maastricht. Hemels genieten was dat. Vol verwachting vlij ik dus mijn naakte lichaam op de harde, houten plank die midden in de ruimte staat. Er wordt geroerd in pannen, een vergaarbak klaargezet om de resterende olie op te vangen, er worden plastic schorten aangetrokken.

Mijn spieren ontspannen zich onder de warme weldaad van olie en glijdende handen. Plots wordt de behandeling onderbroken voor een schoonmaakronde. Met papier wordt de olie die van mijn lijf druipt opgedept, de vergaarschaal wordt leeggegoten. Met een nieuwe oliepan begint de procedure van voren af aan en dat gedurende een volledig uur. Anne-Marie legt uit dat ze het tijdens haar reizen in India, de bakermat van ayurveda, anders heeft ervaren omdat daar vier personen de behandeling verzorgen en de olie er gewoonweg op de grond mag lopen. Ik verlang naar een douche om de scherpe geur uit mijn haren te wassen, maar Anne-Marie zet me met de voeten op de grond. “Geen tijd”, luidt het. “Iedereen wordt verwacht voor het avondmaal.”

Mijn subversieve karakter wint het echter en snel neem ik alsnog een douche. Oef, net op tijd aan tafel. “Toch nog gewassen ?” merkt de gastvrouw op. Het parfum van de shampoo heeft me verraden. Een sigaretje moet me ontspannen, maar meteen volgt een tweede standje. “Niet roken tijdens de maaltijd, ook niet in de open lucht. Klant is koning, maar ik ben de keizer”, verordent Joël Vanhoorne, de man ten huize Villa Liberty. Ach ja, what’s in a name ? Misschien komt het doordat ik nooit bij de scouts ben geweest dat ik het zo moeilijk heb met huisreglementen. De kersverse bruid die naast mij aan tafel zit, stoort er zich blijkbaar minder aan. Als kind bracht ze hier haar zomervakanties door en vorig jaar kwam ze voor de eerste keer in het gezelschap van haar verloofde.

Toch zitten niet alle disgenoten er zo ontspannen bij als het pas getrouwde koppeltje. Zo is er H, een Nederlandse interieurarchitecte voor wie een aangepast menu moest worden samengesteld. Van Joël heeft ze net te horen gekregen dat psychische problemen aan de basis liggen van haar voedselallergie. En dat haar dunne lippen wijzen op een slecht seksleven. Geef daar maar eens een antwoord op in het bijzijn van een tiental wildvreemden. Tegen dergelijke instantpsychologie zou zelfs Freud niet opgewassen zijn.

Diezelfde Joël Vanhoorne haalde enkele jaren geleden nog de kranten met een boek over archetypes, op basis van de Griekse mythologie. Als ik dat aan tafel ter sprake breng, antwoordt de auteur ontwijkend. “Simpel Vlaams gezond verstand en oosterse kennis, op heldere wijze samengevat”, zo definieert hij zijn theorie. Als ik meer wil weten, moet ik morgen maar eens bij hem langskomen.

Noem het beroepsmisvorming, maar mijn interesse is gewekt en de volgende dag, na een lauwe massage met warme chocolade, vraag ik de gastheer om meer uitleg. Er volgt een brede uiteenzetting. Van yin en yang tot neurolinguïstisch programmeren. De man draait duidelijk al lang mee in het esoterische circuit. Eerst oogstte hij succes met personal coaching en workshops, vooral in Nederlandse zakenmilieus. Vervolgens trok hij met vrouw en kinderen richting Frankrijk om er een centrum uit de grond te stampen. Toen het tij keerde en de newagegoeroes één voor één van hun voetstuk werden gehaald, besloot het echtpaar het over een andere boeg te gooien en de rollen om te draaien. Anne-Marie ruilde de keuken voor massages op de zolderkamer en Joël zou achter het fornuis gaan staan. Maar er is nog tijd over voor de diepe zielenroerselen van de gasten.

Wil ik achterhalen welk type ik zelf ben, dan moet ik een vragenlijst invullen. Mijn nieuwsgierigheid neemt weer de overhand, maar het verdict is genadeloos. Mijn Artemisgehalte is te hoog. Het probleem zit volgens Joël in het feit dat een Artemis, in de Griekse mythen de godin van de jacht, “zich verschrikkelijk wreed kan gedragen en een grote destructieve woede kan ontwikkelen.” Iets wat in de vrouwenbeweging volgens hem ook geleid heeft tot “vaak overdreven vijandigheid”. En dus moet Artemis leren “een nederigheid te ontwikkelen om haar menselijkheid terug te winnen”. En, voegt hij eraan toe : “Als alle moderne vrouwen met feministische trekjes dat zouden leren, zou ook het aantal borstkankers verminderen. Want waren het niet de amazones die hun borst amputeerden ?”

Een duik in het aanlokkelijke zwembad brengt troost. Aan de rand van het water tref ik de Nederlandse interieurarchitecte in het gezelschap van haar zus, een advocate die ook last heeft van voedselallergie. Beide dames blijken net als ik gebukt te gaan onder een te hoog Artemisgehalte. Ze weten niet goed wat erover te denken. Afgaand op een krantenartikel hebben ze gekozen om hun jaarlijkse zussenvakantie door te brengen in Villa Liberty. In de hoop te genieten van een weekje zorgeloos, luxueus niksen. Aangezien ze op de laatste minuut reserveerden en het gastenverblijf eigenlijk al volgeboekt was, moeten ze nu genoegen nemen met een bezemkamer van twee op vier. Niet meteen de luxe die ze gewoon zijn, maar ze waren gewaarschuwd. Het goede weer en het prachtige kader maken gelukkig veel goed. H. plant zelfs om hier volgende maand terug te keren met haar echtgenoot en kids. Voor twee nachtjes maar, voldoende om Joël te bewijzen dat ze niet de neurotische vrouw is die hij beweert.

Als ik haar enkele maanden later opnieuw ontmoet aan de Belgische kust, ben ik benieuwd of ze haar voornemen heeft hard gemaakt. En of onze ervaringen misschien slechts een momentopname waren. “Er was in ieder geval geen sprake meer van huis-tuin-en-keukenpsycholgie”, luidt het. “Joël had al snel door dat mijn man hem van weerwoord diende. Bovendien hadden we dit keer aangedrongen op een tafeltje voor ons alleen. Op die manier beperkte de conversatie zich tot koetjes en kalfjes. Het was al bij al nog erg leuk. En de kinderen hebben zich erg goed geamuseerd.”

Positieve en negatieve verhalen, ik heb ze allebei gehoord. Vast staat dat een verblijf bij Villa Liberty niemand onberoerd laat. Wat voor de één welzijn in een huiselijke omgeving is, staat bij de andere in het geheugen gegrift als een pijnlijke vakantieherinnering. Veralgemenen naar andere chambres d’hôtes met kuurfaciliteiten zou voorbarig zijn. Maar de mooie plaatjes op de vakantiebrochure en website van Villa Liberty doen zoveel controverse alvast niet vermoeden.

++

IN DE BUURT

Het dorp Entraigues-sur-La-Sorgue

ligt op een heuvel, in het hart van de Provence, in het departement Vaucluse. Men kan er op eigen tempo genieten

van de eindeloze lavendelvelden (www.routes-lavande.com) en het overweldigende landschap. De landelijke omgeving rond de rivier

Drôme nodigt uit voor wandelingen

en fietstochten.

Fietsliefhebbers kunnen zich aan de bekende Mont Ventoux wagen.

De historische stad Avignon ligt op 12 km. Het Festival d’Avignon, le Palais des Papes en Le Pont d’Avignon zijn absolute aanraders. In de streek Luberon, met

de kleine dorpen St-Rémy, Gordes en Fontaine de Vaucluse, kan men de typische kastelen en huizen leren kennen.

Men kan gaan zonnen en zwemmen bij de strandjes aan de rivier Sorgue – L’Isle sur La Sorgue – waar de baaien rust en intimiteit bieden in de zomer.

De bizarre rotsen Dentelles de Montmirail en La Chaussée des Géants vind je nabij Roussillon. Hun rode gloed geven het landschap een surrealistisch aspect.

De wijnroute van Les Côtes

du Rhône volgen en in kelders de regionale wijnen proeven.

PRAKTISCH

Wellness Spa Villa Liberty, Chemin du Rialet 744, 84320 Entraigues (Trevouse), +33 490 22 24 83, www.Villa-liberty.com

Prijzen variëren van 120 tot 190 euro voor een kamer van twee personen,

in halfpension. Er kan à la carte een programma worden samengesteld.

Een kuurdag van vier uur kost 240 euro.

25 jaar Frankrijk viert Villa Liberty met een arrangement : halfpension in tweepersoonskamer, 7 dagen waarvan 5 met 2 uur kuren : vanaf 1795 euro.

Bereikbaarheid. Met de TGV

Brussel-Avignon. Vliegtuig tot Avignon of Marseille. Gemiddelde afstand met de wagen : 1000 km.

+

Samengevat

8 Design

4 Authentiek

4 Rustig

4 Romantisch

4 Zwembad

4 Restaurant

4 Wellness

8 Celebrity Spotting

8 Trendy

4 Kindvriendelijk

Pascale Baelden

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content